Door de tentoonstelling FOREVER ENDEAVOUR van Job Smeets in Museum W en het nieuwe kunstwerk ‘On the Shoulders of Giants’ in de buitenruimte van Weert heeft het museum besloten om een kunstwerk van Studio Job aan te kopen voor de collectie. Het gaat om “The Count of Horn”, een recent werk dat dit jaar (2022) is gemaakt.

In de collectie van het museum is hierdoor permanent een beeld van Studio Job/Job Smeets te zien. Job Smeets werkt als kunstenaar/designer op internationaal niveau en heeft een duidelijke relatie met Weert.

Hoofd van Philips, graaf van Horn

Het bronzen hoofd met licht achter de handbeschilderde glazen ogen verbeeldt Philips van Montmorency.

De graaf van Horn, krijgsheer en staatsman in de Habsburgse Nederlanden gedurende de aanloop tot de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648). Als heer van Weert bewoonde hij, samen met zijn vrouw Walburgis van de Nieuwenaar en zijn moeder Anna van Egmond, het 15e eeuwse kasteel van Weert. Op 5 juni 1568 werd hij, op bevel van Koning Philips II van Spanje, samen met graaf van Egmond onthoofd op de Grote Markt te Brussel.

Philips van Montmorency is een belangrijk figuur in de geschiedenis van Weert en de Nederlanden. Vandaar ook dat Job Smeets hem laat figureren als een van de vier dragers in het beeld ‘On the Shoulders of Giants’, dat Studio Job in opdracht van de gemeente Weert realiseerde als herinnering aan de industrialisatie van Weert langs de Zuid Willemsvaart.

The Count of Horn: Jobs vertaling van een Weerter Held

Het beeld is gebaseerd op het hoofd van Philips, een van de vier draagbeelden van het grote kunstwerk aan de Werthaboulevard in Weert. Het is een tweede gietsel dat helemaal glad is gepolijst en functioneert als lamp. Het werk was in de expositie te zien en werd eerder al tijdelijk uitgeleend aan de Paterskerk.

Het is een prachtige aankoop voor Museum W, die het verhaal van Philips van Montmorency in de collectie versterkt en aanhaakt bij het thema Macht en het thema Helden.

Door de aankoop ontstaat er een blijvende link tussen Job Smeets, het monument “On the Shoulders of Giants” in Weert en Museum W en haar collectie.

Het bericht Beeld van Studio Job permanent te zien in Museum W verscheen eerst op MLA Stories.

Rondleiding

De wandeling start in de grote kerk met een korte presentatie over de geschiedenis van de kerk en de aanwezige grafkelders van de graven van Horne. Aansluitend wordt er een bezoek gebracht aan de onlangs ontdekte grafkelder, de kapel en de tuin. De rondleiding eindigt op de via een middeleeuwse wenteltrap bereikbare zolder. Deze ziet eruit als een omgekeerd houten schip en bevat een geheime schuilkamer, die door de minderbroeders franciscanen tijdens de Franse Revolutie in gebruik werd genomen.

Geschiedenis

De Paterskerk (de Aldenborgh) was de eerste burcht van de Graven van Horne, gebouwd omstreeks 1290. In de 14de en 15de eeuw was deze burcht het bestuurscentrum van de macht in de regio. Graaf Jacob I van Horne (1433-1488), heer van Altena, Kortessem, Montigny, Weert, Wessem, Bocholt, Cranendonck en Eindhoven, schonk deze ‘Aldenborgh’ in 1461 op verzoek van zijn vrouw Johanna van Meurs aan de Minderbroeders Franciscanen.

Dynastieke grafkerk van de graven van Horne

De paterskerk is de dynastieke grafkerk van de graven van Horne. In de kerk bevindt zich een grafkelder met graaf Jacob I (†1488) en zijn zoon graaf Jacob II (†1502). In het koor van de kerk bevindt zich de grafkelder van graaf Jan van Horne (†1541), broer van graaf Jacob III en de stiefvader van graaf Philippe de Montmorency. Ook zijn vader Joseph de Montmorency (Bologna, †1529) zou op verzoek van zijn vrouw Anna van Egmont (1504-1574) in de Paterskerk (deels) herbegraven zijn.

Hieronymus klooster uniek in Nederland

Van slechts 13 van de 57 middeleeuwse kloosters in Nederland is de kerk bewaard. In 8 van deze kerken worden nog erediensten gehouden, waaronder de Paterskerk in Weert. De Paterskerk is echter de enige middeleeuwse kerk die sindsdien onafgebroken door de minderbroeders Franciscanen wordt gebruikt. Het klooster is sinds 1997 in gebruik als verzorgingshuis en biedt plaats aan 66 bewoners.

Praktische informatie

De rondleiding start op zondag om 13.00 uur, duurt ca. 2 uur en kost € 10,- per persoon, inclusief een ‘ eigen’ kloosterbiertje na afloop. Ga voor meer informatie naar https://www.weertzzz.nl/product/wandelingen/rondleiding-paterskerk/.

Het bericht Rondleiding door de dynastieke kerk van de graven van Horne verscheen eerst op MLA Stories.

Hieronder staan de gestelde vragen plus de antwoorden van het college van B&W.

Heeft de kopende partij al een aanvraag ingediend voor de bouw van appartementen?
Nee, er is geen aanvraag Omgevingsvergunning ingediend.
Heeft het college al toestemming gegeven voor de bouw van deze appartementen?
Nee, het college heeft hierover geen besluit genomen. Er is geen principeverzoek ingediend.
Is er door de gemeente een termijn gesteld aan de ontbindende voorwaarden?
De gemeente Weert heeft geen invloed op ontbindende voorwaarden in de koopovereenkomst tussen verkoper en koper en kan daar dus ook geen termijn aan stellen.
Moet er voordat de koper over kan gaan tot transformatie naar appartementen een bestemmingsplanwijziging komen?
Om appartementen te kunnen realiseren in het kerkgebouw is onder andere een bestemmingsplanwijziging nodig en een omgevingsvergunning bouwen en wijzigen van een Rijksmonument.
Is er al een aanvraag tot wijziging van het bestemmingsplan ingediend?
Nee, er is geen aanvraag tot wijziging van het bestemmingsplan ingediend.

Rijksmonument De Sint-Jozefkerk is een parochiekerk in Weert, gelegen aan Sint-Jozefskerkplein 1. Het betreft een bakstenen, neoromaanse kerk die in 1939 gebouwd is naar ontwerp van Alphons Boosten.

Geschiedenis
Deze kerk werd gebouwd voor de wijk Keent. Deze wijk werd op zijn beurt oorspronkelijk gebouwd voor en gebruikt door de beroepsmilitairen van het grote garnizoen dat in de Van Hornekazerne gelegerd was. In de jaren ’50 van de 20e eeuw werd deze wijk verder uitgebreid.

Gebouw
De kerk is een georiënteerde driebeukige kruiskerk, met het dwarspand dicht bij het koor, dat een halfronde apsis bezit. Opvallend zijn de twee ronde oosttorens die het koor flankeren, terwijl de kerk daarnaast over een aangebouwde vierkante westtoren beschikt die tegen de noorderzijgevel is aangebouwd. De ingang van de kerk is via een imposante rondboog, die toegang geeft tot een portaal waarin zich een rondbogige deur bevindt. Het interieur is sober, want direct na de bouw brak de Tweede Wereldoorlog uit en was er geen geld om enige inventaris aan te schaffen.

Het bericht Onzekere toekomst Sint Jozefkerk Keent verscheen eerst op MLA Stories.

Een team archeologen en bouwhistorici van bureau BAAC uit ‘s-Hertogenbosch doet onderzoek naar de bouw, vorm en lange gebruiksperiode van de voorburcht van het kasteel, dat rond het midden van de vijftiende eeuw is gebouwd en in 1702 is verwoest.

De vondsten:

• Een ca. 20 meter brede tussengracht gevuld met puin van het kasteel
• Fragmenten van kacheloventegel met erotische en religieuze afbeeldingen
• Muur van de voorburcht met de aanzet van een hoektoren
• Bestrating van maaskeien

Publieksactiviteiten
Het archeologisch onderzoek op de voorburcht is een unieke en eenmalige gelegenheid. Na de herinrichting is een dergelijk onderzoek de komende generaties niet meer mogelijk. Om de inwoners van Weert op de hoogte te stellen en te houden van de onderzoeksresultaten is door de Weerter erfgoedgemeenschap een aantrekkelijk publieksprogramma (zie video) ontwikkeld met rondleidingen, een online webcam, weekjournaals en een ‘Edutainment-documentaire’ (eXpeditie Limburg). Vandaag is de start van het educatief programma voor leerlingen van het basisonderwijs.

De erfgoedgemeenschap bestaat uit de Stichting Stadsgidsen regio Weert, Stichting de Aldenborgh, Stichting Streekarcheologie Peel, Maas en Kempen. Maar ook de wijkraad de Biest, Stadslab 0495, Museum W en het gemeentelijk Erfgoedcluster maken deel uit van het samenwerkingsverband. RICK en het Munttheater hebben samen met bureau Beam it Up uit Eindhoven een spannend en leerzaam educatief programma ontwikkeld voor leerlingen van het basisonderwijs. De komende twee weken zullen ruim 1.000 basisschoolleerlingen langs de opgravingen worden geleid en een opdracht uitvoeren.

Dit publieksprogramma is mogelijk gemaakt dankzij belangrijke subsidies van Stichting Provisus uit Weert en de provincie Limburg.

Foto’s: Art-is mediagroep, Bart Maes

Het bericht Erotische afbeeldingen op de kachel van de graven van Horne verscheen eerst op MLA Stories.

De lijst biedt ook voldoende differentiatie en geografische spreiding. Op het gebied van archeologische monumenten wordt aangeraden een aantal structuren nader te onderzoeken. De periode van gebouwen na 1940 is nog ondervertegenwoordigd in de lijst. Met het aanwijzen van wederopbouw-gebouwen en jongere bouwkunst kan dit worden verholpen.

Uit het onderzoek komt ook een aantal potentiële gemeentelijke monumenten naar voren. Met de eigenaren van die panden is contact opgenomen voor een vervolgonderzoek. De resultaten van het onderzoek zijn te raadplegen via www.erfgoedhuisweert.nl. Het onderzoek is ook onderaan deze pagina te downloaden (pdf-bestand).

Het college van B&W is tevreden met de uitkomst: “Het monumentenbeleid in Weert is op orde, uit de conclusies blijkt dat we het goed doen. Vanwege het belang van cultuurhistorie voor Weert investeren we veel in monumenten en het Weerter erfgoed”.

Conclusies en aanbevelingen
Uit het onderzoek blijkt dat de gemeentelijke monumentenlijst evenwichtig is en een goede representatie van de (bouw)geschiedenis van Weert. Uit de vroegste periodes zijn, zoals begrijpelijk is, minder gebouwen over gebleven dan uit de latere periodes. Daarom zijn de oudste gebouwen minder goed vertegenwoordigd en moeten we daar extra zuinig op zijn. Zo krijgen de St. Martinuskerk en de Paterskerk een jaarlijkse bijdrage van de gemeente voor de instandhouding van het monument. Daarnaast hebben de Paterskerk, Sint Donatuskapel en het Birgittinessenklooster de afgelopen jaren ook eenmalige gelden voor restauratie ontvangen.

De lijst is ook voldoende gedifferentieerd, allerlei typen van monumenten komen voor. Een zwaartepunt ligt wel op de agrarische bebouwing, maar dit hangt samen met het karakter en de ontwikkeling van Weert.

