Oude en nieuwe kennis

De presentatie bundelt de kennis die daarover reeds bestond en doet verslag van de eerste voorlopige resultaten van het archeologisch en bouwhistorisch onderzoek. Dit vond de afgelopen jaren plaats op de voorburcht van kasteel Nijenborgh, tijdens de transformatie van Houthandel Scheijmans tot Kasteelpark Nijenborgh. Voor de indeling van de presentatie is voor een chronologische opzet gekozen. De geschiedenis van het kasteel is daarbij zoveel mogelijk verweven met die van de bewoners en gebeurtenissen die er plaatsvonden.

Praktische informatie

De lezing start om 13.00 uur in de Paterskerk, Biest 43 in Weert. Tickets zijn voor € 15,- verkrijgbaar via https://www.weertzzz.nl/product/wandelingen/rondleiding-11-12-paterskerk-de-dynastieke-grafkerk-van-de-graven-van-horne/, inclusief een ‘eigen’ kloosterbiertje na afloop én een exemplaar van het tijdschrift ‘Nijenborgh, de geheimen achter de poort’ . De lezing duurt tot ongeveer 14.00 uur en wordt opgevolgd door een bezoek aan kasteelpark Nijenborgh.

Rondleiding door de dynastieke kerk van de graven van Horne

Ben je geïnteresseerd in nog meer Weerter geschiedenis? Op zondag 6 én zondag 13 november wordt er een rondleiding gegeven door de dynastieke kerk van de graven van Horne, de Paterskerk. Voor zondag 13 november zijn nog enkele kaarten verkrijgbaar via https://www.weertzzz.nl/product/wandelingen/rondleiding-1311-paterskerk-de-dynastieke-grafkerk-van-de-graven-van-horne/. 

Het bericht Lezing ‘Kasteel Nijenborgh, de geheimen achter de poort’ verscheen eerst op MLA Stories.

Het onderzoek leidt tot vreugde van de voorzitter van de Joodse gemeenschap in Maastricht, Ernst de Reus. Hij initieerde ook het onderzoek.

Discriminatie
Voor de Joden als grootste groep vervolgingsslachtoffers geldt vaak dat het lijden voor hun als overlevende of nabestaande na de Tweede Wereldoorlog nog aanhield. Niet alleen door oorlogstrauma: het duurde dikwijls tot in de jaren ’50 van de vorige eeuw voor hen om hun huis, panden of compensatie voor bezittingen (terug) te krijgen. Mits dit al eerlijk gebeurde. Dat voelde voor veel Joden als antisemitisme of discriminatie.

Raadplegen van meerdere archieven
Het Regionaal Historisch Centrum Limburg (RHCL) deed al al eerder een soortgelijk onderzoek, waaruit bleek dat het gemeentebestuur destijds niet verkeerd of corrupt handelde. Volgens historicus Jac Lemmens (gemeentearchivaris gemeente Weert en Roermond) beperkte het onderzoek zich echter tot het checken van aanwezigheid van de registers van belastingen. “Archieven die er vaak niet meer zijn, simpelweg omdat ze vernietigd kunnen worden”, aldus Lemmens. Om de loop van de de Joodse panden na te gaan, moeten er ook naar andere bronnen gekeken worden. Bijvoorbeeld het archief van het kadaster, gemeentebestuur en landelijke en privé-archieven.

Onderzoeken
Roermond is als eerste Limburgse gemeente recent begonnen met het onderzoek, onder andere onder leiding van Lemmens. Ook Sittard-Geleen is bezig met het in kaart brengen van geroofd Joods vastgoed. Of andere gemeenten zullen volgen, is niet bekend.

Bron: NOS

Het bericht Onderzoek naar geroofde panden van Joden verscheen eerst op MLA Stories.

Waarschijnlijk waren er zes pijlers waarvan er vijf deels zijn blootgelegd. Aan het einde naar het kasteel bevond zich vermoedelijk een ophaalbrug. Er werden tal van vondsten gedaan in de tussengracht: aardenwerk, munten en rekenpenningen, een rapier, het lemmet van een mes, een klauwhamer en een drietal bijlen.

Het bericht Terugblik opgraving brug Nijenborgh verscheen eerst op MLA Stories.

Deze koperen munten (genaamd Brûlé) ) hebben een diameter van ca. 20 mm op de voorzijde van de munt staat het wapenschild van Jan van Horne binnen een parelrand met daarboven een versiering. De tekst aan de voorzijde luidt IOHS: DE: HORN: EPS: LEODI (of een variant) voluit Johannes de Hornensis episcopus Leodiensis dit betekent Johan van Horne bisschop van Luik. Aan de keerzijde staat een kruis met de randtekst: MISER NRI Q PAS ES P NOB. Dit betekent voluit:  miserere nostri qui passus es pro nobis. Dit betekent: heb medelijden met ons, jij die lijdt voor ons.

Op de keerzijde van de Weerter variant van deze munt staat een lelie of ankerkruis afgebeeld met als tekst MONETA: NOVA: FACT: IN: WE: (of variant) dit betekent: nieuwe munt gemaakt in Weert. De brûlées werden geslagen In Maastricht, Hasselt Sint Truiden en Weert dat valt dus af te lezen aan het randafschrift. Waarschijnlijk zijn de gevonden munten in Luik geslagen.

Jan van Horne (Weert, ca. 1450 – Maastricht, 18 december 1505), was een leidinggevend geestelijke in de Bourgondische Nederlanden. Vanaf 1483 tot aan zijn dood was hij de 59e bisschop van Luik. Jan van Horne was een telg uit het geslacht Horne. Hij was een zoon van Jacob I van Horne (1426-1488) en werd op kasteel de Nijenborgh in Weert geboren. Zijn oudere broer Jacob II van Horne (ca. 1450-1502) was erfopvolger in het graafschap. Jan van Horne werd op 17 december 1483 door paus Sixtus IV benoemd tot bisschop van het prinsbisdom Luik. In die tijd hadden prins-bisschoppen naast geestelijke macht ook heel veel wereldlijke macht.

Vandaag wordt het succesvolle onderzoek naar de tussengracht afgerond. De brugpijlers zijn weer met grond afgedekt en de ‘bouwput’ wordt opgevuld met aarde om het vollopen van de tussengracht te voorkomen. Daarna worden de damwanden verwijderd en kunnen de voorbereidingen worden getroffen voor de inrichting van de tussengracht als deel van het stadspark. Momenteel wordt gekeken hoe de brug met pijlers in de laagte tussen voorburcht en hoofdburcht zichtbaar kan worden gemaakt.

Meer informatie en filmpjes zijn te vinden op de website www.vanhornestad.nl

Het bericht Muntschatje van prins-bisschop Jan van Horne gevonden verscheen eerst op MLA Stories.

Een rapier is een relatief slank, scherp gepunt type zwaard. Rapier en degen werden vooral gedragen door de rijke burgerij, die steeds meer aan belang won. Deze burgerij hechtte meer waarde aan sierlijkheid dan aan efficiëntie en zodoende werd het rapier meer en meer verfijnd. De pommel, grip en gevest van deze rapier is nog niet teruggevonden. Momenteel zijn de archeologen de onderste grond / sliblaag aan het zeven. Er wordt een selectie van grachtvulling aangevoerd en over de zeef gehaald en nagezocht op vondsten van metaal, glas, aardewerk, steen en organisch materiaal zoals hout, leer, bot enz.

Tussengracht
De tussengracht van kasteel de Nijenborgh is vanaf het moment van aanleg in de vijftiende eeuw altijd een belangrijk verzamelbekken geweest, waarin gedurende eeuwen afval werd gedumpt, spullen verloren raakten en waarin wapens, ja zelfs mensen, of menselijke resten tijdens of na gevechtshandelingen kunnen zijn achtergelaten. Omdat de gracht naar verwachting geleidelijk en in lagen is dichtgeraakt en (eveneens naar verwachting) nooit meer volledig tot op de bodem zal zijn opgeschoond, bieden de opvullagen met de daarin opgeslagen vondsten, slachtafval en resten van zaden, vruchten en stuifmeelpollen, een belangrijk inkijkje in de bewoning, belegering en ecologie van het kasteel en zijn omgeving over een lange gebruiksperiode.

Onderzoek van een greep uit het puin in de bovenste opvullaag van de gracht leverde eerder al een grote hoeveelheid fraai versierde tegelfragmenten op van een tegelkachel uit de zestiende eeuw. Het is niet ondenkbaar dat graaf Philippe de Montmorency en zijn boezemvriend prins Willem van Oranje zich zélf zich nog aan deze buitengewoon luxe kachel hebben gewarmd.

Het bericht Rapier opgedoken uit voormalige tussengracht verscheen eerst op MLA Stories.

De brugpijlers zijn van mergelsteen (beter bestand tegen vocht en vorst). het lijkt erop dat deze brug uit een gemetseld bruggewelf bestond. Op de enige afbeelding die bekend is van het kasteel is het nog een houten brug. Vermoedelijk is deze brug dat ook van een latere datum net als de huidige poort van de voorhof die ook jonger is dan de bouw van het oorspronkelijke kasteel. De brug ligt ook op een andere plaats dan de oude kadasterkaarten aangaven, namelijk dichter bij de huidige nog bestaande hoektoren.

High Society
Over de brug liepen in de 16de eeuw dan ook vele hoogwaardigheidsbekleders zoals op 14 september 1543 de Spaanse keizer Karel V en zijn hofhouding. In 1549 bezoekt de Spaanse kroonprins Filips II het kasteel in Weert. In april 1557 logeert prins Willem van Oranje, de vader des vaderlands enkele dagen op kasteel de Nijenborgh. Op 9 juni 1562 zijn zelfs alle Guldenvlies ridders in Weert ter gelegenheid van het huwelijk van de zus van Philippe de Montmorency, graaf van Horn en heer van Weert. Als  de brug eens kon praten…

Wil je de opgraving bezoeken dat kan. Op het terrein is een container geplaatst met daarop een uitkijkpunt. Meer informatie en filmpjes zijn te vinden op de website www.vanhornestad.nl

Het bericht Archeologen vinden stenen brug kasteel de Nijenborgh in Weert verscheen eerst op MLA Stories.

125 jaar later, telt de schuttersbond 24 schutterijen, 9 uit de gemeente Weert, 4 schutterijen uit Nederweert, 2 schutterijen uit de gemeente Peel en Maas, 1 schutterij uit Cranendonk en 8 uit de gemeente Leudal. De Weerter schuttersbond is hiermee ook de grootste schuttersbond van de beide Limburgen. Schutterij Sint Oda Boshoven is vanaf de oprichting onafgebroken lid van de schuttersbond. De afgelopen 125 jaar werden er 391 bondsschuttersfeesten en talloze bijzondere schuttersfeesten georganiseerd. Zo werd maar liefst 20 keer het Oud Limburgs Schuttersfeest door een aangesloten schutterij van de Weerter schuttersbond georganiseerd. En het komend OLS in 2022 is bij Sint Willibrordus in Meijel, een vereniging die al bijna 70 jaar lid is van de kantonnale schuttersbond Eendracht Maakt Macht.