De periode na 1940 (jongere bouwkunst inclusief ‘Post 65’ vanaf 1965) is nog ondervertegenwoordigd in de lijst. Met het aanwijzen van wederopbouw-gebouwen en jongere bouwkunst kan dit manco worden opgelost. Er is een selectie gemaakt van panden die hiervoor in aanmerking kunnen komen.

Ten aanzien van archeologische monumenten wordt aangeraden een aantal structuren nader te onderzoeken. Het gaat onder meer om de uitlopers van de stadspoorten, de voormalige schansen, het voormalige Woonoord Tungelroy in de Tungelerwallen en de schietbanen van de Burgerwacht in Stramproy en Tungelroy, alsmede de Bocholter Graven.

Inventarisatie
In 2020 heeft het gerenommeerde bureau Klement Rentmeesters aan de hand van een lijst van potentiële monumenten, een inventarisatie uitgevoerd en aandachtspunten onderzocht. Ook is uitgekeken naar aanvullingen buiten de opgegeven lijst. Bij het hele traject is de commissie Cultuurhistorie, waarin alle lokale erfgoedorganisaties vertegenwoordigd zijn, nauw betrokken. Op verzoek van de commissie is het pand de Helmonder aan de IJzerenmanweg 5-7 nog toegevoegd aan de lijst.

Potentiële monumenten
Op basis van een inventarisatielijst zijn 39 kansrijke objecten geselecteerd. Alle geïnventariseerde panden zijn beoordeeld op criteria van de Rijksdienst Cultureel Erfgoed: architectuurhistorische waarde / bouwstijl, cultuurhistorische waarde, gaafheid en ensemblewaarde. De totaalscore geeft een indicatie voor de cultuurhistorische waarde en de daarmee samenhangende toe te kennen bescherming. De maximale score bedraagt 25 punten. Bij een score onder de 10 punten heeft een pand onvoldoende waarden om te worden voorgedragen voor de gemeentelijke monumentenlijst. Dat geldt bijvoorbeeld voor de stadboerderij aan de Beekpoort.

De 39 panden die zijn onderzocht scoren tussen de 22 en 12 punten. Deze panden komen in aanmerking voor nader onderzoek van in- en exterieur. Dit onderzoek kan dan leiden tot de aanwijzing als gemeentelijk monument door het college van B&W. Hiervoor geldt de procedure van de Erfgoedverordening waarbij zienswijzen kunnen worden ingediend.

Een van de geselecteerde panden is Villa Beeren (in de volksmond de spookvilla) dat gebouwd werd in de periode 1900 – 1924 aan de Eindhovenseweg. Eerder maakte wij daar een videoreportage van.

De eigenaren van de geselecteerde panden worden nu schriftelijk bevraagd. Aan de hand van de respons worden de vervolgstappen bepaald.

Aanleiding
De herijking van de gemeentelijke monumentenlijst is een actiepunt uit het Monumentenbeleidsplan. Het doel van de herijking is een evenwichtige monumentenlijst die een goede afspiegeling is van de (bouw)geschiedenis van Weert. De gemeente Weert kent op dit moment 98 rijksmonumenten en 179 gemeentelijke monumenten. Daarnaast is er één rijks beschermd dorpsgezicht en zijn er 12 gebieden aangewezen als gemeentelijk beschermd stads- of dorpsgezicht.

Alle informatie over de monumenten en gezichten is te vinden op de website van het Erfgoedhuis en op weertinkaart.nl 

Oproep
Het is mogelijk om zelf potentiële monumenten voor de gemeentelijke monumentenlijst aan te dragen. Kent u zo’n monument? Stuur een mail naar [email protected] of neem telefonisch contact op met de gemeente.

Het bericht Herijking monumentenlijst Weert verscheen eerst op MLA Stories.

De inname van de stad Weert in augustus 1702 verliep zonder grote tegenstand. De poorten van de stad zouden ongeveer één uur door de Fransen verdedigd zijn, waarna dezen zich op het kasteel terugtrokken. Het kasteel is toen twee dagen door de belegeraars gebombardeerd, heeft als gevolg daarvan vlam gevat en is uitgebrand. Daarna zijn de muren van het kasteel deels afgebroken. De grachten rondom het kasteel waren in die tijd ruim 12 meter breed. De muren van het kasteel zijn 12,5 meter hoog en 2,5 meter dik.

Burgemeester en bewoner François Coenen (1856-1902) liet de waterdoorlaat voor de brug maken en de smeedijzeren poort in ca. 1885. Oorspronkelijk zat er een ophaalbrug voor het gebouw.

Op de achtergrond links is de Aldenborgh (het oude kasteel) zichtbaar, sinds 1461 in gebruik door de minderbroeders franciscanen. Zichtbaar is het gastenkwartier gebouwd in 1892 en in 1959 weer afgebroken een doorgang naar de tuin en en een kapel.

Het bericht 1917 – Kasteelpoort Nijenborgh Weert verscheen eerst op MLA Stories.

Molens worden Groot is echter geen ‘normale’ tentoonstelling. Géén expositie waarbij je, aan de hand van een serie foto’s, tekeningen en teksten waar je langs loopt, wordt meegevoerd op een reis door de eeuwen langs de ontwikkeling van onze molens.
Molens worden Groot moet je bekijken met behulp van je smartphone of tablet én de Erfgoedapp. Door de 13 afbeeldingen met je smartphone in de Erfgoedapp in te scannen, zie je op het scherm van je smartphone hoe het beeld tot leven komt en het verhaal vertelt. Op die manier neemt Molens worden Groot je in 13 scenes mee in het verhaal over de technische ontwikkeling van de molens in het gebied van GrensPark Kempen~Broek.

Molens worden Groot geeft je een inkijkje in de technische ontwikkeling van de 9e eeuwse watermolen tot de 20e eeuwse beltmolens en stellingmolens. Vooral de watermolens zijn door de eeuwen heen erg belangrijk geweest voor de ontwikkeling van de streek. Zo draaiden er op de Aabeek bij Bocholt een reeks volmolens die het weefsel volden voor de lakenindustrie die Weert aan een Gouden Eeuw heeft geholpen.

De tentoonstelling Molens worden Groot is, onder auspiciën van MolenNetwerk KempenBroek VZW en VZW Molenzorg Molenmuseum Molenbeersel, ontwikkeld en samengesteld door René Weerens en Popcorn Producties uit Molenbeersel. De opzet van de tentoonstelling is zo uitgewerkt dat het project ook erg interessant is voor (technische) scholen en leerlingen uit de hoogste klassen van het basisonderwijs en de brugklassen en voor iedereen met belangstelling voor erfgoed en de technische aspecten van onze molens. Scholen kunnen met de Anna Molen Keent een afspraak maken over het bezoek aan de tentoonstelling.

Openingstijden:
Tijdens het weekeinde van Open Monumentendag 12/13 september: zat/zon 10-17 uur
Verder iedere zaterdag van 11 tot 16 uur
In het weekeinde van Limburgse molendag 3 en 4 oktober: zat/zon 11-16 uur.

Anna Molen Keent, Keenterstraat 1a, Weert
www.annamolen.nl email: [email protected]

Het bericht Tentoonstelling ‘Molens worden Groot’ verscheen eerst op MLA Stories.

De Bescherming Bevolking (BB) was de Nederlandse organisatie voor civiele bescherming die in 1952 werd opgericht om de bevolking in tijd van oorlog te kunnen beschermen. De organisatie was opgezet naar Engels model waar de civiele bescherming een belangrijke rol had gespeeld tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Functie
De taak die de overheid aan de Bescherming Bevolking had toebedeeld, was die van het verrichten van hulp aan de bevolking onder bijzondere omstandigheden zoals de gevolgen van oorlogshandelingen, maar ook grootschalige rampenbestrijding. Ze kende onder meer een brandweerdienst, een eerstehulpdienst en een reddingsdienst. De BB werd ook belast met het voorlichten van de burgers. Begin jaren 50 ging men nog uit van een oorlog met conventionele wapens, maar vanaf de tweede helft van de jaren 50 ging men ervan uit dat de Derde Wereldoorlog zeer waarschijnlijk met kernwapens zou worden uitgevochten.

Vrijwilligers
De BB had een kern van medewerkers in overheidsdienst en verder bestond de organisatie uit vrijwilligers. In 1956 telde de organisatie ruim 160.000 vrijwilligers. Er waren ongeveer 200.000 medewerkers nodig om de organisatie volledig te bemensen. Ondanks een intensieve wervingsactie lukte het niet om de organisatie compleet te krijgen.

Noodwachtplichtigen
Intussen was de militaire dreiging sterk gewijzigd. De wereld moest zich voorbereiden op de mogelijkheid van een kernoorlog. Er werd een nieuw organisatieonderdeel opgericht, de ABC-dienst, voor beschermingsmaatregelen bij oorlogvoering met atoomwapens (kernwapens), biologische wapens en chemische wapens. Men dacht daarvoor ongeveer 40.000 getrainde functionarissen nodig te hebben.

Om volledige bemensing van de organisatie te bereiken werd in 1958 de noodwachtplicht ingevoerd. Mannen die buitengewoon dienstplichtig waren, werden verplicht noodwachter bij de BB. Na invoering van de verplichte deelname kwam de organisatie in korte tijd op sterkte en geleidelijk aan verdween de vrijwillige BB’er. Tot de opheffing van de BB in 1986 bleef de noodwachtplicht van kracht.

Een andere maatregel was dat in 1956 het Korps Mobiele Colonnes (KMC) werd ingesteld, een legeronderdeel dat voornamelijk tot doel had de BB bij te kunnen staan bij calamiteiten, door mankracht en materieel beschikbaar te stellen. Het KMC heeft tot eind 1992 bestaan. Vanaf de jaren zeventig werd er voortdurend bezuinigd op de BB. Op 7 december 1981 deelde de Minister van Binnenlandse zaken mee dat de BB geleidelijk en gefaseerd zou worden opgedoekt. Formeel werd de BB op 11 juni 1986 opgeheven.

Foto’s: © Bart Maes

Het bericht Schuilkelders BB herontdekt in voormalig Hieronymus klooster in Weert verscheen eerst op MLA Stories.

Broeder Gaby, de prior, en broeder André, familiaris, verhuizen dan naar de abdij van Westmalle, die de Achelse vestiging onder haar hoede heeft. Een historisch gebeuren, want de Sint-Benedictusabdij, zoals de Achelse Kluis officieel heet, is sinds 1846 met monniken bevolkt – 174 jaar dus. Destijds bezat de abdij veel grond in de buurt, die door de broeders werd bewerkt. In 1989 werd het grootste deel van die gronden verkocht aan het Nederlandse Staatsbosbeheer en het Vlaamse Gewest. In maart 2004 werd het complex als monument erkend door de Vlaamse overheid en in 2018 als vastgesteld bouwkundig erfgoed.

Achelse trappist blijft
Nu er een einde komt aan de religieuze bestemming van de abdij zal in de toekomst de nadruk komen te liggen op de toeristische kant en haar functie als toegangspoort tot het omliggende natuurgebied waarin diverse wandelroutes zijn uitgetekend. De bierproductie zal worden voortgezet – de benaming “Achelse trappist” mag behouden blijven – en een deel van het gebouwencomplex wordt sinds eind vorig jaar ingenomen door de uit Brazilië afkomstige christelijke leefgemeenschap Fazenda da Esperança.

Het bericht Laatste trappistenbroeders verlaten klooster & brouwerij de Achelse Kluis verscheen eerst op MLA Stories.

Het angelus (voluit Angelus Domini; Nederlands de Engel des Heren) is een katholiek gebed dat van oudsher driemaal daags gebeden wordt: om zes uur ‘s morgens, twaalf uur ‘s middags en zes uur ‘s avonds. Waar voorheen de gelovigen hun werkzaamheden stopten om te bidden is dit gebruik grotendeels in onbruik geraakt.

Het gebed wordt aangekondigd door het luiden van een kleine klok, het angelusklokje. Hierbij worden drie slagen op de klok gegeven waarna een aanroep met Weesgegroet Maria wordt gebeden. Nog tweemaal volgen drie slagen op de klok met een nieuwe aanroep en Weesgegroet. Ten slotte wordt de klok gedurende twee minuten geluid en wordt een afsluitend gebed gebeden.

De benaming angelus is afgeleid van de Latijnse beginwoorden “Angelus Domini nuntiavit Mariae” (“De Engel des Heren heeft aan Maria geboodschapt”). In zijn huidige vorm bestaat het angelus sinds 1571, de tijd van paus Pius V.

In de Angelustoren hangen de volgende klokken:

• Klok met als gietjaar 1668, Gieter anoniem, diameter 65 cm en een gewicht van 149 kg met als opschrift AD HONOREM DEI OPT. MAX. B.V. MARIAE S.P.N. FRANCISCI ET S.HIERONYMI FUSA SUM
• En het angelusklokje met als gietjaar 1641, Gieter P. de Clerck, diameter 35 cm en een gewicht van 30 kg.

Het bericht Angelustorentje van Weerter paterskerk geschilderd verscheen eerst op MLA Stories.

De organisatie  heeft er alles aan gedaan om aan de 1.5 meter regel te voldoen. 3 vakken waar de lopers zich voor de start zich konden opstellen, zodat niet alles bij elkaar staat. De allerkleinste lopers mochten al direct naar de start om 10 uur.  Daarna konden de  andere lopers, groepen van tussen de 30 en 40 lopers per loopafstand, zich bij de  start opstellen in een startvak met 1.5 meter tussen -ruimte.  Voordat voor hun 1.5 minuut later het startschot klonk.

Tevens was het parcours zodanig aangepast dat er geen smalle wegen meer waren en iedereen elkaar kon passeren op 1.5 meter.  Dit verliep perfect, zodat er veel blije gezichten waren na afloop.  Het was een prima loop die vele sporters toch gemist hebben.

De volgende loop, die wordt gesteund door Hema, Posno- sport, Dennenoord, Erkens Fiets-Techniek en Wertha bieren,  wordt gehouden op 2 augustus. Weer onder dezelfde omstandigheden. Als alles goed gaat dan kunnen erin September weer meer lopers meedoen.

Het bericht Hema Volksloop weer van start verscheen eerst op MLA Stories.

Pastoor Tervoort (65) groeide op in Heerlen en woonde lange tijd in Heer. Hij studeerde aan de sociale academie in Sittard en werkte daarna twaalf jaar in een kinderbeschermingsinternaat in Maastricht. In 1989 besloot hij zijn priesterroeping te volgen, waarna hij in 1995 werd gewijd. Daarna werkte hij diverse jaren in parochies in het Aartsbisdom Utrecht. In 2008 keerde Tervoort terug naar Limburg om pastoor te worden van de parochies H. Oda in Boshoven en H. Hiëronymus en Antonius in Laar, allebei in de gemeente Weert..

Hij wordt nu pastoor en moderator van het cluster Terlinden-Margraten. Dat omvat de parochie H. Gerlachus in Banholt, H. Brigida in Noorbeek, H. Franciscus van Assisië in Reijmerstok en H. Margarita in Margraten, alsmede van de parochie H. Barbara in Scheulder zodra deze zich bij de federatie heeft aangesloten. Pastoor Tervoort zal begin september aan zijn nieuwe taak gaan beginnen.

Het bericht Pastoor Paul Tervoort volgt overleden pastoor René Graat op verscheen eerst op MLA Stories.

Voor de horeca gelegenheid zal een terras ingericht worden op een vlonder op de kasteelsgracht. „Voor een dergelijk paviljoen moeten we nog wel eerst een exploitant zien te vinden”, aldus wethouder Martijn van den Heuvel woensdagavond tijdens de vergadering van de commissie Ruimte en Economie. „Daarbij komt dat we het bestemmingsplan aan zullen moeten passen als er horeca in het Stadspark zou komen.”

Ontwerp stadspark
Het stadspark wordt, door de aankoop van locatie Scheijmans, vergroot van 1,6 ha, naar 2,9 ha. Waar Scheijmans gevestigd was komt het voorhof met meer vergroening. Zowel bomen, hagen als bloemen krijgen hier een plek. Ook krijgt Philips van Horne een prominente plek via een ruiterstandbeeld, een burgerinitiatief uit 2018. Het totale park krijgt meer beplanting en het aantal wandelpaden wordt uitgebreid. Ook is het mogelijk om het park te bereiken via de Jan van der Croonstraat. Over de grachten komen een aantal bruggen zodat wandelaars gemakkelijk van de voorhof naar het park en vice versa kunnen lopen. Ook wordt het mogelijk om naast de kasteelmuur te wandelen. Het stadspark biedt straks ruimte aan kleine evenementen en bijeenkomsten. En is er nu dus een mogelijkheid aanwezig dat er een horeca gelegenheid komt in het vernieuwde stadspark.

Historie
Voorheen was de locatie namelijk de plek van het kasteel met de hoofdburcht, voorhof, de grachten, de schootsvelden en de tiendschuur. Het kasteel, de voorhof en de grachten zijn Rijksmonumentaal. Deze plek is belangrijk voor de Nederlandse geschiedenis vanwege onder andere de 80-jarige oorlog en de tijd van de graaf Van Horne. Cultuurhistorie is het leidend thema in het herinrichtingsplan en is ook duidelijk zichtbaar in het ontwerp van NOHNIK architecture and landscapes. Het ontwerp sluit historisch slecht aan bij de voormalige voorhof maar kan nog worden aangepast op het moment dat archeologisch onderzoek daar aanleiding toe geeft.

Het bericht Horeca mogelijkheid in vernieuwd stadspark Weert verscheen eerst op MLA Stories.

UNICEF liet het onderzoek uitvoeren door het Trimbos-instituut, dat daarvoor samenwerkte met de Universiteit Utrecht en Stichting Alexander. Tussen december 2018 en mei 2020 werden enquêtes afgenomen en gesprekken gevoerd met jongeren uit de betreffende leeftijdsgroep.

Uit het onderzoek blijkt dat 25 procent van de respondenten het vaakst stress heeft door school. Ruim 33 procent voelt druk om aan de verwachtingen van zichzelf of van anderen te voldoen en 10 procent zegt te weinig vrije tijd te hebben. Slechts 2 procent van de ondervraagde jongeren zegt als gevolg van sociale media stress te krijgen.

Meisjes zijn vaak minder tevreden over hun leven en hebben meer last van stress door schoolwerk dan jongens. Daarnaast hebben jongeren met een hoger opleidingsniveau meer last van stress door school en het willen voldoen aan andermans verwachtingen.

Het bericht UNICEF: Nederlandse jongeren hebben vooral stress door school verscheen eerst op MLA Stories.

De afgelopen week is in de Paterskerk in Weert onderhoud gepleegd aan het gebouw. Tijdens een rustig momentje hebben werknemers van het bouwbedrijf Expert Group op verzoek van bestuurslid Bart Maes een betonplaat vrijgemaakt. Daaronder bleek een trap te liggen die toegang geeft tot een kelder. Samen met Aldenborgh bestuurslid en amateurarcheoloog Bouke Kouters namen de mannen een eerste kijkje in de kelder. De kelder is deels gebouwd met grote mergelblokken en overdekt met een stenen gewelf. In de muren zijn tal van namen gekrast van broeders maar ook van buurtbewoners. In een van de muren is een hakenkruis te zien met het jaartal 1934 en de naam P. Wülstan.

In de grafkelder is ook een grote zware muur te zien, die wellicht het fundament is van de buitenmuur van het eerste kerkje van de franciscanen. Afgelopen zaterdag bezochten ambtenaren van de gemeente Weert: Joke Jongeling, beleidsadviseur monumenten & architectuur, Wim Truyen, beleidsadviseur cultuur en John van Cauteren, conservator gemeentemuseum W. de grafkelder. Bouke Kouters (Stichting streekarcheologie Peel, Maas en Kempen) maakte een eerste inventarisatie van de omvang van de kelders.

Foto’s: Artis Mediagroep | Dion Huiberts

In 1931 publiceert pater Hilarius van Rooy  een uitvoerige bouwgeschiedenis over de Weerter Paterskerk. Daarin beschrijft hij  dat het eerste kerkje werd gebouwd op een plaats waar voorheen een gedeelte van het oude kasteel (de Aldenborgh) van de graven van Horn zich bevond. De enige resten zouden zich ondergrond bevinden. Er zouden nog enkele stukken ondergrondse gangen toegankelijk zijn, die zich zouden bevinden onder het Antonius altaar. (Het vroegere groentekeldertje). Misschien zijn ze ooit gebruikt als grafkelder of als ingang van grafkelders. Ze zijn aan twee zijdes toegankelijk geweest.  De gangen zijn in lengte teruggebracht toen men het huidige doksaal (houten wand die het schip scheidt van het priesterkoor). Een van de pijlers rust op het muurtje (40 cm breed) dat de gang nu afsluit. Wat daar achter lag heeft men laten instorten. “Daar zijn vele beenderen en ook een intacte schedel gevonden’ Wellicht dat de begraafplaats van Philippe de Montmorency, de graaf van Horn en heer van Weert zo toch nog ooit gevonden wordt.

In de paterskerk werden graaf Jacob I en graaf Jacob II begraven. Ook graaf Jan van Horn, de stiefvader van Philippe de Montmorency, graaf van Horn en heer van Weert ligt begraven in deze kerk.

Het bericht Grafkelder Aldenborgh Weert herontdekt verscheen eerst op MLA Stories.

Het gebouw ondergaat tot die tijd een ingrijpende renovatie en restauratie. De restauratie wordt uitgevoerd door het Weerter bedrijf Koppen Bouw. Daarna voldoet het weer helemaal aan de eisen die aan een hedendaags museum gesteld worden. Aan de buitenzijde is de meest ingrijpende verandering de ophoging van het achterhuis met zijn spectaculaire messing bekleding. Verder valt de verplaatsing van de publieksentree naar de Meikoel op. Vanaf dat moment toont het gebouw het vertrouwde klassieke gezicht richting de Markt. En een eigentijds gezicht richting het aan de Nieuwe Markt gelegen Muntcomplex, dat ook geheel gerenoveerd en vernieuwd is.

Het bericht Video: Bouwwerkzaamheden Museum W. verscheen eerst op MLA Stories.

“De nieuwe manier van werken kost meer tijd en vraagt om een strakke planning”, zeggen huisartsen Erik Dekker en Roelf Norg namens de huisartsencoöperaties in Weert en Roermond. “Om ieders veiligheid te kunnen waarborgen, mogen er bijvoorbeeld niet teveel patiënten tegelijkertijd in de wachtkamer zitten. Verder zijn persoonlijke beschermingsmiddelen verplicht, hetgeen betekent dat we onszelf tussen de consulten door geregeld moeten omkleden. Normaal zie je als huisarts gemiddeld zes patiënten per uur. Door de aangepaste manier van werken zijn dat er vier en loopt de wachttijd dus wat op. We vragen hiervoor begrip.”