Twee Wereldoorlogen hebben het schutterswezen noodgedwongen stil gelegd. En de afgelopen 2 jaar waren er geen bondsschuttersfeesten vanwege de Coronaproblematiek. Vandaar dat het jubileum van de jarige schuttersbond ingetogen wordt gevierd op zaterdagvond 16 oktober in het Franciscus Huis aan de Biest. De plek waar de graven van Horne in de middeleeuwen schutterijen oprichtte en het gehucht waar de schuttersbond het levenslicht zag.

Om 19.00 uur is er een feestelijke jubileumviering met pater Gerard Heesterbeek en een toespraak van burgemeester Vlecken van Weert. Aansluitend volgt een schuttersfeestavond met dj Michel, wat een feest van ontmoeting, verbondenheid en schutters-broederschap zal uitstralen en hopelijk een impuls voor het schuttersleven na twee schuttersseizoenen gedwongen rust.

Aanmelden voor het jubileumfeest kan nog altijd. Opgave en meer informatie bij de besturen van de schutterijen van de Kantonnale schuttersbond Eendracht Maakt Macht of via het bondssecretariaat: [email protected]

Het bericht 125 Jaar Kantonnale schuttersbond Eendracht Maakt Macht Weert verscheen eerst op MLA Stories.

Tijdens de opgravingen zijn weekjournaals gemaakt. De journaals zijn gemonteerd tot één videoreportage. Die geeft informatie over wat er allemaal aangetroffen is in de bodem. Meer informatie over de historie van deze plek is te lezen op de website www.weertvanhornestad.nl. Het publieksprogramma werd mogelijk gemaakt door de oudheidkundig genootschap de Aldenborgh, Stadsgidsen Weert en stichting Peel, Maas en Kempen.

Het bericht Opgravingswerkzaamheden kasteel de Nijenborgh in Weert verscheen eerst op MLA Stories.

De uitzending staat in het teken van de archeologie van de provincie Limburg, die uitzonderlijk rijk en gevarieerd is. We zien onder andere hoe vrijwilligers, scholieren en archeologen in Weert samen de geschiedenis van de Graven van Horne hebben onderzocht, hoe er in Venlo aan conflictarcheologie wordt gedaan en wat recent onderzoek van het thermencomplex in Heerlen heeft opgeleverd.

Evert van Ginkel en Marie-France van Oorsouw zijn wederom de talkshowhosts en archeoreporter Vera Verkooijen toont archeologische bezienswaardigheden in de provincie, van vuursteenmijn tot sporen van Romeinen. Via de Mentimeter en chat nodigt Vera Verkooijen iedereen uit om vanuit huis mee te praten.

Vrijdag 17 september, 19:00-20:00
Livestream is te bekijken via https://www.event-online.nl/landvolarcheologie
Aldaar ook na afloop terug te kijken, vanaf het begin van de week ná de uitzending.

Het bericht Talkshow ‘Land vol archeologie’ belicht de archeologische rijkdom van Limburg verscheen eerst op MLA Stories.

De website van deze prins zegt het volgende: ‘Philip de Montmorency was een Nederlandse en Franse edelman geboren in 1524. Hij was een slachtoffer van de Inquisitie in de Spaanse Nederlanden en stierf in 1568. Hij stierf terwijl zijn vrouw, Anna Walburgis van Nieuwenaer, zwanger was van hun eerste kind, Christian I van Horn. Christian I werd kort na zijn geboorte naar Nieuw-Nederland (het huidige New York) gestuurd om zijn veiligheid te verzekeren en zijn aanspraak op het nu vorstendom Horne te beschermen’.

Historici uit Weert geven aan dat alleen bekend is dat Philips en Anna één zoon gehad zouden hebben en dat deze al op zeer jonge leeftijd zou zijn overleden. Historici herkennen de stamboom van het Huis van Horne dan ook niet zoals die gepresenteerd wordt op de website van de prins. Vermoedelijk gaat dan ook om ‘fake-news, only in America…’

Edward Bieniak, Prince of Horn heeft ook een eigen microwiki pagina en een website.

Het bericht Amerikaan claimt erfgenaam graaf Philips van Horne te zijn verscheen eerst op MLA Stories.

Dolle Dinsdag, 5 September 1944, was de dag dat de Duitse bezetter en NSB’ers massaal op de vlucht sloegen na berichten over de snelle opmars van de geallieerden. De vier verzetsstrijders hadden hun schuilplaatsen verlaten om in verzet te gaan en een trein te saboteren. Ook de voor de Arbeidsinzet ondergedoken broers Looymans, betrokken bij het verzet, kwamen tevoorschijn.  Alle zes vielen echter in handen van de SS’ers en werden nabij het Ringselven, respectievelijk vlakbij de ontspoorde trein, lafhartig vermoord.

Het monument kent veel symboliek en bestaat uit vijf onderdelen:

• een groot, centraal staand ijzeren kunstwerk met foto’s van de zes slachtoffers;
• het herdenkingskruis van de gebroeders Looymans dat is verplaatst van het terrein van zinkfabriek Nyrstar in Budel-Dorplein naar deze nieuwe bestemming in het Heilig Hart Park;
• spoorrails die verwijzen naar de locatie van de moord op de broers Looymans;
• vier herinneringsbomen die symbool staan voor de locatie van de moord op de vier verzetslieden aan het Ringselven;
• een ijzeren lessenaar met daarop het boek met de ‘zwarte bladzijde’ in de geschiedenis die het verhaal vertelt van ‘De Zes van Dorplein’.

Naaste familieleden en nabestaanden, Henk Leendertse, general manager van Nyrstar Budel, burgemeester Roland van Kessel en wethouders van gemeente Cranendonck, de voorzitter van Heemkundekring ‘De Baronie van Cranendonck” en de Wapenbroeders afd. Cranendonck, onthulden het monument en vertelden in hun speeches hoe belangrijk het is om deze gebeurtenis te herdenken. Ook plaatsten zij drie herinneringskransen.

Het heringerichte Heilig Hart Park in Budel-Dorplein is op het wandelpad toegankelijk voor wandelaars. Met het monument heeft het park een extra aantrekkingspunt, dat niet alleen fraai is om te zien maar ook herinnert aan de Tweede Wereldoorlog als een tijd die we niet willen herhalen en het feit dat vrede en vrijheid een kostbaar goed zijn die we blijvend moeten koesteren.

Het bericht Onthulling monument ‘De zes van Dorplein’ in Heilig Hart Park verscheen eerst op MLA Stories.

Aanleiding voor de lezing is het verschijnen van zijn boek Dagelijks leven in ‘ontugt’.
Prostitutie in de vestingstad ’s-Hertogenbosch 1629-1795 eerder deze week. De lezing
over prostitutie in Den Bosch, in de 17de en 18de eeuw een interessant werkgebied voor
dames van lichte zeden vanwege de duizenden militairen die er ingekwartierd waren, is
gratis toegankelijk. Wassink doet zijn verhaal op uitnodiging van heemkundevereniging
de Aldenborgh in de Paterskerk vanaf 19.30 uur.

Het bericht Lezing over oudste beroep ter wereld in de Paterskerk verscheen eerst op MLA Stories.

WEERT – De Weerter VVD-fractie in de gemeenteraad doet een oproep aan het college van B&W om het archeologisch onderzoek voort te zetten en de fundamenten zichtbaar te houden.

De afgelopen weken is archeologisch onderzoek verricht op de plek van de voorburcht van kasteel Neijenborgh in Weert. Er was veel belangstelling voor de opgravingen, zo bleek uit de grote aantallen bezoekers bij de rondleidingen. Inmiddels is duidelijk geworden dat de archeologische opgravingen vandaag worden bedekt onder een laag zand. Bovendien is bekend geworden dat de ‘tussengracht’ tussen de voormalige voorburcht en hoofdburcht niet wordt onderzocht vanwege geldgebrek.

Het bericht VVD wil archeologisch onderzoek in stadspark Weert voortzetten verscheen eerst op MLA Stories.

De blootgelegde fundamenten van de voorburcht bij het kasteel Nijenborgh in Weert worden vanaf woensdag weer bedekt met zand. Onder bezoekers, stadsgidsen en historische verenigingen heerst teleurstelling, dat dit vlak voor Open Monumentendag gebeurt. Zo meldt dagblad De Limburger. De opgravingen werden in de afgelopen weken door meer dan 1.000 bezoekers bezocht.

Het bericht Archeologen hebben zijmuur en brug kasteel blootgelegd verscheen eerst op MLA Stories.

Studio Job heeft de opdracht gekregen om een kunstwerk te realiseren van de voormalige laad- en loskraan die aan de Weerter meelfabriek stond. De voormalige laad- en loskraan van het Landbouwbelang is industrieel erfgoed en wordt omgebouwd tot kunstwerk. Dit kunstwerk wordt geplaatst in de buurt van de oorspronkelijke locatie aan de Werthaboulevard met als doel om de herinnering aan het Landbouwbelang en het industriële verleden van Weert levend te houden.

Nog een beeld van de graaf van Horn in Weert
In het ontwerp is het hart van de laad- en loskraan gebruikt: de besturingscabine, het enige onderdeel dat verbonden is met de mens als bedienaar van de machine. Deze wordt als “reliek” van de oude kraan gedragen door vier personen. Een van deze personen is Philippe de Montmorency, de graaf van Horne. Hij heeft 453 jaar moeten wachten op een standbeeld in Weert en krijgt naast het ruiterstandbeeld van kunstenaar Jos Dirix op de voorhof van het kasteel nu dus ook een prominente plek aan de Werthaboulevard. De besturingscabine wordt daarnaast gedragen door een franciscaan, een carnavalsprins en een arbeider.

Lees ook:
Weertenaar Job Smeets maakt kunstwerk aan de Wertha Boulevard
en
Weert krijgt ruiterstandbeeld Philips de Montmorency

https://www.instagram.com/jobsmeets/

Het bericht Graaf Philips van Horne krijgt nog een standbeeld in Weert verscheen eerst op MLA Stories.

Wellicht wel aangelegd in opdracht van Philippe de Montmorency (1524-1568), graaf van Horn en heer van Weert en Nederweert. Dan zou het zomaar kunnen zijn dat keizer Karel V van Spanje op 14 september 1543 onder deze poort is doorgelopen tijdens zijn bezoek aan Weert. In 1558 verbleef ook prins Willem van Oranje een tijdlang in het Weerter kasteel.

Elke woensdag, vrijdag, zaterdag en zondag is de voorburcht van het voormalige kasteel de Nijenborgh aan de Biest open van 13.30 tot 15.30.