Gescheiden patiëntenstromen
De recente corona-uitbraak was voor huisartsenorganisatie Meditta reden om de spoedeisende zorg buiten kantoortijden in deze Midden-Limburgse regio tijdelijk anders te organiseren. Om het virus in te dammen, werden coronaverdachte patiënten en mensen met andere spoedeisende klachten fysiek van elkaar gescheiden. “Vanuit het centrale meldpunt in Sittard, waar alle telefoontjes binnenkwamen en de medische urgentie werd vastgesteld, werden zij naar verschillende spoedposten in deze regio verwezen”, vertelt regiomanager Boy Hayen van Meditta. “Voor patiënten bij wie het vermoeden van corona bestond, hadden we speciale coronaposten ingericht. In Weert in de voormalige huisartsenpost tegenover het ziekenhuis, in Roermond bij het tijdelijke coronacentrum in Theaterhotel de Oranjerie. Alle overige patiënten, dus de mensen met andere spoedeisende klachten, verwezen we naar de daarvoor tijdelijk ingerichte spoedpost in Meditta Medisch Centrum Echt.”

Nu het aantal coronapatiënten fors is afgenomen, zijn de Spoedposten in Weert en Roermond weer open. Ze zijn toegankelijk voor iedereen die buiten kantooruren dringend medische hulp nodig heeft. Zoals altijd dient de patiënt zich eerst telefonisch te melden. Een speciaal opgeleide doktersassistent (triagist) bepaalt of de acute hulp van de huisarts of de Spoedeisende Hulp nodig is.

Zekerheid boven alles
Om een nieuwe corona-uitbraak te voorkomen, laten de spoedposten in Weert en Roermond niets aan het toeval over. Patiënten en zorgmedewerkers zijn gebonden aan strenge veiligheidsregels. Naast de 1,5 meterregel is het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen verplicht.  Erik Dekker: “Elke patiënt moet bij binnenkomst de handen desinfecteren. Patiëntenstromen worden zoveel mogelijk gescheiden. Waar men toch dicht bijeen moet komen, worden beschermingsmiddelen zoals mondkapjes ingezet. Voor artsen en verpleegkundigen die tijdens het consult met de patiënt in aanraking komen, zijn de regels wat persoonlijke bescherming betreft nog strenger.”  Verder leiden we coronaverdachte patiënten naar een aparte wachtruimte of laten we ze op de parkeerplaats wachten.” Roelf Norg: “In de planning houden we er al rekening mee dat er niet teveel mensen in één ruimte zitten. Dat betekent ook dat we mensen vragen op de afgesproken tijd te komen. Zo houden we óók voldoende tijd vrij om acuut levensbedreigende situaties zoals een hartaanval of een beroerte, snel en veilig op te vangen.”

Medewerkers draaiden de voorbije weken overuren om de toestroom van Coivid-19-patiënten op te vangen. Inmiddels is de coronastorm gaan liggen. Ter illustratie: de Spoedpost in Weert verzorgde de afgelopen week in drie dagen tijd bijna 100 consulten. Slechts vijf daarvan waren voor patiënten met een verdenking op corona. Boy Hayen: “Maar we moeten ook rekening houden met nieuwe uitbraken. De inzichten we in de crisisweken hebben opgedaan, hebben we gebruikt om de spoedposten voor te bereiden op het Nieuwe Normaal. Dat is nu gebeurd. Omdat deze tijd erom vraagt, we op alle scenario’s voorbereid. Oftewel: zekerheid boven alles.”

Het bericht Spoedposten Weert en Roermond weer open: veiligheid boven alles verscheen eerst op MLA Stories.

Afgelopen donderdag zijn de slechtvalken geringd. Zo zijn ze straks, wanneer ze uitvliegen, traceerbaar. Waar denkt u dat ze als eerste heen vliegen?

Het bericht Slechtvalken van de Martinustoren zijn geringd verscheen eerst op MLA Stories.

De foto is gemaakt op het perceel van de familie Coolen langs de Bocholterweg recht tegenover de molen. De foto is al eens gepubliceerd in het blad Molenwereld: editie april 2005 nr 135.

Imperial War Museum in Londen
Theo Schers van de Gemeente Weert Erfgoecluster schreef de Annamolen: “Ik ken de foto maar de locatie van de molen was mij niet bekend. De foto (kleurendia) is in bezit van het Imperial War Museum in Londen. Daar staan er meer op die in Weert gemaakt zijn. Op de site van het IWM staat geen naam vermeld en ook de eenheid van de soldaat wordt niet genoemd.

Vanwege andere foto’s van dezelfde fotograaf zou het kunnen zijn dat de soldaat een lid is van een eenheid binnen de 4th Armoured Brigade is (Zwarte Ratten) maar eerder denk ik dat het een lid is van een Postal Service, dus geen gevechtseenheid.
Zie de webpagina meer gegevens zijn mij niet bekend.”

Wie helpt mee zoeken?
Wie kan de Annamolen in Keent helpen met de zoektocht naar het verhaal achter deze foto? Heeft u tips voor de Annamolen in Keent vindt u het mogelijk leuk de speurtocht samen met ons voort te zetten? Neem dan met ons contact op: [email protected]

Het bericht 1944 – Annamolen en een bevrijder verscheen eerst op MLA Stories.

In 1929 werd gestart met de bouw van een nieuw Sint Jans Gasthuis in Weert aan de Hofakkersteeg de huidige Boerhaavestraat. De bouwkosten bedroegen 400.000 gulden (ca. 180.000 euro) voor een capaciteit van ongeveer 40 ziekenhuisbedden en een relatief groot aantal pensionplaatsen (soort bejaardenhuis). In 1930 werd het nieuwe huis en het gasthuis in gebruik genomen.

Het bericht 1937 – Operatiekamer Sint Jans Gasthuis verscheen eerst op MLA Stories.

In de mouttoren komen onder meer een proeflokaal, biermuseum en een luxueuze bed & breakfast. De toren wordt helemaal in de oude stijl teruggebracht. De buitenkant moet eind mei klaar zijn, zodat aannemer Jongen kan beginnen met de bouw van de appartementen bij de mouttoren. Als die klaar zijn wordt er verder gewerkt aan de inrichting van de mouttoren.

Het bericht Restauratie Wertha Mouttoren verscheen eerst op MLA Stories.

Het Zuilen Kabinet is een openlucht graffiti en streetart galerie / museum gevestigd op de zuilengalerij van de Boshovenbrug in Weert.

Onderstaande foto’s door Mario de Heer.

Het bericht Het enige “open” museum van Weert verscheen eerst op MLA Stories.

Een tankgracht of antitankgracht is een diepe en brede, al dan niet met water gevulde, gracht met steile oevers die voor tanks en pantservoertuigen onmogelijk over te steken is. Tankgrachten worden gegraven als onderdeel van stellingen en verdedigingswerken

© 2020 –  Artis Mediagroep | (negatieven) collectie Bart Maes

Het bericht 1939 – Tankval Stationsplein verscheen eerst op MLA Stories.

Wethouders Van Eijk en Van den Heuvel: “Met de overdracht komt een mooie ruimte vrij voor Weert. Deze kunnen we nu samen met de inwoners van Weert gaan vormgeven en inrichten.”

Sleuteloverdracht
Marc Scheijmans overhandigde de sleutel van de toegangspoort naar het voormalige terrein van de houthandel aan wethouders Van Eijk en Van den Heuvel. Namens de gemeente Weert overhandigde de wethouders een kopie van de originele bouwvergunning en bouwtekening uit 1924 aan de familie Scheijmans. Marc Scheijmans: “We hebben met veel plezier op deze locatie gezeten en dragen hem nu ook met veel plezier over aan de gemeente. Ik heb er alle vertrouwen in dat zij iets moois gaan maken voor alle inwoners van Weert, zodat ook zij straks kunnen genieten van dit mooie stukje Weerter geschiedenis.”

Herinrichting stadspark
Het bestaande stadspark wordt uitgebreid met de voorhof, waardoor het stadspark wordt vergroot van 1,6ha naar 2,9ha. Weert is een stad met een rijke historie, met het stadspark als één van de belangrijkste plekken in de ontstaansgeschiedenis van de stad. Samen met inwoners, belangengroeperingen en gemeenteraad is gesproken over de nieuwe invulling. Dit heeft geresulteerd in een visie op de herinrichting van het stadspark. Hierin zijn vijf speerpunten benoemd: historie, groen, functies, verbindingen en duurzaamheid/klimaat. Het definitief ontwerp wordt dit jaar aangeboden aan de gemeenteraad.Nu de sleutel van het voormalige terrein van de houthandel is overgedragen, gaat de gemeente aan de slag met de voorbereidende werkzaamheden voor de herinrichting van het stadspark. Op dit moment wordt er gewerkt aan het verwijderen van de asbest op het terrein.

Nieuwe locatie voor houthandel Scheijmans
Houthandel Scheijmans verhuist na bijna 100 jaar vanuit dit terrein naar een locatie op bedrijventerrein Kampershoek. Het voormalige terrein van de houthandel komt in bezit van de gemeente Weert. De woning en bijbehorende tuin blijven eigendom van de familie en worden daarom ook niet openbaar toegankelijk.

Het bericht Scheijmans draagt sleutel voormalig terrein houthandel aan de Biest over aan de gemeente verscheen eerst op MLA Stories.

De geschiedenis van de molen en haar molenaars.

Lezing door Henk Hermans voor de Heemkundevereniging Nederweert op;

Dinsdag 19 november om 20.00 uur

In zaal Centraal Kerkstraat 59 Nederweert.

Op 18 augustus jl. is uitvoerig aandacht besteed aan het 150 jarig bestaan van de molen. In het kader van “van boer tot bakker” werd uitgebeeld welke belangrijke rol de molen speelde in het proces om te komen tot brood. Veel organisaties die betrokken zijn bij molens of het vak van molenaars waren aanwezig. Tijd dus voor de Heemkunde Vereniging Nederweert om uitvoerig stil te staan bij de geschiedenis van de molen.

Dus in 1869 is de molen gebouwd en wel door Peter Jan Caris. Hiermee was in die tijd een bedrag gemoeid van ongeveer 4000 tot 5000 gulden ( nog los van de molenaarswoning die ook enkele duizenden guldens kostte). Voor dit bedrag kun je ook een grote ( of 2 kleine) boerderijen kopen. Wat was de achtergrond van Peter Jan Caris dat hij een molen kon bouwen? Was hij getrouwd met een rijke vrouw?  Dit was Geertrudis Laemen van de “Tiswienerte meulen”.

Dit gold ook voor de latere molenaars, Geel Dalemans en Antoon Weekers en Andrees Veugen.

Henk Hermans zal in zijn lezing ingaan op de geschiedenis van de molen en de veranderingen die er in de loop van de tijd zijn geweest.

Daarnaast zal hij uitvoerig ingaan op de molenaarsfamilies. Waar kwamen ze vandaan, op welke molens zijn ze nog meer actief geweest en waar zijn ze gebleven?

Wij hopen u met velen te mogen begroeten.

Het bestuur van de Heemkundevereniging

Iedereen is welkom en de entree is gratis.

Het bericht Lezing historie molen de Korenbloem verscheen eerst op MLA Stories.

Onder hen een bijzondere broeder, de zoon van een molenaar uit Deurne, Frits Holten. Bijna zeventig jaar geleden trad deze thans 86 jarige broeder in bij de minderbroeders Franciscanen in Weert. Als broeder Ignatius begon hij zijn franciscaanse leven, dat hem naar meerdere plaatsen bracht, Venray, Katwijk, Maastricht, om uiteindelijk weer in Weert terecht te komen.

Ondanks zijn hoge leeftijd zet hij zich nog altijd voor 100% in voor zijn medebroeders, voor de bewoners van Zorgcentrum Hieronymus, voor de kippen in het dierenverblijf. Daarnaast is hij koster van de kapel van de minderbroeders franciscanen en verwijdert hij dagelijks het onkruid tussen de stenen op het plein voor het Zorgcentrum, de Paterskerk en het Franciscus Huis Weert.

Dat plein wordt op initiatief van het Franciscus Huis Weert nu het Frits Holten Plein, Broeder-Franciscaan, een verdiend eerbetoon aan een bijzonder en kostbaar mens. Het naambord wordt onthuld op vrijdag 1 november 2019 om 11.15 uur bij de zij-ingang van het Franciscus Huis Weert.

Zie ook het artikel in Franciscanen.nl 2009 nr. 1

Het bericht Eerbetoon aan Weerter minderbroeder franciscaan: Frits Holten plein verscheen eerst op MLA Stories.

Draaien met de molen, draaien en malen met de grote molenstenen, zelf draaien en malen met de kweern en draaien door pottenbakster en keramiste Dinie Dael uit Neer die twee dagen lang in de Anna Molen Keent haar creatieve vaardigheden met het klei op de draaitafel demonstreert en haar keramische objecten presenteert.

Zaterdag 2 november en zondag 3 november wordt er volop in en met de molen aan de Keenterstraat gedraaid. En bij voldoende wind ook volop gemalen. En iedereen mag daarbij toekijken en soms ook, wanneer je wil, meehelpen. Beide dagen is de molen vanaf 11.00 uur tot 16.00 uur geopend.

Wie ook zelf eens wil draaien kan dat met de kweern doen. Een kweern is een eeuwenoud model stenen handmolen waarmee vroeger het meel voor het huishouden gemalen werd. Je mag zelf aan de slag en het gemalen meel krijg je in een jute zakje mee naar huis. De kweern staat beneden in de molen. Twee zolders hoger draaien en malen de zware molenstenen ook bij voldoende wind. De vrijwillige molenaars laten belangstellenden zien hoe ze het oude ambacht van molenaar nog altijd in ere houden.

En onder in de molen draait Dinie Dael op haar draaitafel en vormt ze uit hompen klei de mooiste objecten zoals schalen, vazen, bekers en andere voorwerpen. Een expositie van haar werken is in de molen ingericht en er zijn ook mooi door Dinie Dael gedraaide objecten te koop. Bovendien geeft ze met veel plezier uitleg bij het draaien van de kleihompen.

Het bericht Draaidagen op Anna Molen Keent verscheen eerst op MLA Stories.

Deze Nacht van de Nacht is een uitstekende gelegenheid om de wat mystieke sfeer die ’s avonds in een donkere molen hangt, te komen proeven. Waar komen de geluiden die je hoort vandaan? Of wie of wat is het silhouet dat je ziet? Daarvoor organiseren de molengidsen tijdens deze avond twee speciale zaklamp-rondleidingen door de molen. Zo leert u de molen op een heel bijzondere en intense manier kennen. Er is een rondleiding om 19.30 uur en een om 20.30 uur.  En na afloop is er een kop koffie en wafel om samen even na te kletsen.

Vooraf aanmelden voor deelname aan de rondleiding is wel gewenst. Per rondleiding kunnen maximaal 10 personen deelnemen. De rondleiding is minder geschikt voor erg jonge kinderen en voor mensen die minder goed ter been zijn. Aanmelden kan via de website van de Annamolen.

Het bericht Zaklamp-rondleidingen door Anna Molen Keent verscheen eerst op MLA Stories.

Het is 150 jaar geleden dat drie zusters van liefde uit Tilburg naar de Van Hornestad kwamen om de ‘noodlijdende medemens’ te helpen, op hun beurt weer geholpen door een schenking van Maria Claessens uit het Morregat. Een jaar later schonk Jan Meijers, een vermogende vrijgezel uit het gehucht Laar, een groot deel van zijn bezittingen (ter waarde van 10.500 gulden) aan de kerk. De schenking was bedoeld voor de oprichting van een Rooms Katholiek wees-, armen- en ziekenhuis en zo ontstond het Sint Jans Gasthuis.

Openingstijden expositie
De foto-expositie is van 26 oktober tot en met 3 november in de Paterskerk, Biest 43. De expositie is vrij en kosteloos toegankelijk en een mooi moment om oude bekenden weer eens te ontmoeten. De openingstijden zijn als volgt:
Zaterdag 26 oktober 13 – 17 uur
Zondag 27 oktober 13 – 17 uur
Dinsdag 29 oktober 14 – 21 uur
Donderdag 31 oktober 14 – 21 uur
Zaterdag 2 november 13 – 17 uur
Zondag 3 november 13 – 17 uur

Jubileumboek
Ter ere van het 150-jarig bestaan, verschijnt er eind november een jubileumboek. Deze jubileumuitgave laat zien hoe de zorg de afgelopen decennia is veranderd. ‘Drie nonnen, twee weldoeners en een liefdeshuis’ doet op geheel eigen wijze verslag van anderhalve eeuw ziekenhuiszorg in de regio Weert.

Aan de hand van unieke getuigenissen en beelden komt de rijke historie tot leven. Het boek beschrijft hoe het ‘Gesticht’ van weleer is uitgegroeid tot een modern streekziekenhuis. Kleinschalig, in het hart van de regio, met oog en aandacht voor de patiënt. Zoals het 150 jaar geleden begon.
Het is mogelijk om het jubileumboek (beperkte oplage), al te bestellen tijdens de expositie.

In de afgelopen 150 jaar is er veel veranderd en lijkt het ziekenhuis nauwelijks nog op het armenhuis zoals het is begonnen in 1869. Toch is er al die jaren één ding hetzelfde gebleven: de betrokkenheid en de zorg voor de mensen die SJG Weert eigen is. “150 jaar geschiedenis is te bijzonder om slechts één moment bij stil te staan. Daarom zijn het hele jaar diverse activiteiten waarin we ons jubileum vieren,” aldus bestuurder Inge de Wit: “In maart trapten we af met een speciale jubileumsite. Omdat je geschiedenis en toekomst samen maakt, kan iedereen hier, nog steeds, zelf zijn of haar herinneringen en foto’s plaatsen.”

www.sjg150jaar.nl

Het bericht SJG Weert viert 150-jarig jubileum met foto-expositie verscheen eerst op MLA Stories.

Molens in een ander Licht toont in de monumentale molen op de benedenverdieping opmerkelijke infraroodfoto’s van een groot aantal windmolens en watermolens uit Midden-Limburg. Op de meelzolder van de molen hangen enkele grote geschilderde portretten. Ook het schilderij Portret van Jochem Rietjens waarmee Laura Caris deze zomer op de grote expositie Long Live Rembrandt in het Rijksmuseum in Amsterdam was te zien, hangt de komende weken in de molen. In de Hof van Keent toont Laura Caris een reeks recent geschilderde molenschilderijen van windmolens en watermolens in het Weerterland.

Laura Caris schildert in olieverf en fotografeert in infrarood, een voor het menselijke oog onzichtbaar licht dat echter wel in foto’s is vast te leggen. Infrarood foto’s zien er daardoor net iets anders uit dan we gewend zijn te zien. De fotoserie van grote prints van de windmolens en watermolens oogt daardoor ook een beetje als foto’s uit een parallel universum. Tegelijk vertrouwd en sprookjesachtig, vreemd. De foto’s roepen vragen op of datgene wat we zien wel de (enige, echte) werkelijkheid is?

Molens in een ander Licht is in de Anna Molen Keent op 4 oktober te bezoeken van 19.30 tot 22 uur en op zaterdag 5 en zondag 6 oktober van 11.00 tot 17 uur. Daarna op woensdagen van 13 tot 17 uur, zaterdagen van 11 tot 17 uur en zondagen van 13 tot 17 uur. Bij de Hof van Keent zijn de schilderijen van 5 oktober t/m 20 oktober van woensdag t/m zondag te bekijken van 11 tot 21 uur.

Bovendien komen er twee Artist Talks – Laura zelf noemt het liever:”Lullen met Laura”- waarvoor belangstellenden zich via email kunnen aanmelden ([email protected]). De date van deze speciale rondleidingen worden later bekendgemaakt via www.annamolen.nl Aanmelden kan ook online via deze website (Artist Talk Laura Caris)

Het bericht Foto’s en schilderijen van Laura Caris in de Molen én Hof van Keent verscheen eerst op MLA Stories.

Alle bijen, ook de honderden solitair levende soorten, maken moeilijke tijden door. Onder andere door een gebrek aan bloemen lopen de aantallen van deze belangrijke bestuivers terug. Op de Landelijke Open Imkerijdag zal dan ook aandacht worden besteed aan de wilde bijen in Nederland. Met bijenhotels en bloemen kunnen deze interessante en nuttige insecten geholpen worden. Bij de Sint Annamolen staat een groot bijenhotel en de bloementuin rond de molen is inmiddels in Weert en de hele regio bekend door de mooie weerfoto’s die fotograaf Jos Hebben hier maakt en die regelmatig bij de weerberichten op tv te zien zijn.

Bijen zijn boeiend
Imker Theo Jongeling vertelt graag over zijn boeiende hobby. Hij legt uit hoe belangrijk bijen zijn voor het in stand houden van de natuur en laat bezoekers graag zien wat er zoal komt kijken bij het houden van bijen. Ook een kijkje nemen bij het bijenvolk is mogelijk. Durft u dat aan? Bij de Sint Annamolen is een bijenvolk in een echte oude gevlochten biekaar te zien. Misschien ontdekt u de koningin en ziet u het verschil tussen de darren, de mannetjes, en de werksters, de vrouwelijke bijen.

Laat u informeren
Het bezoek is gratis. Sterker nog: u krijgt er iets bij: een kopje koffie of thee, een stukje honingkoek. Verder is er allerlei info beschikbaar over bijen en over hoe u uw eigen tuin of balkon bijvriendelijk kunt inrichten. Daarmee willen de imkers benadrukken dat de bij een belangrijke plaats inneemt in de biodiversiteit. Bent u geïnspireerd door het verhaal dat u heeft gehoord? U kunt ook vragen hoe u zelf imker kan worden, bijvoorbeeld door het volgen van de Basiscursus via de imkersvereniging Sint Ambrosius in Weert.

Het bericht Kom bij de Annamolen in Weert bijen kijken verscheen eerst op MLA Stories.

Zaterdagavond was er dan ook weer een Paaswake in het rijksmonument. Voorganger was pater gardiaan Gerard Heesterbeek. De mis werd opgeluisterd door zangkoor Creatura uit Weert. Onder de bezoekers veel bewoners van de Biest.

Rijksmonument de Paterskerk uit 1461, werd drie maal bekroond met de erfgoedprijs van Weert. Was de eerste burcht van de graven van Horn en is de dynastieke grafkerk van de graven van Horn.

Foto’s: Rob Timmermans

Het bericht Paasviering Minderbroeders Franciscanen Weert verscheen eerst op MLA Stories.

Als Junior Molenaar maak je op een speciale manier kennis met de windmolen en met het werken met de windmolen. Net zoals Guus, Quinn en Stef uit Altweerterheide die in 2018 Junior Molenaar werden. Guus vertelt: “Het werken boven in de molen is gaaf en het opzeilen en afzeilen vind ik het leukst. Guus wil ook leeftijdgenoten in de molen rondleiden. Zij kameraad Quinn noemt de molen: ‘een leuke plek om heel veel over te leren’.  Plezier hebben ze ook volop samen bij het malen met de kweern.

Zondag 7 april organiseren de molenaars van de Sint Annamolen (Bocholterweg / Keenterstraat) een speciale Molenzondagmiddag waarbij iedereen meer aan de weet kan komen over Junior Molenaars. Kinderen kunnen zich die zondagmiddag aanmelden. Het project Junior Molenaar 2019 start woensdag 10 april op de Sint Annamolen.