Het bericht Kasteelpoort Weert eeuw jonger dan gedacht verscheen eerst op MLA Stories.

Graafmachines, vrachtwagens en personen gekleed in overalls maken al weken de dienst uit op de voorburcht. De sanering en het archeologisch onderzoek zijn in volle gang. Met schop, troffel en ander gereedschap speuren archeologen naar vondsten. Samen met bouwhistorici doen ze onderzoek naar de bouw, vorm en lange gebruiksperiode van de voorburcht van het kasteel, dat rond het midden van de vijftiende eeuw is gebouwd en in 1702 is verwoest.

Eenmalige aangelegenheid
Nadat de houthandel van de familie Scheijmans vorig jaar naar een andere locatie werd verplaatst, is het voor het eerst in honderd jaar mogelijk om meer te weten te komen over de inrichting en het gebruik van de voorburcht in de vijf eeuwen daarvoor. De voorburcht maakt deel uit van kasteel Nijenborgh, de voormalige residentie van de adellijke familie Van Horne. Het kasteel heeft op hoog niveau een rol gespeeld in de geschiedenis. Zo werd het kasteel tijdens de Tachtigjarige Oorlog afwisselend belegerd door Spaanse en Staatse (Hollandse) troepen. Het werd onder andere in 1578 door de troepen van prins Willem van Oranje ingenomen. Op de onlangs aan de Biest geplaatste informatieborden bij het stadspark wordt hierover meer uitgelegd.

‘De gemeente Weert laat deze kans niet voorbijgaan en heeft de opdracht gegeven om een archeologisch onderzoek te doen’, zegt wethouder Martijn van den Heuvel (Openbaar Gebied). ‘We hopen zo veel mogelijk te weten te komen over de oorspronkelijke vorm en inrichting van de voorburcht. We willen een indruk krijgen van het gebruik ervan in vredestijd, maar ook van het gebruik ervan tijdens de vele belegeringen vanaf de Tachtigjarige Oorlog en daarna.’

De voorburcht (voorhof) is het gedeelte achter de kasteelpoort. Voor- en hoofdburcht van de Nijenborgh waren van elkaar gescheiden door een ruim 25 meter brede tussengracht. Toegang tot de hoofdburcht was mogelijk via een brug over de gracht.

Na het verwijderen van de asfalt- en ophogingslaag, zijn de archeologen gestart met het aanleggen van een aantal opgravingsvakken en sleuven. Een grote zoeksleuf loopt dwars over het terrein. ‘Deze loopt vanaf de kasteelmuur over de 25 meter brede tussengracht en de voorburcht tot aan de buitengracht’, zegt Fokko Kortlang, projectleider archeologie. ‘Over de voorburcht is weinig bekend. We willen het muurwerk rondom de voorburcht in beeld brengen. We weten op basis van oude kaarten dat er op de hoeken torens moeten hebben gestaan. Ook de toegang van de brug over de tussengracht en resten van de brug zelf hopen we terug te vinden. Ongetwijfeld stonden er gebouwen op het binnenterrein. Waren die van steen of van hout? Waar dienden die voor? Werd de voorburcht gebruikt als boomgaard en vinden we er waterputten? Wat vertellen de vondsten die we aantreffen over het kasteel, de bewoners en de belegeraars?’

Publieksprogramma
Al met al wordt het dus een spannende gebeurtenis. ‘Om de inwoners van Weert op de hoogte te stellen en te houden van de onderzoeksresultaten is door de Erfgoedgemeenschap Weert een aantrekkelijk, veelzijdig publieksprogramma ontwikkeld’, zegt Bouke Kouters van geschiedkundig genootschap De Aldenborgh. ‘Met rondleidingen, een live streaming webcam, week-journaals (Art-is mediagroep) en een ‘edutainment documentaire’ (Expeditie Limburg).’

De Erfgoedgemeenschap Weert bestaat uit de Stichting Stadsgidsen regio Weert, Stichting De Aldenborgh en Stichting Streekarcheologie Peel, Maas en Kempen. Maar ook de wijkraad Biest, Stadslab 0495, Museum W en het gemeentelijk Erfgoedcluster maken deel uit van het samenwerkingsverband. RICK, het Munttheater en museum W hebben een spannend en educatief programma ontwikkeld voor leerlingen van het basisonderwijs. Er zullen ruim duizend basisschoolleerlingen langs de opgravingen worden geleid en een opdracht uitvoeren om de archeologen te helpen met het onderzoek.

Dit wordt mogelijk gemaakt dankzij subsidies van de provincie Limburg en stichting Provisus. Bij de totstandkoming van het publieksprogramma ter plekke zijn ook verschillende Weerter bedrijven actief. Zo verzorgt AVerion multimedia partner de beveiligingscamera, webcam en timelaps, staat er een OfficeCube van Fleximo, een evenementencontainer van Douven Verhuur, heeft Hendrix Belettering de informatieborden geplaatst en verzorgt Art-is communicatiebureau de communicatie rondom de archeologie en historie o.a. door middel van een tweewekelijks videoreportage.

Once in a lifetime
Het archeologisch onderzoek op de voorburcht is een unieke en eenmalige gelegenheid. Na de herinrichting is een dergelijk onderzoek de komende generaties niet meer mogelijk. ‘Het archeologisch onderzoek moet een belangrijk handvat geven voor de toekomstige inrichting van het voorhof’, zegt voorzitter Peter Korten van geschiedkundig genootschap De Aldenborgh. ‘Je wilt tijdens rondleidingen in het park verwijzingen zien naar historische bebouwing. Kasteel Egmond in het Noord-Hollandse Bergen is daar een fraai voorbeeld van. Daar is het metselwerk van het kasteel mooi in het zicht gehouden. Uiteraard ben ik ook verheugd over het feit dat het standbeeld van Filips van Horne een prominente plek krijgt op het voorhof.’

De voorburcht wordt overigens niet in zijn geheel onderzocht. ‘Dat vind ik persoonlijk jammer’, zegt Korten. ‘Maar dat is vanaf het begin ook niet de bedoeling geweest. Het stadspark is inmiddels een gemeentelijk archeologisch monument. De resten zullen daarmee zo goed mogelijk bewaard blijven voor toekomstige generaties onderzoekers.’

Wethouder Van den Heuvel hoopt net als alle andere betrokkenen dat er fantastische vondsten worden gedaan. ‘De archeologische opgravingen zijn belangrijk om meer te weten te komen over het ontstaan van Weert. Het is belangrijk voor onze identiteit en de cultuurhistorie van de stad. Als er bijzondere vondsten gedaan worden, maken we er een verwijzing naar bij de herinrichting van het stadspark. Daar hebben we bij het maken van de planning rekening mee gehouden. We gaan er dan ook vanuit dat we in de grond fantastische zaken gaan tegenkomen.’

Bekijk hier de videoreportages.

Het bericht Publieksprogramma tijdens opgravingen kasteel Weert verscheen eerst op MLA Stories.

Dit voorwerp werd al snel herkend als een onderdeel van kanon uit de middeleeuwen dat in gebruik was in de late 14e en 15e eeuw. In het museum in Weert is een kanon te zien dat eerder al bij het schoonmaken van dezelfde kasteelgracht werd gevonden, maar laat het nu net zo zijn dat dit onderdeel daar ontbreekt!

Het onderdeel hoort bij een type kanon dat, in tegenstelling tot veel bronzen kanonnen van na de middeleeuwen, aan de achterkant moest worden geladen. Dat laden gebeurde met voorwerpen zoals deze, een soort kruitkamers als het ware, in het Engels “breech pot/block” of “chamber” genoemd.

Het werkt als volgt: Vanaf de opening aan de achterkant van de loop van het kanon duwt men de kanonskogel naar binnen, die toen nog van steen werden gemaakt. Ondertussen wordt de kruitkamer voorzien van kruit en zodra er genoeg in zit, wordt de opening gesloten met een houten stop. Vervolgens wordt de kruitkamer in het verlengde van de loop, achter de opening waar de kanonskogel ligt, geplaatst en vastgeklemd. In de kruitkamer zit een gaatje waarop na het plaatsen wat los kruit wordt aangebracht. Door dit aan te steken schiet de vlam door het gat naar het kruit in de kamer, dat komt tot ontploffing, waardoor de kogel uit de loop wordt weggeschoten. Als er meerdere kruitkamers waren, kon tijdens het schieten de volgende al klaar worden gemaakt. Hierdoor kon het kanon snel herladen worden, zodat het relatief snel achter elkaar kon vuren.

Het museum heeft laten weten dat deze kruitkamer waarschijnlijk niet past in het kanon waar dit onderdeel van ontbrak. Nu onze collega’s inmiddels zijn begonnen aan het opgraven van het kasteelterrein, doen zij natuurlijk extra hun best om alsnog dit missende sluitstuk te vinden! Omdat men in deze periode nog niet beschikte over de technieken om een dergelijk kanon van ijzer te kunnen gieten, werd het gemaakt met dezelfde techniek als waarmee tonnen worden gemaakt. Men maakte meerdere “strips” van ijzer, zoals de duigen van een ton, die vervolgens aan de buitenkant door ringen (hoepels) bij elkaar werden gehouden. In het Engels spreekt men daarom over de barrel (“ton”) of a gun.

Het bericht Knaller van een vondst bij kasteel in Weert verscheen eerst op MLA Stories.

Deinze is een bijzondere plaats in het leven van Filips. Hij woonde er bijna 500 jaar geleden op kasteel Ooidonk. En hij was Heer van Nevele, een deelgemeente van Deinze. Maar de graaf van Horne richtte ook schutterijen op en was zelfs twee keer schutterskoning.

In 2022 is in Deinze het grootste schuttersevenement van Europa. Dit Europees Schutterstreffen wordt georganiseerd door Koninklijke & Graaflijke Handbooggilde van Sint Sebastiaan “de Eendracht van Ooidonk”,

Burgemeester Jan Vermeulen en zijn schepenen van Deinze hechten veel waarde aan de plaatselijke historie. Daarom vonden ze het passend om het ruiterstandbeeld van kunstenaar Jos Dirix uit Neer een tijd een prominente plaats te geven in Deinze. Dit in aanloop naar het herfstcongres van de Europese Gemeenschap van Historische Schuttersgilden (EGS) wat in Deinze dit najaar wordt georganiseerd.

Geschied- en oudheidkundig genootschap De Aldenborgh uit Weert onderhoud al jaren nauwe contacten met hun collega verenigingen in Nevele en Deinze. Die plaatselijke verenigingen zijn uiteraard ook bij de tijdelijke plaatsing van het ruiterstandbeeld nauw betrokken.

Het bericht Ruiterstandbeeld Filips van Montmorency in Deinze verscheen eerst op MLA Stories.

In de afgelopen week werd het fundament van het poortgebouw van kasteel de Nijenborgh blootgelegd. Het poortgebouw was veel groter dan oorspronkelijk werd aangenomen. Inmiddels zijn de restanten weer toegedekt met zand om een toegang naar het woonhuis te creëren.