De Junior Molenaars gaan samen met de molenaars en molengidsen van de Sint Annamolen aan de slag. Iedere 2^e woensdagmiddag van de maand is het molenmiddag voor de aspirant Junior Molenaars.

Aan het eind van het jaar heeft de molen nog maar weinig geheimen.  Jullie hebben geleerd over de molen maar ook over weer en wind, wolken en regen, over draaien en malen, graan, gezonde voeding en duurzaamheid, hergebruik en biodiversiteit. Maar ook de geschiedenis van de molen komt aan de orde. En we gaan, als het lukt, ook samen eens op andere molens kijken.

Wie belangstelling heeft kan een van de komende zaterdag de molen is dan vanaf 11 uur open, of zondag 7 april vanaf 14 uur naar de molen komen.  Nu reeds aanmelden kan ook online via https://annamolencom.wordpress.com/jonge-molenaar/junior-molendiploma/

Het bericht Ben jij ouder dan 8 en wil jij molenaar worden? verscheen eerst op MLA Stories.

Ben je 8 jaar of ouder en woon je binnen Kempen~Broek dan kun je meedoen. Als Junior Molenaar maak je op een speciale manier kennis met de windmolen en met het werken met de windmolen. Net zoals Guus, Quinn en Stef uit Altweerterheide die in 2018 Junior Molenaar werden. Guus vertelt: “Het werken boven in de molen is gaaf en het opzeilen en afzeilen vind ik het leukst. Guus wil ook leeftijdgenoten in de molen rondleiden. Zij kameraad Quinn noemt de molen: ‘een leuke plek om heel veel over te leren’.  Plezier hebben ze ook volop samen bij het malen met de kweern.

Zondag 7 april organiseren de molenaars van de Sint Annamolen Bocholterweg / Keenterstraat) een speciale Molenzondagmiddag waarbij iedereen meer aan de weet kan komen over Junior Molenaars. Kinderen kunnen zich die zondagmiddag aanmelden. Het project Junior Molenaar 2019 start woensdag 10 april op de Sint Annamolen.

De Junior Molenaars gaan samen met de molenaars en molengidsen van de Sint Annamolen aan de slag. Iedere 2e woensdagmiddag van de maand is het molenmiddag voor de aspirant Junior Molenaars.

Aan het eind van het jaar heeft de molen nog maar weinig geheimen.  Jullie hebben geleerd over de molen maar ook over weer en wind, wolken en regen, over draaien en malen, graan, gezonde voeding en duurzaamheid, hergebruik en biodiversiteit. Maar ook de geschiedenis van de molen komt aan de orde. En we gaan, als het lukt, ook samen eens op andere molens kijken.

Wie belangstelling heeft kan een van de komende zaterdagen, de molen is dan vanaf 11 uur open, of zondag 7 april vanaf 14 uur naar de molen komen.  Nu reeds aanmelden kan ook online via https://annamolencom.wordpress.com/jonge-molenaar/junior-molendiploma/

Het bericht Word jij Junior Molenaar verscheen eerst op MLA Stories.

Het bericht Kermis 1959 verscheen eerst op MLA Stories.

Het bericht 1959 – Waaghalzen boven op de Martinuskerk verscheen eerst op MLA Stories.

Het bericht 1904 – Stadhuis Weert verscheen eerst op MLA Stories.

Hoe dan? Bij de Stadskantien zorgen we ervoor dat er een heerlijke lunch klaar staat als je komt eten. Je reserveert gewoon door even te bellen. Dan zorgen wij dat je meteen kunt aanschuiven als je binnen wandelt.

Ook leuk om samen met je collega’s te doen. In minder dan een half uur kun je heerlijk lunchen: een warme kop tomatensoep, bladerdeegwagel met roerei, een broodje kroket of een ander gerecht van de kaart. We hebben ook een lunchbox met daarin een kleine soep en een sandwich, saucijs of special naar keuze. Elke drie maanden wisselen we de kaart zodat je steeds nieuwe lunchgerechten kunt proeven.

Wie ons kent, weet dat we met verse producten werken. Een deel van de groenten komt van onze akker op het dak van Cwartier. Het aanbod wisselt met de seizoenen. Naast de tomatensoep hebben we bijvoorbeeld een seizoenssoep.

Wat trouwens ook aardig is om te weten: we vinden het leuk om met lokale producten van ondernemers te werken. Fascino Koffiebranderij uit Weert levert de koffie. Kaas & Ko uit de tegenover gelegen Muntpassage voorziet ons van kaas.

Wie hard werkt, moet ook goed en vooral lekker lunchen! Dus heb je trek gekregen, breng dan je collega’s op de hoogte en reserveer een tafel via: 0495-740000. Dan zorgen we dat de lunch op tafel klaar staat zodat jullie de lunchpauze optimaal kunnen benutten.

Het bericht Weinig tijd, toch een lekkere lunch verscheen eerst op MLA Stories.

“Een kleine mijlpaal omdat daarmee een lange tijd van voorbereidingen afgesloten is”, aldus projectleider John Metselaars. “Het lijkt of er de laatste maanden weinig is gedaan, maar achter de schermen is juist veel gebeurd.”

Bouw
De projectleider doelt onder meer op de vergunningenprocedures en tal van onderzoeken die daarvoor gedaan moesten worden. “Wettelijke verplichtingen waar we ons aan te houden hebben.” Nu alle procedures doorlopen zijn kan het licht op groen. In december moet het werk klaar zijn.

Kosten
De kosten voor de restauratie van de kerktoren zijn begroot op 7,5 ton. De gemeente Nederweert gaat die kosten grotendeels betalen. De provincie steekt er ruim drie ton in, Bouwfonds Cultuur legt 20.000 euro bij en het comité Herstel Lambertustoren heeft ruim 51.000 euro ingezameld.

Het bericht Restauratie Lambertustoren in Nederweert in april van start verscheen eerst op MLA Stories.

Voortzetting van het familiebedrijf
Richard Munten: “Rick is voor ons alles behalve een onbekende. Zijn vader, Bert Renders, werkt al ruim 40 jaar voor onze familie en behoort, net als Rick, praktisch tot de familie. Renders: “Omdat onze levens al zolang met elkaar verweven zijn en wij elkaar al zo lang en zo goed kennen, voelt het bijna alsof wij het familiebedrijf voortzetten”.

Rick en Saadia hebben veel ervaring in de horeca. Rick Renders: “Vanaf kinds af aan kreeg ik het vak met de paplepel ingegeven, zo werkte ik o.a. bij restaurant Onder de Boompjes in Kasteeltje Hattem, Kasteel Daelenbroeck, Oolderhof en meest recent Domaine La Butte aux Bois. Saadia – ook al jaren werkzaam bij La Butte in Lanaken – en ik wilden al langer voor onszelf beginnen. Deze kans komt dus precies op het juiste moment.”

Richard Munten: ”Toen Rick en Saadia bij ons kwamen en hun plannen vertelden, waren wij meteen enthousiast: een geweldige opvolging in de geest van papa en mama. Wij hebben toen niet lang hoeven nadenken om de knoop door te hakken. Twee vakmensen met frisse ideeën en kennis van zaken: een garantie voor een mooi nieuw hoofdstuk van Hostellerie Munten”.

Toekomst
Over de toekomst is Rick Renders duidelijk: “Wij borduren voort op de koers van het bedrijf met de vertrouwde goede keuken. Dit vullen wij aan met onze wijnkennis. Ik ben zelf vinoloog en wil die kennis actief gaan inzetten. Ook willen wij investeren in een terras aan de voorzijde, een frisse nieuwe uitstraling van de gevel en airconditioning”. Hij is trots op de overname van de zaak waar hij zo vertrouwd mee is: “Wij vinden het een eer om de kans te krijgen om dit unieke bedrijf voort te zetten en hebben ongelofelijk veel zin om aan de slag te gaan. Met de goede basis en onze frisse ideeën zorgen wij ervoor dat Hostellerie Munten een begrip blijft in Weert.”

Geschiedenis
In oktober 1999 startte Hans Munten de gelijknamige Hostellerie aan de Wilhelminasingel 276. Samen met zijn vrouw Marie-Jose runde hij de zaak tot hij in augustus 2005 ziek werd. Zijn zoon Richard nam, samen met zijn vrouw Bregje, direct de dagelijkse leiding over en zij besloten zich in Weert te vestigen. “Toen papa ziek werd, was er geen twijfel over dat het bedrijf door moest. Als oudste van de kinderen pakte ik die verantwoordelijkheid samen met Bregje op. In de 14 jaar die volgden heeft het bedrijf zich verder ontwikkeld, door de uitbreiding van de cateringactiviteiten en de horeca van het Munttheater. Wij hebben er onze hele ziel en zaligheid in gestopt en daar veel voldoening uitgehaald. Wij hopen dat Rick en Saadia dat ook gaan ervaren. Voor ons is het nu tijd voor iets anders. Tijd voor andere uitdagingen maar ook om meer tijd vrij te kunnen maken voor onze twee zoons, familie en vrienden.”

Het bericht Hostellerie Munten na 19 jaar een andere eigenaar verscheen eerst op MLA Stories.

2018 is in Weert uitgeroepen tot Van Hornejaar, want het is 450 jaar geleden dat de graaf Van Horne samen met zijn kompaan de graaf van Egmont werd onthoofd op de Markt in Brussel. Deze onthoofding zorgde voor een schokgolf door Europa en was mede aanleiding tot het begin van de Tachtigjarige Oorlog, die uiteindelijk leidde tot het ontstaan van Nederland. De Van Hornes vervullen daarnaast een speciale rol in de geschiedenis van Weert, omdat ze een belangrijke invloed hebben gehad op het ontstaan van de stad vanaf de 14e eeuw.

Vriendenactiviteit: exclusieve rondleiding
Tijdens deze Special organiseerde het projectbureau Open Monumentendag een eerste Vriendenactiviteit: ‘De Aldenborgh, de dynastieke kerk van de graven Van Horne’. Vrienden kregen een kijkje achter de schermen van de Paterskerk – een middeleeuws Franciscaner klooster – en hoorde wat dit klooster te maken heeft met de geboorte van Nederland. De Vrienden van Open Monumentendag die vergezeld werden door Open Monumenten directeur Edith den Hartigh kregen een exclusieve rondleiding langs de restanten van de Weerter gracht en de kloostertuin met de werkmanshuizen uit de 17e eeuw.

Men hoorde wat de geschiedenis is van kerk en klooster, maar ook wat de band is van Frank Rijkaard en de Franciscanen. Op de plek van de Paterskerk lag de Aldenborgh, het eerste versterkte huis van de graven Van Horne in Weert, gebouwd omstreeks 1250. In de kerk liggen meerdere graven van Horn begraven. Deze exclusieve rondleiding werd gegeven door Bart Maes, bestuurslid en al ruim 20 jaar vrijwilliger van stichting Paterskerk de Biest.

Het bericht Geslaagde eerste Open Monumentendag Vriendenactiviteit in Weert verscheen eerst op MLA Stories.

Dat meldt De Limburger. Comité Herstel Lambertustoren hoopte 100.000 euro in te zamelen. De kosten voor de restauratie van de kerktoren zijn begroot op 7,5 ton. De gemeente Nederweert gaat die kosten grotendeels betalen. Ook de provincie steekt er ruim drie ton in en Bouwfonds Cultuur legt 20.000 euro bij. In het voorjaar van 2019 starten de werkzaamheden.

Het bericht Halve ton ingezameld voor restauratie Lambertustoren in Nederweert verscheen eerst op MLA Stories.

Henny Korten stelt zijn objecten van ijzer tentoon en Netty van Geneijgen-Stroek heeft in de molen een gevarieerde selectie aan schilderijen hangen.
De aanwezige molenaar zal u graag meer vertellen over alles wat u wilt weten over deze molen.

Tijdens de Limburgse Molendag is molen De Hoop tussen 11:00 en 17:00 uur voor iedereen gratis toegankelijk. De samenwerking biedt een mooie gelegenheid om
nijverheid en kunst op een unieke locatie te aanschouwen.

Het bericht Open molendag en expositie molen De Hoop Swartbroek verscheen eerst op MLA Stories.

“De manier van werken met medewerkers en staf sprak me meteen aan. Er is een open, plezierige sfeer met veel onderling contact en dat is best uniek voor een ziekenhuis”, zegt Inge de Wit, die sinds maart 2017 lid is van de Raad van Bestuur. Na het vertrek van Eric Rikkert gaat ze verder als eenhoofdig bestuur. “Begin volgend jaar bekijken we of dit de gewenste situatie is.”

Om niet elke dag op en neer te hoeven reizen uit Zeist, overnacht ze regelmatig in het klooster van de Zusters Birgittinessen. Het relatief rustige Weert bevalt haar prima. “Ik heb hiervoor tien jaar in verschillende ziekenhuizen gewerkt. Aanvankelijk ben ik hier komen werken voor een tijdelijke opdracht. Maar ik raakte zo gecharmeerd door het SJG dat ik besloten heb hier te blijven en mee te bouwen aan de toekomst.”

‘Value-Based Health Care, dat is de weg die we inslaan’

Waardegedreven zorg

Gertjan Kamps, KNO-arts en voorzitter van de medische staf, neemt samen met haar de tijd om naar de toekomst te kijken. SJG Weert is één van de kleinste ziekenhuizen van Nederland. Kleinschalig, betrokken en beschikkend over moderne zorg. Er is de afgelopen jaren geïnvesteerd in een vernieuwing van onder meer het operatiekamercomplex en de Intensive Care.

De gezondheidszorg is voortdurend in beweging. Hoe zorg je als SJG Weert met een verzorgings-gebied van 100.000 inwoners in Weert en omgeving dat je de goede zorg kan blijven leveren? “Value-Based Health Care, in het Nederlands waardegedreven zorg genoemd, is de weg die we inslaan”, begint Kamps zijn antwoord. “De zorg staat op een omslagpunt. We richten ons steeds meer op de uitkomst van zorg. De patiënt en zorgvraag stellen we centraal.” Dat klinkt logisch, want voorheen werd er ook naar medische uitkomsten gekeken: heeft de patiënt een infectie gekregen na de operatie? Is de kanker genezen? Maar nu worden ook uitkomsten gemeten die de patiënt aangeeft belangrijk te vinden. Hoe snel kan ik weer aan het werk? Of kan ik weer traplopen?

Het SJG zet dus stappen in kwaliteit. Op verschillende afdelingen zijn proefprojecten van start gegaan om de samenwerking binnen de zorgketen te verbeteren. Met als doel: een zo optimaal mogelijk resultaat voor de patiënt. De Wit: “De afdeling orthopedie heeft hierin net een pilot afgerond. Om te beoordelen of een knie- of heupoperatie tot een blijvende verbetering heeft geleid, krijgen patiënten enkele maanden na de ingreep een vragenlijst thuisgestuurd. De resultaten worden gebruikt om de zorg binnen de keten te verbeteren.”
Kamps vult aan: “De onnodige, of soms dubbele stappen, kunnen we op die manier uit het proces halen. Deze nieuwe samenwerkingsdynamiek is goed voor de organisatie en uiteindelijk beter voor de patiënt.”

Samenwerking in de regio

De zorg beter afstemmen met als doel voor de patiënt het beste te doen: dat begint en eindigt buiten het ziekenhuis. De Wit: “Om de patiënt alle zorg te geven en het traject door middel van waardegedreven zorg te verbeteren, werken we steeds meer en intensiever samen. Met partners, zoals academische ziekenhuizen, maar ook onder meer stichting Land van Horne, revalidatiecentrum Libra en fysiotherapeuten.”

Bij de eerder genoemde heup- en knieoperaties is bijvoorbeeld ook het traject voor- en na de operatie essentieel voor de genezing. Kamps: “De patiënten zijn vaak afhankelijk van fysiotherapeuten buiten het ziekenhuis. Met de juiste zorg daar, kan een operatie soms zelfs voorkomen worden. Daarom gaat het ziekenhuis samenwerken met de fysiotherapeuten om deze zorg goed af te stemmen. Dat is zorg met een meerwaarde voor de patiënt. Door samenwerkingen aan te gaan, creëren we die meerwaarde. We stemmen de zorg in de eerste, tweede en derde lijn op elkaar af.”

Het SJG blijft investeren in het ziekenhuis. De verpleegafdeling krijgt de komende jaren stap voor stap een make-over. Ook investeren in mensen is belangrijk. De Wit: “Hoe ben je in staat om goede medewerkers aan te nemen en te behouden? Verder zijn er uitdagingen en ook kansen op het gebied van ict. Ook het betaalbaar houden van zorg is een uitdaging.”

Jubileum

Volgend jaar bestaat het SJG 150 jaar. In het begin van de oprichting van het ziekenhuis was de bevolking vrij armoedig. Toch waren er beter gesitueerden die hun gelden of goederen vermaakten aan de kerk. In 1868 kon met dank aan deze giften een pand in de Beekstraat in gebruik worden genomen. Drie Zusters van Liefde zijn vervolgens in 1869 begonnen met het opnemen van zieken. Wat toentertijd de kracht was, is nu nog steeds de kracht: vanuit menslievendheid en maatschappelijke betrokkenheid handelen. De Wit: “Men voelt zich hier thuis. We mogen trots zijn op de organisatie. We leveren goede zorg en door samen te werken met zorgpartners kunnen we ook in de toekomst die zorg blijven leveren.”

Eric Rikkert nam onlangs afscheid als algemeen directeur van SJG Weert. Hij werd door de toenmalige directeur Hans de Jong binnengehaald om het elektronische patiëntendossier te realiseren en werd hoofd van de afdeling automatisering. De functie van algemeen directeur heeft hij uiteindelijk vier jaar lang met veel inzet en betrokkenheid bekleed. Het aangaan van een nieuwe uitdaging binnen Medisch Spectrum Twente roept bij hem gemengde gevoelens op. “Ik heb er veel zin in, maar ga dit mooie ziekenhuis en de mensen die eraan verbonden zijn, zeker missen. Het is een bijzonder ziekenhuis, met een hoge mate van betrokkenheid en inzet: de wijze waarop hier met patiënten wordt omgegaan is uniek. Dat heeft misschien ook met het kleinschalige karakter te maken. Ik ben er heel trots op dat ik

daar een onderdeel van heb mogen zijn. Ook kijk ik met veel trots terug op de ontwikkelingen en mijlpalen waar we de afgelopen jaren aan hebben gewerkt, zoals de gezamenlijke spoedpost met de HAP, een nieuwe Intensive Care, maar ook de goede afspraken met zorgverzekeraars en het uitbouwen van samenwerkingsverbanden in de regio die heel belangrijk zijn voor de patiënt. Ik heb veel vertrouwen in de toekomst van dit ziekenhuis en zal de ontwikkelingen op de voet volgen.”

© Zakenblad / Wesley Hegge

Het bericht SJG Weert intensiveert samenwerking met zorgpartners in de regio verscheen eerst op MLA Stories.

“De manier van werken met medewerkers en staf sprak me meteen aan. Er is een open, plezierige sfeer met veel onderling contact en dat is best uniek voor een ziekenhuis”, zegt Inge de Wit, die sinds maart 2017 lid is van de Raad van Bestuur. Na het vertrek van Eric Rikkert gaat ze verder als eenhoofdig bestuur. “Begin volgend jaar bekijken we of dit de gewenste situatie is.”

Om niet elke dag op en neer te hoeven reizen uit Zeist, overnacht ze regelmatig in het klooster van de Zusters Birgittinessen. Het relatief rustige Weert bevalt haar prima. “Ik heb hiervoor tien jaar in verschillende ziekenhuizen gewerkt. Aanvankelijk ben ik hier komen werken voor een tijdelijke opdracht. Maar ik raakte zo gecharmeerd door het SJG dat ik besloten heb hier te blijven en mee te bouwen aan de toekomst.”

‘Value-Based Health Care, dat is de weg die we inslaan’

Waardegedreven zorg

Gertjan Kamps, KNO-arts en voorzitter van de medische staf, neemt samen met haar de tijd om naar de toekomst te kijken. SJG Weert is één van de kleinste ziekenhuizen van Nederland. Kleinschalig, betrokken en beschikkend over moderne zorg. Er is de afgelopen jaren geïnvesteerd in een vernieuwing van onder meer het operatiekamercomplex en de Intensive Care.

De gezondheidszorg is voortdurend in beweging. Hoe zorg je als SJG Weert met een verzorgings-gebied van 100.000 inwoners in Weert en omgeving dat je de goede zorg kan blijven leveren? “Value-Based Health Care, in het Nederlands waardegedreven zorg genoemd, is de weg die we inslaan”, begint Kamps zijn antwoord. “De zorg staat op een omslagpunt. We richten ons steeds meer op de uitkomst van zorg. De patiënt en zorgvraag stellen we centraal.” Dat klinkt logisch, want voorheen werd er ook naar medische uitkomsten gekeken: heeft de patiënt een infectie gekregen na de operatie? Is de kanker genezen? Maar nu worden ook uitkomsten gemeten die de patiënt aangeeft belangrijk te vinden. Hoe snel kan ik weer aan het werk? Of kan ik weer traplopen?

Het SJG zet dus stappen in kwaliteit. Op verschillende afdelingen zijn proefprojecten van start gegaan om de samenwerking binnen de zorgketen te verbeteren. Met als doel: een zo optimaal mogelijk resultaat voor de patiënt. De Wit: “De afdeling orthopedie heeft hierin net een pilot afgerond. Om te beoordelen of een knie- of heupoperatie tot een blijvende verbetering heeft geleid, krijgen patiënten enkele maanden na de ingreep een vragenlijst thuisgestuurd. De resultaten worden gebruikt om de zorg binnen de keten te verbeteren.”
Kamps vult aan: “De onnodige, of soms dubbele stappen, kunnen we op die manier uit het proces halen. Deze nieuwe samenwerkingsdynamiek is goed voor de organisatie en uiteindelijk beter voor de patiënt.”

Samenwerking in de regio

De zorg beter afstemmen met als doel voor de patiënt het beste te doen: dat begint en eindigt buiten het ziekenhuis. De Wit: “Om de patiënt alle zorg te geven en het traject door middel van waardegedreven zorg te verbeteren, werken we steeds meer en intensiever samen. Met partners, zoals academische ziekenhuizen, maar ook onder meer stichting Land van Horne, revalidatiecentrum Libra en fysiotherapeuten.”

Bij de eerder genoemde heup- en knieoperaties is bijvoorbeeld ook het traject voor- en na de operatie essentieel voor de genezing. Kamps: “De patiënten zijn vaak afhankelijk van fysiotherapeuten buiten het ziekenhuis. Met de juiste zorg daar, kan een operatie soms zelfs voorkomen worden. Daarom gaat het ziekenhuis samenwerken met de fysiotherapeuten om deze zorg goed af te stemmen. Dat is zorg met een meerwaarde voor de patiënt. Door samenwerkingen aan te gaan, creëren we die meerwaarde. We stemmen de zorg in de eerste, tweede en derde lijn op elkaar af.”