Publieksactiviteiten
Het archeologisch onderzoek op de voorburcht is een unieke en eenmalige gelegenheid. Na de herinrichting is een dergelijk onderzoek de komende generaties niet meer mogelijk. Om de inwoners van Weert op de hoogte te stellen en te houden van de onderzoeksresultaten is door de Weerter erfgoedgemeenschap een aantrekkelijk publieksprogramma ontwikkeld met rondleidingen door de Weerter stadsgidsen, een online webcam en weekjournaals.

De erfgoedgemeenschap bestaat uit de Stichting Stadsgidsen regio Weert, Stichting de Aldenborgh, Stichting Streekarcheologie Peel, Maas en Kempen. Maar ook de wijkraad de Biest, Stadslab 0495, Museum W en het gemeentelijk Erfgoedcluster maken deel uit van het samenwerkingsverband. Dit publieksprogramma is mogelijk gemaakt dankzij belangrijke subsidies van Stichting Provisus uit Weert en de provincie Limburg.

Het bericht Poortgebouw van de graven van Horne veel groter dan gedacht verscheen eerst op MLA Stories.

Een team archeologen en bouwhistorici van bureau BAAC uit ‘-Hertogenbosch doet onderzoek naar de bouw, vorm en lange gebruiksperiode van de voorburcht van het kasteel, dat rond het midden van de vijftiende eeuw is gebouwd en in 1702 werd verwoest.

De vondsten:

• Kelder economiegebouw
• Bakstenen poeren vermoedelijk deel uitmakend van de stalconstructie

Publieksactiviteiten
Het archeologisch onderzoek op de voorburcht is een unieke en eenmalige gelegenheid. Na de herinrichting is een dergelijk onderzoek de komende generaties niet meer mogelijk. Om de inwoners van Weert op de hoogte te stellen en te houden van de onderzoeksresultaten is door de Weerter erfgoedgemeenschap een aantrekkelijk publieksprogramma ontwikkeld met rondleidingen door de Weerter stadsgidsen, een online webcam en weekjournaals.

De erfgoedgemeenschap bestaat uit de Stichting Stadsgidsen regio Weert, Stichting de Aldenborgh, Stichting Streekarcheologie Peel, Maas en Kempen. Maar ook de wijkraad de Biest, Stadslab 0495, Museum W en het gemeentelijk Erfgoedcluster maken deel uit van het samenwerkingsverband. Dit publieksprogramma is mogelijk gemaakt dankzij belangrijke subsidies van Stichting Provisus uit Weert en de provincie Limburg.

Het bericht Kelder economiegebouw van de graven van Horne gevonden verscheen eerst op MLA Stories.

Een team archeologen en bouwhistorici van bureau BAAC uit ‘s-Hertogenbosch doet onderzoek naar de bouw, vorm en lange gebruiksperiode van de voorburcht van het kasteel, dat rond het midden van de vijftiende eeuw is gebouwd en in 1702 is verwoest.

De vondsten:

• Een ca. 20 meter brede tussengracht gevuld met puin van het kasteel
• Fragmenten van kacheloventegel met erotische en religieuze afbeeldingen
• Muur van de voorburcht met de aanzet van een hoektoren
• Bestrating van maaskeien

Publieksactiviteiten
Het archeologisch onderzoek op de voorburcht is een unieke en eenmalige gelegenheid. Na de herinrichting is een dergelijk onderzoek de komende generaties niet meer mogelijk. Om de inwoners van Weert op de hoogte te stellen en te houden van de onderzoeksresultaten is door de Weerter erfgoedgemeenschap een aantrekkelijk publieksprogramma (zie video) ontwikkeld met rondleidingen, een online webcam, weekjournaals en een ‘Edutainment-documentaire’ (eXpeditie Limburg). Vandaag is de start van het educatief programma voor leerlingen van het basisonderwijs.

De erfgoedgemeenschap bestaat uit de Stichting Stadsgidsen regio Weert, Stichting de Aldenborgh, Stichting Streekarcheologie Peel, Maas en Kempen. Maar ook de wijkraad de Biest, Stadslab 0495, Museum W en het gemeentelijk Erfgoedcluster maken deel uit van het samenwerkingsverband. RICK en het Munttheater hebben samen met bureau Beam it Up uit Eindhoven een spannend en leerzaam educatief programma ontwikkeld voor leerlingen van het basisonderwijs. De komende twee weken zullen ruim 1.000 basisschoolleerlingen langs de opgravingen worden geleid en een opdracht uitvoeren.

Dit publieksprogramma is mogelijk gemaakt dankzij belangrijke subsidies van Stichting Provisus uit Weert en de provincie Limburg.

Foto’s: Art-is mediagroep, Bart Maes

Het bericht Erotische afbeeldingen op de kachel van de graven van Horne verscheen eerst op MLA Stories.

Naar verwachting wordt het volledige stadspark eind 2021 geopend.

Archeologisch onderzoek
Tegelijkertijd met de saneringswerkzaamheden wordt er gestart met een archeologisch onderzoek. Een team archeologen en bouwhistorici gaan onderzoek doen naar de bouw, vorm en lange gebruiksperiode van de voorburcht van het kasteel, dat rond het midden van de vijftiende eeuw is gebouwd en in 1702 is verwoest. Hierbij wordt met name onderzoek gedaan naar het vroegere muurwerk en de hoektorens, de inmiddels verdwenen gracht (met brug) die tussen de hoofdburcht en voorburcht heeft gelegen. Ook onderzoek naar de inrichting en het gebruik van de voorburcht vormt een belangrijk onderdeel van het onderzoek. De opgravingen vinden in juli en augustus plaats.

Publieksactiviteiten
Het archeologisch onderzoek op de voorburcht is een unieke en eenmalige gelegenheid. Na de herinrichting is een dergelijk onderzoek de komende generaties niet meer mogelijk. Om de inwoners van Weert op de hoogte te stellen en te houden van de onderzoeksresultaten is door de Weerter erfgoedgemeenschap een aantrekkelijk publieksprogramma (zie video) ontwikkeld met rondleidingen, een online webcam, weekjournaals en een ‘Edutainment-documentaire’ (eXpeditie Limburg).

De erfgoedgemeenschap bestaat uit de Stichting Stadsgidsen regio Weert, Stichting de Aldenborgh, Stichting Streekarcheologie Peel, Maas en Kempen. Maar ook de wijkraad Biest, Stadslab 0495, Museum W en het gemeentelijk Erfgoedcluster maken deel uit van het samenwerkingsverband. RICK en het Munttheater hebben samen met bureau Beam it Up uit Eindhoven een spannend en leerzaam educatief programma ontwikkeld voor leerlingen van het basisonderwijs. De komende twee maanden zullen ruim 1.000 basisschoolleerlingen langs de opgravingen worden geleid en een opdracht uitvoeren.

Dit publieksprogramma is mogelijk gemaakt dankzij belangrijke subsidies van Stichting Provisus uit Weert en de provincie Limburg.

Het bericht Publieksprogramma opgravingen stadspark Weert verscheen eerst op MLA Stories.

De voorburcht, het verharde deel achter de kasteelpoort, moet worden gesaneerd. De bestaande verharding wordt weggehaald en samen met een laag grond daaronder afgevoerd. De werkzaamheden zijn gestart. Naar verwachting zijn deze werkzaamheden in augustus afgerond. Om (zwaar) verkeer door de kasteelpoort te voorkomen wordt er een tijdelijke brug aangelegd over de gracht.

Het bericht Aanleg tijdelijke brug stadspark van start verscheen eerst op MLA Stories.

Bron: WeertisVeranderd.nl

Het bericht Throwback Thursday: Maasstraat ca. 1880 verscheen eerst op MLA Stories.

Bron: WeertisVeranderd.nl

Het bericht Throwback Thursday: de Binnenmolen ca. 1909 verscheen eerst op MLA Stories.

Bron: WeertisVeranderd.nl

Het bericht Throwback Thursday: de schoenenwinkel Van Kuijk-Houben verscheen eerst op MLA Stories.

Alle 363 graven geadopteerd

Een jaar later kunnen we nu met trots melden dat alle 363 graven geadopteerd zijn. De laatste beschikbare graven zijn gereserveerd voor de basisscholen in Nederweert. In de loop van het jaar zal hier verder aandacht aan besteed worden. Vanwege de Covid-19 perikelen is dit even uitgesteld.

Behalve veel aanvragen uit de gemeente Nederweert kwamen er ook veel aanmeldingen binnen,  zowel nationaal als internationaal.  Inmiddels kunnen we melden dat wij adoptanten hebben in Canada, het Verenigde Koninkrijk, Australië, Nieuw-Zeeland, België en Brazilië.

Ondanks dat alle graven nu geadopteerd zijn kunnen geïnteresseerden zich nog steeds aanmelden. Onze stichting stelt een wachtlijst op. Mocht er in de toekomst een adoptant afstand doen van zijn of haar graf, om welke reden dan ook,  dan kan dit overgenomen worden.

Mochten er vragen zijn mail dan naar [email protected] of neem telefonisch contact op via 06-22470376.

www.adoptiegravennederweert.nl

Stichting Adoptiegraven Nederweert War Cemetery

Het bericht Adoptieproject Britse begraafplaats succesvol afgerond verscheen eerst op MLA Stories.

De inname van de stad Weert in augustus 1702 verliep zonder grote tegenstand. De poorten van de stad zouden ongeveer één uur door de Fransen verdedigd zijn, waarna dezen zich op het kasteel terugtrokken. Het kasteel is toen twee dagen door de belegeraars gebombardeerd, heeft als gevolg daarvan vlam gevat en is uitgebrand. Daarna zijn de muren van het kasteel deels afgebroken. De grachten rondom het kasteel waren in die tijd ruim 12 meter breed. De muren van het kasteel zijn 12,5 meter hoog en 2,5 meter dik.

Burgemeester en bewoner François Coenen (1856-1902) liet de waterdoorlaat voor de brug maken en de smeedijzeren poort in ca. 1885. Oorspronkelijk zat er een ophaalbrug voor het gebouw.

Op de achtergrond links is de Aldenborgh (het oude kasteel) zichtbaar, sinds 1461 in gebruik door de minderbroeders franciscanen. Zichtbaar is het gastenkwartier gebouwd in 1892 en in 1959 weer afgebroken een doorgang naar de tuin en en een kapel.

Het bericht 1917 – Kasteelpoort Nijenborgh Weert verscheen eerst op MLA Stories.

Inspirerende missie om een ​​held uit Sunderland uit de Tweede Wereldoorlog te eren 

Een Sunderland-vlieger die op 19-jarige leeftijd stierf in de Tweede Wereldoorlog zal nooit worden vergeten in een kleine Nederlandse gemeenschap.

De moed van sergeant Vincent Mckenzie wordt geëerd door Floris Hendrix (29) die in Holtum in Nederland woont en het graf van sergeant McKenzie heeft geadopteerd. McKenzie zou afgelopen zondag 96 zijn geworden als hij de Tweede Wereldoorlog had overleefd. Maar hij stierf op 22 juni 1944 en werd begraven op de oorlogsbegraafplaats in Nederweert.

Sgt McKenzie was een schutter in het Volunteer Reserve 44 squadron groep 5 van de Royal Airforce, en Floris heeft er zijn missie van gemaakt om voor het graf van de Britse held te zorgen.

Een verhaal over de toewijding van een man aan het graf van een Sunderland held

Hij verzorgt liefdevol het graf en plaatst er op Vincents verjaardag bloemen op. Maar Floris wil nog meer doen om de Wearside-man te eren en hoopt dat de lezers van Sunderland Echo kunnen helpen.

Hij legt uit: “Het belangrijkste doel van mijn reis is om de gevallen helden te eren die hun jonge leven gaven voor de bevrijding van Europa. Ik wil ze leren kennen, hun verhalen vertellen, zodat ze niet vergeten worden. Ik bezoek hun graven op speciale evenementen zoals hun geboorte- / overlijdensdatum om bloemen te brengen.

”Het uiteindelijke doel is om een ​​foto te vinden om ze een gezicht te geven.”

Kan iemand meedoen aan de zoektocht van Floris? Dankzij zowel Floris als ex-WRAF Brenda Kelly die hem helpt, weten we wat informatie over Vincent en zijn familie. Vincents moeder en vader trouwden in 1916. Het waren John William McKenzie en Mary Alice Gillespie. Vincent werd geboren in Sunderland op 31 januari 1925 en hij had één zus Catherine die werd geboren in 1921. Catherine trouwde met Norman Smith en zij hadden twee zonen die ook allebei in Sunderland werden geboren. Toen Vincent in 1944 overleed, woonden zijn ouders in Southall, Middlesex.

Het graf Vincent McKenzie

Brenda vertelde ons: “Vincent was de dappere boordschutter op een RAF Lancaster-bommenwerper en de bemanning werd als uniek beschouwd omdat de bemanningsleden uit Nieuw-Zeeland, het Verenigd Koninkrijk, Canada, Australië en Amerika kwamen.”

Maar hun lot werd bezegeld op 21 juni 1944 toen ze vertrokken vanuit Dunholm Lodge, een grasveld in Lincolnshire. Het was een nachtmissie boven Duitsland, maar volgens berichten crashte hun vliegtuig tijdens een missie boven Wesseling in Duitsland. Vincent was 19 toen hij stierf.

Brenda zei: “Ik hoop echt dat er nog familieleden of vrienden van de familie zijn die misschien wat herinneringen of momenten hebben om te delen met Floris en inderdaad de goede mensen van Sunderland.”

Floris vult aan: “Ik heb altijd een interesse en fascinatie gehad voor de Tweede Wereldoorlog. Ik heb al een aantal Amerikaanse begraafplaatsen en musea uit de Tweede Wereldoorlog bezocht in heel Nederland, België en Luxemburg. ”

Een Lancaster bommenwerper, het vliegtuig dat door Sgt McKenzie en de bemanning werd gebruikt tijdens hun laatste missie.

Floris kwam er toen achter dat er in Nederland verschillende adoptieprogramma’s waren en adopteerde de graven van een Amerikaanse soldaat en vier Britse helden waaronder Vincent Mckenzie. Kun jij Floris helpen om een ​​foto van sergeant McKenzie te vinden? Kun jij hem een helpende hand bieden die ervoor zorgt dat een Sunderland-held nooit wordt vergeten?

Heeft er iemand informatie? stuur dan een mail naar [email protected]

Lees HIER het artikel in de Sunderland Echo

P.s. Van de 363 graven zijn er nog maar klein aantal graven beschikbaar. Wilt u een graf adopteren ga dan naar www.adoptiegravennederweert.nl en vul het digitale inschrijfformulier in. Of stuur een mail naar [email protected]

Het bericht Zoektocht om Britse bevrijder een gezicht te geven verscheen eerst op MLA Stories.

Het stadsbestuur is bezig met het bijwerken van de gemeentelijke monumentenlijst. In dat kader is Bureau Klement Rentmeesters gevraagd de waarde van de boerderij te beoordelen. Hoewel het college nog over dat rapport moet besluiten, wordt aangegeven dat de stadsboerderij onvoldoende waarde heeft om te worden beschermd. Als het college van B&W dat besluit overneemt hoeft de eigenaar alleen een sloopmelding te doen. Hiertegen kan géén bezwaar gemaakt worden. De eigenaar wil op deze locatie 7 levensloop bestendige woningen realiseren. Daar moet wel het bestemmingsplan voor gewijzigd worden.

Lees ook > Stadsboerderij ouder dan gedacht

Weerstand
Ruim 700 Weertenaren hebben een petitie getekend voor behoud van de stadboerderij waarvan delen vermoedelijk uit 1700 bestaan. De commissie Cultuurhistorie, waarin zes lokale historische verenigingen zijn vertegenwoordigd, heeft B en W geadviseerd de boerderij te behouden. Ook de politieke partij Weert Lokaal plaatst kanttekeningen bij de sloop.

Het bericht College B&W heeft het laatste woord in sloop eeuwenoude stadsboerderij verscheen eerst op MLA Stories.

Het gaat om een archeologische toeval vondst. Rijkswaterstaat heeft deze vondst gemeld bij de gemeente.

Onderzoek
Het object heeft op dit moment geen monumentale status. Uit onderzoek moet blijken wat de waarde van de tankversperring is, alvorens er advies uitgebracht kan worden richting gemeente hoe om te gaan met deze vondst. Tot die tijd zijn de werkzaamheden aan Brug 1 stilgelegd.

De tankversperring maakt deel uit van de Peel-Raamstelling. De Peel-Raamstelling was een Nederlandse verdedigingslinie die voor de Tweede Wereldoorlog werd aangelegd.

Het bericht Werkzaamheden Brug 1 in Nederweert opgeschort wegens resten tankversperring verscheen eerst op MLA Stories.

De plattegrond van de stad Weert is tot op de dag van vandaag qua hoofdvorm nog exact gelijk aan de middeleeuwse situatie. Via zes bruggen over de gracht gaven stadspoorten destijds toegang tot de stad. De straten die uitkwamen bij de stadspoorten hebben nog de naam van de poort. En kanonlopen markeren nu, op een symbolische wijze, de verdediging van de voormalige stadspoorten van de vestingstad Weert. De enige Weerter schutterij met wortels in de middeleeuwse geschiedenis, het stadsschuttersgilde Sinte Catharina 1480, heeft de zes kanonnen namen gegeven: Dikke Antje (Beekpoort), Dikke Wertha (Molenpoort), Dikke Daeke Bert (Langpoort), Dikke Groeëtmoel (Maaspoort), Dikke Graaf Jacob (Hoogpoort) en de Kleine Kroeekestop (Morregatpoort).

In de loop der tijd veranderde de tactiek van oorlogsvoeren en belegeren. Vestingsteden verliezen dan geleidelijk hun functie. Daarmee verandert ook het stadsgezicht van Weert: de muren en poorten worden afgebroken en de grachten gedempt en omgebouwd tot de huidige singels.

Scholen betrokken
Weert is opgenomen in het project Archeo Route Limburg, waar ook basisscholen en middelbare scholen bij zijn aangehaakt. Geïnteresseerden kunnen door het downloaden van de Archeo Route app op een smartphone de verhalen ontdekken achter archeologische vondsten in Limburg en dus ook in Weert. In het Archeo Routepunt Vestingstad Weert (hoek Maaspoort/Emmasingel, bij café De Tramhalte) komen de stadspoorten en de verdediging van de stad aan bod.

Wethouder van Cultuur Geert Gabriëls is enthousiast over de terugplaatsing van Dikke Antje en de aandacht voor de historie van Weert: “We willen op een moderne manier de geschiedenis van Weert voor iedereen weer zichtbaar en echt beleefbaar maken. Ik ben blij dat de scholen hierbij zijn betrokken, waardoor de verhalen over de geschiedenis van Weert ook bij de jonge mensen in Weert gaan leven.”

Het gilde Sinte Catharina 1480 wil op een later moment, als dat weer kan na de corona-uitbraak, nog een activiteit wijden aan de terugplaatsing van Dikke Antje.

Het bericht Kanon Dikke Antje komt terug naar het Bassin verscheen eerst op MLA Stories.

Willem van Oranje is een televisieserie die tussen 12 januari en 8 maart 1984 werd uitgezonden door de AVRO en de VOO. De serie was een Nederlands-Belgische coproductie en werd in België gelijktijdig uitgezonden door de BRT.

De serie bestond uit tien delen waarin het levensverhaal van Willem van Oranje wordt verteld. De belangrijkste rollen werden gespeeld door vooraanstaande Vlaamse en Nederlandse acteurs als Jeroen Krabbé, Linda van Dyck en Dora van der Groen. Willem van Oranje werd geregisseerd door Walter van der Kamp.

Vlaams acteur Jacky Morel (1932-2020) begon zijn theaterloopbaan in de Beursschouwburg en de KVS. Maar het grootste deel van zijn carrière, meer dan 30 jaar, was hij verbonden aan het toenmalige dramatisch gezelschap van de BRT. Vanaf 1959 verscheen hij in verschillende tv-films en -series, waarbij hij vooral bekend werd voor zijn legendarische rol als de ietwat slome Brusselse gangwachter Hilaire Baconfoy in “De collega’s”.

Het bericht Acteur Jacky Morel (Philips van Horne) overleden verscheen eerst op MLA Stories.

Deze worden verkocht door boekhandel Bruna te Nederweert en bij Handelsonderneming C. van Nieuwenhoven Hoofstraat 5 Nederweert.

Boek met 184 pagina’s en meer dan 200 foto’s over de goeie ouwe tijd.

• Geschiedenis over de gemeente Nederweert en de landbouw in de negentiende eeuw.
• De historie over de drie “windgraanmolens” de twee “Olie-Smaotmolens” en de “Kroetpers” in Ospel en historie van de Kanalen door Nederweert.
• De periode van armoede 1850 tot 1900 graanprijzen kelderen enorm, onder druk van de invoer met graanschepen van Amerika.
• Ospel kreeg in 1864 een kerk en werd een zelfstandig kerkdorp en de kapellen.
• De Pioniers en voortrekkers rond en na 1900, oprichters van de Coöperaties.
• Namen van ambachten en de 25 café’s, van brug 15 via Budschop en Ospel tot de grens met Meijel.
• Het Rijke Roomse Leven en de gebruiken 1900-1950 en het gezin was de hoeksteen van de samenleving.
• Het analfabetisme en schoolbezoek rond 1900, Herman Maas literater over Ospel-Nederweert.
• De grote crisistijd van 1929-1939 en de oorlogsperiode.
• Ruilverkaveling & Ontginning “De Ospelse Peel”.
• Namen van oude Peelbanen en de Boortoren aan het Ommelpad.
• Natuurreservaat “De Groote Peel”.

Het bericht Tweede oplage boek Honderdvijftig jaar Doospel 1864-2014 verscheen eerst op MLA Stories.

“In memory of Den Hosgood 15.5.1926 – 29.6.2020. Who crossed here with the 5th Camerons on the 14th november 1944 before moving to the Zig Canal. Never forgotten and remembered in a country that meant so much to him.’’ (Ter nagedachtenis aan Den Hosgood 15.5.1926 – 29.6.2020, die hier op 14 november 1944 met het 5e bataljon van de Cameron Highlanders het kanaal overstak en daarna oprukte naar het Uitwateringskanaal. Nooit vergeten en herdacht in een land dat zoveel voor hem betekende).

Het initiatief werd genomen door Lorie Coffey oprichter van P71, een organisatie in Portsmouth Engeland. Deze vrijwilligers organisatie ondersteund vooral Britse veteranen uit de Tweede Wereldoorlog die betrokken waren bij de bevrijding van Europa.  Vele malen bezochten Den Hosgood en de Camerons onder begeleiding van P71, Nederweert en Meijel.  In 2019 werd er tijdens het laatste bezoek van Den Hosgood een monument onthuld voor de 5th Camerons aan de Kanaaldijk in Meijel. Een mooi eerbetoon aan de Queen’s Own Cameron Highlanders. Onze werkgroep ondersteunde beide initiatieven maar al te graag.

Marcus Vankan
Niels Klompen
Niek Hendrix

Het bericht Herdenkingsplaquette voor bevrijder in Nederweert-Eind verscheen eerst op MLA Stories.

Verregaand onderzoek was nodig om dit herfst-mysterie op te lossen.

En, toeval of niet, nu de renovatiewerken aan de molen afgerond zijn, krijgt het raadsel eindelijk een vreemd staartje en een verrassende ontknoping.

Ben je benieuwd naar die gebeurtenissen in de Zorgvlietmolen? 
Dompel je tijdens een wandeling of fietstocht onder in het mysterieuze verhaal op de Zorgvloetmolen tijdens een bezoekje  aan de poort van de Zorgvlietmolen.

Geniet van je wandeling of fietstocht maar denk aan de veiligheid.

Houd altijd voldoende afstand van andere wandelaars en fietsers (behalve je gezinsleden).
Is dat niet mogelijk? Keer dan terug op een rustiger moment.

Je vindt het “Het herfst-mysterie van de Zorgvlietmolen” ook op:
Youtube: https://youtu.be/gVJeXzgc-aE 
op facebook van @Molenfeesten en @molenskempenbroek.
de websites van de www.molenfeesten.be  en www.kempenbroekmolens.be .

Het bericht Het Mysterie van de Zorgvlietmolen in Molenbeersel verscheen eerst op MLA Stories.

In juli kreeg het voorstel nog een ruime raadsmeerderheid om hier € 17.000,- extra (planvorming) voor uit te trekken. Alleen CDA en DUS Weert stemden tegen omdat de verbinding van singel naar park volgens deze fracties ook in een later stadium bekeken kan worden als meer duidelijk is over de herinrichting van het park.

Een van de ideeën is om van de singel tussen Oelemarkt en Kasteelsingel (tot aan het politiebureau) eenrichtingsverkeer te maken met brede trottoirs. Jaren geleden is er ook een idee gelanceerd om van de Biest eenrichtingsverkeer te maken tot aan de Franciscuslaan. Het idee erachter was om de vier middeleeuwse monumenten te verbinden die Weert nog rijk is. Door de toen naderende gemeenteraadsverkiezingen (2012) sneuvelde het plan al op de tekentafel. In de vorige eeuw stond er een dubbele rij bomen langs de Biestzijde van het kasteel en paterskerk. Het idee was toen om deze eeuwenoude laan opnieuw te verbinden met het centrum van Weert.

Over de kasteelsgracht komen drie stalen bruggen te liggen die het nieuwe stadspark met de omgeving gaan verbinden. De brug die de doorsteek maakt naar de kasteelsingel kom daardoor ‘nergens’ op uit en daardoor ontbreekt een duidelijke verbinding met de Oelemarkt en de binnenstad. Deze brug kan in een later stadium wel verplaatst worden richting Oelemarkt, maar dat deel van het terrein rondom het kasteel/woonhuis is vooralsnog in eigendom van de familie Scheijmans.

In totaal worden over de kasteelgracht drie bruggen gemaakt die het Stadspark met de omgeving verbinden; Haasnoot Bruggen uit Rijnsburg heeft hiervoor opdracht gekregen en gaat daar volgende maand al mee beginnen. Het gaat om drie stalen bruggen die het bestaande stadspark verbinden met de voorhof en de omgeving van het voormalige kasteel. De Voorhofbrug, met een vlonder om te recreëren aan het water, van de voorhof naar de Tiendschuur; de Weerterbeekbrug richting zorgcentrum Ververshof en de Singelbrug die uitkomt op de Kasteelsingel. Ook worden er de komende weken een aantal grote bomen geplant. Het archeologisch onderzoek op de voorhof start in februari en maart.

Opening stadspark in september 2021
Als de planning wordt gehaald dan wordt het park geopend tijdens de Open Monumentendagen in het weekend van 11 en 12 september 2021 met de onthulling van het standbeeld van Philippe de Montmorency, graaf van Horn en heer van Weert.

Het bericht Kasteelsingel niet betrokken bij herinrichting stadspark verscheen eerst op MLA Stories.

Aangemoedigd door de aanhoudend grote vraag naar dit succesvolle boek heeft Stichting Cultuurhistorische Publicaties voor de regio Weert, onder de vlag van stichting De Aldenborgh, besloten tot een tweede druk van dit voor een breed publiek toegankelijke, populair-historische uitgave. Mooi vóór de komende feestdagen.

Nogmaals de feiten over Weert ‘Parel van de heide’…in de 19e eeuw. Schrijver en samensteller is de Weerter publicist en amateurhistoricus Frits Nies, met behulp in research van enkele leden en voorzitter Peter Korten van De Aldenborgh en het Gemeentearchief Weert. Het betreft een gebonden uitgave op staand formaat 21×30 cm, in harde kaft, 256 pagina’s verdeeld over acht hoofdstukken, rijk aan veelal nog niet eerder gepubliceerde beelden in full colour en zwart-wit, en aangevuld met een handig namenregister.

Wakker gekust
Leidend thema van Parel van de heide is hoe Weert in de negentiende eeuw werd
wakker gekust door de aanleg van de Zuid-Willemsvaart en de IJzeren Rijn. Er ontstond een bedrijvige ‘stichtstad’ met o.a. revolutionairen, migranten, kloosterlingen, burgers en buitenlui, internaten, Mariadevotie, sociëteiten, armbestuur, ziekenbussen, brouwers, tinnegieters, zilversmeden, molenaars, bakkers, muzikanten, schutters, kunstenaars, ontginners, boeren, regenten, carnavalisten, kermisgasten, zoeaven en missionarissen…

Coronaproof intekenen
Ook voor deze herdruk is het weer mogelijk vooraf in te tekenen tegen een gekorte
actieprijs van € 29,50 (winkelprijs: € 34,50). Wie dit wil, moet vóór 3 december a.s. het bedrag voor het gewenste aantal boeken overmaken naar bankrekening NL02RABO0105334065 t.n.v. stichting Cultuurhistorische Publicaties Weert onder vermelding van ‘Boek’ en eigen naam en adres.
Op 5 december wordt uw bestelling coronaproof aan huis bezorgd.

Gesigneerde exemplaren
Door covid-19 lijkt een signeersessie voorlopig helaas niet verantwoord. Wie toch een gesigneerd boek van de auteur persoonlijk wil ontvangen om lekker te lezen in lockdown, moet ook vóór 3 december a.s. intekenen door overmaking zoals hiervoor gemeld en daarbij vermelden: ‘Gesigneerd boek’ plus eigen naam en adres.

Winkelverkoop
Vanaf 5 december is Weert ‘Parel van de heide’ …in de 19e eeuw ook weer te koop in de regionale boekhandel. Voor nadere informatie zie www.dealdenborgh.nl

Het bericht Herdruk succesboek 19e eeuw van Aldenborgh Weert verscheen eerst op MLA Stories.

De kransen die tijdens de herdenking worden gelegd bestaan traditiegetrouw uit klaprozen (poppies) van kunststof. Sinds 1922 is de klaproos het symbool van de veteranenorganisatie, de Royal British Legion.

Het Britse ereveld in Nederweert herbergt de graven van 363 gesneuvelde militairen van militairen uit het Verenigd Koninkrijk, Canada, Australië, Nieuw-Zeeland, Zuid-Afrika en India. Bij elk graf is een identieke zerk van wit natuursteen geplaatst met in reliëf een embleem van een vogel met gespreide vleugels en een kruis. De inrichting van Britse erevelden is uniform in alle 140 landen, waar de Commonwealth War Graves Commission verantwoordelijk is voor het onderhoud van de oorlogsgraven.

Voor de graven staat het ‘Cross of Sacrifice’, vervaardigd uit Portland natuursteen. Op het kruis is een bronzen zwaard aangebracht. Het offerkruis staat symbool voor de Britse militairen die tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn gesneuveld. Deze militaire begraafplaats maakt een belangrijk deel uit van Nederweert. De Nederweertenarenhebben zich altijd erg verbonden gevoeld met deze bijzondere plek in onze gemeente. Lag het kerkhof eerst tussen weidse akkers, nu wordt het als het ware ‘omarmd’ door bebouwing.

De Stichting Adoptiegraven Nederweert War Cemetary heeft het adoptieprogramma van de graven weer nieuw leven ingeblazen in het jaar waarin we 75 jaar bevrijding herdenken. Het was namelijk lange tijd niet mogelijk om graven te adopteren omdat de Commonwealth War Graves Commission officiële adoptie niet toestond. Gelukkig is die koers verlaten. Want wat is er voor nabestaanden ver van hier geruststellender dan te weten dat zich iemand om het graf van hun dierbare bekommerd, ook nog na 75 jaar. Inmiddels zijn er al 250 graven geadopteerd.

Vanwege corona was het dit jaar een korte en sobere ceremonie. Burgemeester mevrouw Birgit Op de Laak legde namens het gemeentebestuur een krans en bloemen op het door haar geadopteerde graf. Dat deed ook kabinetschef de heer Giel Bruijnaers op zijn geadopteerd graf. Namens de Bond van Wapenbroeders legden voorzitter de heer Arie van der Lee en aalmoezenier Marcus Vankan bloemen. Ook legden zij bloemen op het graf van Henri Eric Harden VC en Private Foster. De Exhortation en het gebed werden uitgesproken door aalmoezenier pastoor Marcus Vankan.

Voor de Stichting Adoptiegraven Nederweert War Cemetary legden mevrouw Silvia Sleven en haar zoon Gino op de door hen geadopteerde graven bloemen. Zij werden begeleidt door bestuurslid Wiel Mackus.

Van de 363 graven zijn er 262 inmiddels geadopteerd.  Wilt u ook een graf adopteren ga dan naar www.adoptiegravennederweert.nl en ga naar aanmelden.

Het bericht Sobere maar indrukwekkende herdenking op de Britse begraafplaats verscheen eerst op MLA Stories.

Bij de sloop van de funderingen zijn interessante archeologische vondsten gedaan. Momenteel bezien partijen hoe deze voor de stad kunnen worden behouden en de bouw binnenkort toch van start kan gaan.

In 2018 werd het plan voor De Rekenkamer concreet: aan de Lindanusstraat – Heilige Geeststraat – Bethlehemstraat  in Roermond realiseert De Bunte Vastgoed Zuid BV samen met Willemsz Bouwbedrijf BV 18 herenhuizen en 13 appartementen op het terrein waar voorheen de kantoren stonden van verschillende maatschappelijke organisaties. Na jaren leegstand is de sloop deze zomer begonnen en inmiddels zo ver gevorderd dat de funderingen verwijderd kunnen worden.

Omdat de Roermondse bodem een rijk archief herbergt waarin de geschiedenis van de stad en haar bewoners is vastgelegd, wordt de sloop begeleid door archeologen van Antea Group. Het archeologisch onderzoek is integraal opgenomen in het sloop- en bouwproces, zodat archeologische vondsten niet zullen leiden tot noemenswaardige vertragingen tijdens de bouw.

In nauwe samenwerking met de ontwikkelaar, aannemer en sloper (Gebr. St. Nicolaas BV) zijn de afgelopen weken de vloeren verwijderd, waardoor resten van gebouwen uit de 13de tot 19de eeuw zichtbaar zijn geworden. Aan de zijde van de Lindanusstraat werden minstens zeven middeleeuwse huizen aangetroffen. De oudste sporen zijn van een vakwerkhuis uit de 13de eeuw, een uitzonderlijke vondst uit de vroegste geschiedenis van de stad Roermond. Uit de 14de en 15de eeuw stamt een serie muren en tongewelven in mergel en vroege baksteen. In deze tijd woonde men in smalle, diepe rijtjeshuizen, ieder met een eigen kelder en met achter het huis een hof, meestal met een eigen beerput.

Deze middeleeuwse huizen zijn in de eeuwen daarna talloze malen verbouwd en aangepast aan de behoeftes van latere bewoners. Hiervan getuigt een ingewikkeld maaswerk van muren, vloeren en kelders. Archeologen onderzoeken deze bakstenen puzzel om het dagelijkse leven van vele generaties Roermondenaren op deze historische plek verder in kaart te brengen.

Wethouder Ferdinand Pleyte (cultuur) is verheugd over de vondsten, die opnieuw een bijdrage leveren aan het verder invullen van een beeld van de geschiedenis en het leven in het middeleeuwse Roermond. Maar nog meer “ben ik te spreken over de aanpak van de ontwikkelaar en andere betrokkenen: De Bunte is zich bewust van de waarde van dit culturele erfgoed en streeft naar het behoud daarvan in de bodem. Zo onderzoekt men momenteel hoe de aangetroffen kelders  kunnen worden behouden. Dat is een ingewikkelde klus, waarin rekening moet worden gehouden met bouwkundige mogelijkheden, de belangen van de toekomstige eigenaren en de eisen en wensen die wij als gemeente stellen aan het stadsbeeld en de veiligheid”.

Juist door die goede afstemming en samenwerking tussen alle betrokken partijen, ontwikkelaar, archeologen, sloper, aannemer en onze gemeente wordt op deze manier een verouderde en verloederde kantoorlocatie in de binnenstad van Roermond getranfsormeerd tot een aantrekkelijk woongebied, waaronder een rijk verleden behouden is.

Het bericht Archeologische vondsten bij sloopwerkzaamheden de Rekenkamer in Roermond verscheen eerst op MLA Stories.

NEDERWEERT- Update bericht vandalisme- Er is sprake geweest van kwajongensstreken en baldadigheid. De dadertjes zijn bekend en door de politie aangesproken op hun gedrag.

De burgemeester spreekt binnenkort met hen en met hun ouders, die het voorval overigens erg betreuren. In samenspraak met de Stichting Adoptiegraven zal er een passende straf volgen.

Het bericht Update: Vandalisme op de Britse militaire begraafplaats verscheen eerst op MLA Stories.

Drs. John van Cauteren en ir. Joke Jongeling vertellen over de renovatie van het gebouw uit 1550. Het Gemeentemuseum Weert is sinds 1982 gevestigd in het voormalige stadhuis, een markant rijksmonument in het centrum van de stad. De oudste bouwdelen dateren uit het midden van de 16e eeuw, maar het huidige aanzien wordt vooral bepaald door een grote restauratie uit 1911 in Neorenaissancestijl. Door de jaren heen hebben vervolgens nog een aantal kleinere verbouwingen en aanpassingen plaatsgevonden.

Rond 1982 is het gebouw, volgens de toen geldende ideeën, opnieuw aanpast en in gebruik genomen als museum. In februari 2020 is gestart met het een grootschalige verbouwing om het pand te renoveren, om monumentale historische elementen weer zichtbaar te maken en om het pand van een compleet nieuwe museuminrichting te voorzien.

Het bericht Wat is er gebeurd op de bouw van museumW? verscheen eerst op MLA Stories.

Het hoofdgebouw dateert volgens onderzoek naar verschillende historische (kadaster)kaarten en de gebruikte bouwmaterialen, uit ca. 1700. In de loop der jaren zijn diverse wijzigingen aangebracht, zoals het verplaatsen van deuren en ramen en het verhogen van het dak. Als geheel is het hoofdgebouw echter nog duidelijk herkenbaar als historische bebouwing van minstens 300 jaar oud. Ook de ligging ten opzichte van het maaiveld is opmerkelijk. Vermoedelijk ligt het pand zo laag vanwege het uitgraven van de Zuid-Willemsvaart en het ophogen van de grond daaromheen.

Op de kaart van Jacob van Deventer uit circa 1565 lijkt op deze plaats nog geen bebouwing aanwezig, maar dit is niet met zekerheid te zeggen. Wel is de loop van de Boshoverbeek, die uitmondde in de stadsgracht op deze kaart zichtbaar, evenals bebouwing aan de noordzijde van de Beekpoort. In 1703 werd er een kaart gemaakt voor nieuwe vestingwerken daar is de boerderij getekend binnen het bastion van de Beekpoort. Dit duidt in elk geval op een  datering van het hoofdgebouw rond 1690-1700. Op de kaart van 1811 staat de bouwmassa van Beekpoort 3 ook duidelijk herkenbaar aangegeven. Ook op latere kaart van 1894 is het gebouw te zien. De bijgebouwen zijn van veel latere datum.

De cultuurhistorische waarde ligt vooral in het historische stratenpatroon van de oude stadsentree aan de noordzijde van Weert (Oude Hushoverweg). Dit stratenpatroon is aangepast aan moderne eisen. Met het plan Beekpoort is ook deze ´slinger´ naar het noorden en de aansluiting op de Oude Hushoverweg verleden tijd. Deze bebouwing is een laatste getuige aan de stadskant van dit stratenpatroon en ´hoeksteen´ van de stad.

Desgevraagd laat een woordvoerder van de gemeente weten dat het pand welliswaar een beschermd stadsgezicht, maar géén gemeentelijk en/of rijksmonument is. De eigenaar kan een sloopvergunning  aanvragen. De bouwtechnische staat is  slecht en aan het gebouw zijn in de loop der jaren diverse wijzigingen aangebracht, zoals het verplaatsen van deuren en ramen en het verhogen van het dak.

Meer lezen over het pand bezoek dan de website www.weertinkaart.nl

Het bericht Stadsboerderij Beekpoort ouder dan gedacht verscheen eerst op MLA Stories.

Het bericht Waarschijnlijk toch sloop voor eeuwenoude stadboerderij verscheen eerst op MLA Stories.

De presentatie vindt -in kleine kring- plaats op 18 oktober in Café Zaal “Bee-j Bertje”  op Laar.

Over het boek
Toen Jan Lemmen, midden in coronatijd, oude foto’s in een familiealbum onder ogen kreeg, kwam hij op het idee om deze foto’s als een kapstok te gebruiken voor verhalen met als doel deze verhalen te bundelen in een boek. Bij het schrijven van het boekje heeft Lemmen medewerking gekregen van zijn zus Maria en zijn broer Thieu.

Waarom de titel Laar 147, Verhalen over foto’s uit een oud familiealbum?
De samensteller(s) van het fotoalbum woonden in het huis dat in het verleden ‘Laar 147’ als adres had. In dit huis, dat in 1899 door de opa van de schrijvers – Willem Lemmen – is gebouwd maar inmiddels plaatst heeft moeten maken voor een nieuwbouwhuis, zijn ook Jan Lemmen en zijn broers en zussen geboren. Vandaar de keuze voor deze titel.

Centraal in de zoektocht naar de identiteit van de op de vaak meer dan 100 jaar oude foto’s afgebeelde personen, stond een foto van drie jonge stelletjes. De vraag die de schrijver zich stelde was, ‘waarom de foto van deze jonge mensen, die geen familie van de samensteller(s) bleken te zijn,  in dit familiealbum terecht waren gekomen’. Deze zoektocht leverde geen duidelijke antwoord op; immers de personen die daarover meer zouden kunnen vertellen zijn al lang overleden.

Een greep uit de inhoud:
Jan Lemmen gaat in op de vraag wat de Eerste Wereldoorlog voor gevolgen had voor het gezin van Willem Lemmen en zijn vrouw Catharina de Pollaert;

• Thieu Lemmen haalt herinneringen op aan hoe hij als 10-jarige op Laar de bevrijding heeft ervaren.
• Maria Hendriks- Lemmen vertelt over oom Toon Lemmen, in het Weert van de jaren 30-40 beter bekend als Lemmen de Kleermaker, een talentvolle man die in de oorlog de verkeerde afslag nam.

Bestellen
Het boekje, uitgevoerd in het formaat 17×24 centimeter en voorzien van een harde omslag, telt 141 pagina’s met 145 foto’s. Het boek is in eerste instantie bedoeld voor de leden van het gezin Lemmen-Coumans en naaste familie. Na 18 oktober is voor belangstellenden buiten deze kring een beperkt aantal beschikbaar. Het boek kost € 17,50. Contactadres:  [email protected]

Over de auteurs:
Jan Lemmen (1942), als juridisch beleidsmedewerker op het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid in Den Haag, in 2003 met vervroegd pensioen gegaan. In 2012 met zijn vrouw Yvonne teruggekeerd naar Weert.
Thieu Lemmen (1934), als directeur Sociale Zaken van de gemeente Helmond in 1992 met vervroegd pensioen gegaan. Woont met zijn vrouw Kitty in Stiphout.
Mareia Hendriks-Lemmen (1950), als officier van Justitie bij het Parket te Maastricht in 2015 met pensioen gegaan. Woont met haar man in Maastricht.

Het bericht Nieuw boek over familie Lemmen-Coumans uit Laar verscheen eerst op MLA Stories.

Op negen panelen en in drie vitrines wordt het aan de hand van archiefmateriaal en voorwerpen in het kort een overzicht gegeven van de tientallen brouwerijen en honderden cafés die Weert en Stramproy in het verleden rijk is (geweest).

Expositie
De panelen hebben een thema of onderwerp. Deze zijn aan de hand van de cijnsboeken, burgemeestersrekeningen, hinderwet- en bouwvergunningen en het beeldmateriaal uit het Gemeentearchief Weert toegelicht en geïllustreerd. In de vitrines zijn onder meer voorwerpen uit het Biermuseum in Stramproy te zien.

Het bericht Tentoonstelling ‘Van GRAAN naar KRAAN’ verscheen eerst op MLA Stories.

De zussen Brigitte (1959), Diana (1960) en Nicole (1964) zijn de kleinkinderen van Jos Mathijsen (1889-1964). Hun vader Rolf (1930-1987) was de laatste familiedirecteur van de Wertha brouwerij. De drie zussen waren als kinderen te jong om zich iets te kunnen  herinneren over de brouwerij. Bart Verspagen, hoogleraar Internationale Economie
aan Maastricht University, dook in de geschiedenis van de Weerter brouwerij en tekende het volgende verhaal op.

Brouwtechniek
Aan het begin van de twintigste eeuw telde Weert brouwerijen met de welluidende namen De Valk, De Ster, De Kroon, De Nijverheid, Het Slot, Sint Jan en Het Wapen van Weert. Brouwerij De Ster, gelegen aan de Hogesteenweg, op de hoek van de Oelemarkt, zou de wieg worden voor de latere Wertha brouwerij. De Ster was eigendom van het ondernemersduo Hub Coolen, die ook directeur was, en Constant Janssens-Wadeleux. Toen Coolen stierf, werd André Loix, zoon van een kantonrechter, benoemd tot medefirmant.
Deze periode werd gekenmerkt door snelle technologische vooruitgang in het brouwersvak. Terwijl na de industriële revolutie vooral in Engeland nieuwe technieken werden ontwikkeld, kwam in de laatste decennia van de negentiende eeuw in Duitsland een ware revolutie op het gebied van brouwtechniek op gang. De revolutie stoelde op twee principes: een beter chemisch begrip van het brouwproces en het toepassen van lage gisting. Het laatste werd onder meer mogelijk gemaakt door het toepassen van nieuwe koelinstallaties. Duitsland werd op deze manier de standaard voor brouwers die technologisch voorop wilden lopen.

In Weert was het de medefirmant van De Ster, Constant Janssens, die in deze ontwikkelingen toekomst zag. Hij stuurde een 19-jarige neef, Jos Mathijsen, naar Duitsland om zich op de hoogte te stellen van de nieuwste methodes. Een jaar, in 1909, later was hij terug in Weert en werd hij directeur van een nieuw opgerichte brouwerij: de Wertha. De Wertha brouwerij opereerde vanuit een nieuw pand langs de Zuid-Willemvaart. Geheel in lijn met zijn Duitse ervaringen besloot Jos Mathijsen de bouwtekeningen te laten vervaardigen door architect Aug. Grimm uit Keulen. Enkele jaren na de start van de nieuwe brouwerij trad Constant Mathijsen, broer van Jos, toe tot het partnerschap.

Uitbreiding
Terwijl de Wertha technologisch gezien ten opzichte van de andere Weerter brouwerijen vooropliep, was volgens Jos Mathijsen vooral het opbouwen van een klantenkring de grootste uitdaging in de beginjaren. De beide broers investeerden hierin veel van hun tijd. Constant nam Weert voor zijn rekening, terwijl zijn broer de buitengebieden voor zijn
rekening nam. Op deze manier breidde de Wertha haar afzetgebied uit tot Roermond en Posterholt en werd er al voor de Eerste Wereldoorlog naar België (onder meer naar Maaseik) geëxporteerd. Per fles kostte het Wertha bier destijds drie cent.

De brouwerijsector was al langere tijd aan een concentratie-tendens onderhevig, die ervoor zorgde dat er steeds minder bedrijven overleefden. Voor de toepassing van de nieuwe technieken en de lage gistingsmethode waren immers omvangrijke investeringen nodig,
bijvoorbeeld omdat het bier van lage gisting langer moest rijpen en omdat de koelinstallaties duur waren.

Tegen de stroom in
Ondanks de moeilijke periode begon na de Eerste Wereldoorlog de grootste bloeitijd van de brouwerij. Het bedrijf werd omgevormd tot een Naamloze Vennootschap. Er kwam zelfs een aparte N.V. Export Bierbrouwerij Wertha. De productie groeide, onder andere door de
overname van enkele brouwerijen in Beesel, Stevensweert, Swalmen, Thorn en Wessem. Een strategische beslissing die goed uitpakte was het besluit om niet mee te doen aan een prijsafspraak die door de landelijke Brouwersbond werd gemaakt. Het doel van deze afspraak was om onderlinge concurrentie tussen brouwerijen tegen te gaan en de prijs van het bier op deze manier kunstmatig hoog te houden. Jos en Constant Mathijsen bleven in Weert en omstreken voor een lagere prijs leveren. Ondanks een boycot door de Brouwersbond besloten de Weerter kasteleins, eveneens georganiseerd in een bond, de Wertha trouw te blijven, hetgeen in een jarenlange samenwerking resulteerde.

Aan de concentratietendens kwam echter geen einde. Uiteindelijk was het de beurt aan de Wertha zelf om overgenomen te worden. Dit zou een langzaam proces worden, dat echter reeds in 1934 werd ingezet, toen de gebroeders Mathijsen besloten om een samenwerkingsverband aan te gaan met de Rotterdamse brouwerij Oranjeboom. Dit bedrijf stond nationaal en internationaal bekend om zijn vooruitstrevende technologie en had zelfs een laboratorium waarin onderzoek gedaan werd om de kwaliteit van het bier te verbeteren. Oranjeboom was beduidend groter dan de Wertha en kon het Weerter bedrijf met raad en daad bijstaan.

Overname
Enkele jaren nadat de belangengemeenschap was aangegaan schreven de Rotterdammers bijvoorbeeld een rapport van vijf pagina’s waarin ze een aantal maatregelen uiteenzetten waarmee de houdbaarheid van het Wertha bier verlengd kon worden. Aanbevolen werden onder andere veranderingen in de ventilatie en koeling van de gistkelder, verbeteringen in de pekkerij en wasserij (waar de teruggekeerde vaten behandeld werden), de aanschaf van een pasteuriseerapparaat en het installeren van een lage druk stoominstallatie om infecties tegen te gaan. Met deze voorstellen waren aanzienlijke kosten gemoeid: bijna 17.500 gulden.

De samenwerking met De Oranjeboom werd steeds inniger en er was in toenemende mate sprake van Rotterdammers die naar Weert verhuisden. In 1947 werd H.J.M. Vissers in Weert als onderdirecteur benoemd, met de bedoeling dat hij te zijner tijd Jos Mathijsen zou opvolgen. Ook de brouwmeester, A. Oudenaarde, was iemand uit de Oranjeboom brouwerij. In 1915 begon deze oude rot in het vakals hulpje in de bottelarij. Bij zijn 50-jarige dienstjubileum was hij brouwmeester in Weert, terwijl hij ondertussen alle kneepjes van het vak in de Rotterdamse brouwerij had geleerd. Dat er vanuit de Weerter hoek toch ook weerstand werd geboden tegen de Rotterdamse invloed bleek toen Jos Mathijsen in 1962 op 73-jarige leeftijd met pensioen ging. Terwijl Visser vanuit Rotterdamse hoek de meest voor de hand liggende kandidaat voor opvolging was, werd het uiteindelijk toch een telg uit het Weerter geslacht Mathijsen: Rolf, de zoon van Jos volgde zijn vader op. In 1964 werd echter alsnog Visser als directeur benoemd.

Het proces van verdere integratie was echter onafwendbaar, en in de jaren zestig verdween Wertha als een zelfstandig merk. In Weert brouwde men voortaan Oranjeboom bier. In 1969 volgde uiteindelijk de genadeslag: Oranjeboom kondigde aan de Weerter vestiging te sluiten. Elf werknemers waren nog over. Aan hen werd de gelegenheid geboden om in een andere Oranjeboom vestiging te gaan werken, of gebruik te maken van een afvloeiingsregeling. Het gebouw van de Wertha stond nog enkele jaren leeg tot het werd gesloopt om plaats te maken voor een tennishal. Slechts een trotse toren van de brouwerij herinnert aan dit stukje Weerter glorie.

Het bericht Wertha liep technologisch voorop dankzij studiereis naar Duitsland verscheen eerst op MLA Stories.

Vele monumenten hebben hun deuren opengezet voor bewoners en bezoekers. Doel is en blijft een breed publiek kennis te laten maken met monumenten.

Het bericht Open Monumentendag in Weert verscheen eerst op MLA Stories.

In 1643 beschrijft pater Van den Steen de grafzerken en kelders in de kerk van de minderbroeders franciscanen. Onder het postament (voetstuk van een zuil) van het toenmalige Franciscus altaar werd bij de hoek van de epistelzijde (linkerzijde) een ruime grafkelder aangetroffen. De opening ervan was gelegen onder het postament, maar het overige en grootste deel van deze grafkelder strekte zich uit van het middengedeelte van het oxaal (galerij tussen koor en kerkschip) binnen de koordeur tot aan de boomgaard. Daar heeft deze grafkelder ook een grote opening en ontvangt van die zijde daglicht. De grafkelder wordt beschreven als kunstig bewerkte en geschikte begraafplaats.

De kelder was daarna tot eind jaren ’40 in gebruik als groentekelder voor de minderbroeders Franciscanen en daarna dichtgemetseld. Op dinsdag 9 juni 2020 werd de kelder herontdekt en geopend door Bouke Kouters en Bart Maes. De huidige kelder is vermoedelijk 17^de eeuws. In de zijkelder staat echter een muur die vermoedelijk uit de 13^de eeuw is en nog onderdeel is van de Aldenborgh (oude burcht) van de graven van Horn.

Het bericht Grafkelder paterskerk alleen met Open Monumentendagen te bezichtigen verscheen eerst op MLA Stories.