Het SJG blijft investeren in het ziekenhuis. De verpleegafdeling krijgt de komende jaren stap voor stap een make-over. Ook investeren in mensen is belangrijk. De Wit: “Hoe ben je in staat om goede medewerkers aan te nemen en te behouden? Verder zijn er uitdagingen en ook kansen op het gebied van ict. Ook het betaalbaar houden van zorg is een uitdaging.”

Jubileum

Volgend jaar bestaat het SJG 150 jaar. In het begin van de oprichting van het ziekenhuis was de bevolking vrij armoedig. Toch waren er beter gesitueerden die hun gelden of goederen vermaakten aan de kerk. In 1868 kon met dank aan deze giften een pand in de Beekstraat in gebruik worden genomen. Drie Zusters van Liefde zijn vervolgens in 1869 begonnen met het opnemen van zieken. Wat toentertijd de kracht was, is nu nog steeds de kracht: vanuit menslievendheid en maatschappelijke betrokkenheid handelen. De Wit: “Men voelt zich hier thuis. We mogen trots zijn op de organisatie. We leveren goede zorg en door samen te werken met zorgpartners kunnen we ook in de toekomst die zorg blijven leveren.”

Eric Rikkert nam onlangs afscheid als algemeen directeur van SJG Weert. Hij werd door de toenmalige directeur Hans de Jong binnengehaald om het elektronische patiëntendossier te realiseren en werd hoofd van de afdeling automatisering. De functie van algemeen directeur heeft hij uiteindelijk vier jaar lang met veel inzet en betrokkenheid bekleed. Het aangaan van een nieuwe uitdaging binnen Medisch Spectrum Twente roept bij hem gemengde gevoelens op. “Ik heb er veel zin in, maar ga dit mooie ziekenhuis en de mensen die eraan verbonden zijn, zeker missen. Het is een bijzonder ziekenhuis, met een hoge mate van betrokkenheid en inzet: de wijze waarop hier met patiënten wordt omgegaan is uniek. Dat heeft misschien ook met het kleinschalige karakter te maken. Ik ben er heel trots op dat ik

daar een onderdeel van heb mogen zijn. Ook kijk ik met veel trots terug op de ontwikkelingen en mijlpalen waar we de afgelopen jaren aan hebben gewerkt, zoals de gezamenlijke spoedpost met de HAP, een nieuwe Intensive Care, maar ook de goede afspraken met zorgverzekeraars en het uitbouwen van samenwerkingsverbanden in de regio die heel belangrijk zijn voor de patiënt. Ik heb veel vertrouwen in de toekomst van dit ziekenhuis en zal de ontwikkelingen op de voet volgen.”

© Zakenblad / Wesley Hegge

Het bericht SJG Weert intensiveert samenwerking met zorgpartners in de regio verscheen eerst op MLA Stories.

Frater Leo Disch, een autodidactisch kunstenaar, heeft in samenwerking met het Fatima Huis prachtige ontwerpen gemaakt en uitgewerkt in zijn atelier/steenhouwerij De vier Gekroonden in Vaals. Meer info over het werk van Frater Leo.

Doelstelling van het Fatima Huis is om het voormalige kerkgebouw te gebruiken voor maatschappelijke doeleinden, vooral sociale, educatieve en culturele activiteiten. Op deze manier wil de initiatiefnemer een waardige herbestemming geven aan de kerk waarvan de eerste steen werd gelegd op 19 april 1954 en die werd ingezegend op 25 maart 1955. Architect was Pierre Weegels.

Aannemer P.M. Gijbels en Zoon te Weert. In het gebouw bevinden zich een mooie mozaïek van Hugo Brouwer, houtsnijkunst en keramiek van Cor van Geleuken, glas in lood van Charles Eyck en Hugo Brouwer, schilderijen van Gard van Wegberg en een Fatima Kapel, die als devotiekapel gehandhaafd is. In 2011 werd de kerk onttrokken aan de eredienst. In 2016 is het Fatima Huis met o.a. subsidie van de Provincie Limburg volledig gerestaureerd.”

Het bericht Hardstenen plaquettes voor het Fatima Huis verscheen eerst op MLA Stories.

De Sint-Benedictusabdij, beter bekend als de ‘Achelse Kluis’, ligt op de grens tussen Noord-Brabant (Nederland) en Noord-Limburg (België), in een ruim natuurgebied van akkers, bossen en heide, aan de oevers van de Warmbeek (B) / Tongelreep (NL). De open dagen (wandeling met gids) zijn op  zondag 30 september en zondag 7 oktober van 10 tot 17 uur. De toegang is gratis. Aanmelding is niet nodig.

Trappistenavonden
Op dinsdag 25 en donderdag 27 september zijn er trappistenavonden in de kloosterrefter, telkens voor 92 deelnemers. De avond duurt van 18.00 tot 21.00 uur. De maaltijd bestaat uit brood en kaas van Westmalle. De kosten van € 20,- per persoon exclusief drank kunnen op de avond worden afgerekend. Er is uiteraard Achelse Trappist verkrijgbaar.
U kunt zich voor een trappistenavond inschrijven via email.

Een lange religieuze traditie
Het gebied rond de Achelse Kluis kent een lange religieuze traditie. Al in 1656 werd in de omgeving, op een perceel heidegrond tussen Zwartven en Kerkeven, een grenskapel gebouwd. Het was de natijd van de godsdienstoorlogen. Katholieken uit het naburige protestantse Nederland konden er hun erediensten houden. In 1686 stichtte Petrus van Eijnatten uit Eindhoven hier een gemeenschap van kluizenaars. Sinds die tijd is de ‘Achelse Kluis’ een centrum van gebed, beschouwing en christelijke cultuur.

Stichting abdij
Na een onderbreking als gevolg van de Franse Revolutie, namen de trappistenmonniken van Westmalle de religieuze draad weer op en stichtten in 1846 op deze plek de Sint-Benedictusabdij. De monniken leefden in de geest van de cisterciënzerorde, volgens de regel van Benedictus. De nieuwe gemeenschap groeide gestaag en stichtte op haar beurt dochterhuizen in Echt en Diepenveen (Nederland), in Rochefort (België) en in Kasanza (Democratische Republiek Congo).

Achels trappistenbier
Na de Tweede Wereldoorlog werd gestart met de bouw van een nieuwe abdij. Slechts twee van de vier geplande vleugels werden gerealiseerd. De gemeenschap telde toen om en bij de honderd monniken. Ze speelden jarenlang een voortrekkersrol op het gebied van landbouw en veeteelt en oefenden allerlei ambachtelijke activiteiten uit.
In 1989 werd het grootste deel van de landbouwgronden als natuur- en recreatiegebied verkocht aan het Nederlandse Staatsbosbeheer en het Vlaamse Gewest. De kleine monnikengemeenschap die vandaag is overgebleven, is nu voor haar inkomsten voornamelijk aangewezen op handelsactiviteiten, waaronder de verkoop van zelf gebrouwen Achels trappistenbier.

Fazenda da Esperança
In 2018 ruimen de monniken plaats in voor de leefgemeenschap ‘Fazenda da Esperança’ (boerderij van de hoop). De monniken blijven bij het klooster wonen. In de ‘boerderijen van de hoop’ worden mensen met een afhankelijkheidsproblematiek, maar die ‘clean’ zijn, geholpen om hun leven vanuit het evangelie weer op de rails te krijgen. Het is een gesloten leefgemeenschap met een dagindeling die even strikt is als in een klooster, met andere woorden: gemeenschapsleven, arbeid en gebed. De bewoners nemen een jaar lang afstand van familie en vrienden, maar ook van bijvoorbeeld multimedia, alcohol en nicotine.

Het bericht Open dag kloosterslot de Achelse Kluis Hamont-Achel verscheen eerst op MLA Stories.

Vandaag op Open Monumentendag kunnen we dan trots het resultaat laten zien. Yves Paquay: ‘Het was een uitdaging om het kasteel van Weert te kunnen reconstrueren, ik ben dik over het aantal uren heengegaan…’ Bart Maes: Indrukwekkend groot, als je het nu op deze manier kan bekijken. We hebben de animatie toegevoegd aan de website www.weertinkaart.nl zodat Weertenaren en toeristen nu zien hoe imposant het kasteel was in de tijd van de graven Van Horn.

Kasteel Nijenborgh (houthandel Scheijmans / Kasteel op de Biest) is een ruïne van de tussen 1455 en 1461 door Jacob I van Horne gebouwde waterburcht. Deze burcht was de zetel van de heren van Weert, de latere graven van Horn, en bestond uit een hoofdburcht en een, eveneens 15e-eeuwse, voorburcht. De hoofdburcht was gelegen op een dubbel omgracht terrein en had een rechthoekig grondplan van circa 75×60 meter met een ommuurde binnenplaats. Op de hoekpunten lagen vier torens, waarvan op de noord- en zuidhoek twee forse vierkante torens met hoge spitsen en laatgotische architectuur, met grote ramen, arkeltorentjes, dakkapellen en een traptoren, en twee kleinere ronde torens op de beide andere hoeken. Het had een grote, zeer hoge woonvleugel met trapgevels, die was geplaatst tegen een van de lange zijden, een poortgebouw en voor het overige was het gesloten door een kasteelmuur.

Kasteel Nijenborgh werd meerdere malen belegerd tijdens de Tachtigjarige Oorlog, afwisselend door de Spaanse en Staatse troepen. Het werd onder andere in 1578 door Willem van Oranje ingenomen maar nauwelijks drie maanden later in februari 1579 weer door het leger van de Hertog van Parma heroverd. Het kasteel werd in 1702 tijdens de Spaanse Successieoorlog vrijwel geheel verwoest door de troepen van de hertog van Marlborough, John Churchill (voorvader van Winston Churchill). Alleen de ruïne van de toegangspoort van de voorburcht en resten van enkele hoektorens getuigen nu nog van de aanwezigheid van dit kasteel.

Het kasteel bleef in bezit van de prinsen van Chimay, maar werd niet meer door hen herbouwd. Het raakte verder in verval omdat deze eigenaars er zich nauwelijks om bekommerden en liever in hun kastelen in Henegouwen verbleven. In 1841 werd de ruïne aangekocht door Louis Beerenbroek, voormalig burgemeester van Weert. Hij liet op de oostelijke torenresten een geheel nieuw herenhuis bouwen dat de naam kreeg “Huis Op de Biest”. Later woonden er nog de families Coenen, Mathijsen, Wolterbeek en Scheijmans. Deze laatste familie staat al sinds 1923 te boek als eigenaar van de huidige gebouwen en heeft er een houthandel gevestigd.

Het bericht Het kasteel van Weert was een indrukwekkende waterburcht verscheen eerst op MLA Stories.

Nadat BM-Recycling failliet ging, heeft de provincie Noord-Brabant tevergeefs geprobeerd de kosten van het verwijderen van chemisch afval uit de loos, ruim 635.000 euro, persoonlijk op de afvalbaas uit Weert te verhalen. Omdat Bruekers zelf verzuimd had het afval zelf af te voeren, verbeurde hij een dwangsom van 350.000 euro. Die boete betaalde hij niet. Ook de rekening voor het schoonmaken van de loods in Helmond bleef onbetaald waarna de provincie beslag liet leggen op eigendommen van Bruekers. Dat betrof vooral vastgoed en gronden in Nederweert en Weert.

Weerter Scheepbouw Maatschappij
Aan de Scheepsbouwkade 21 in Weert staan de resten van een rijk industrieel verleden van Weert; de voormalige scheepsbouwwerf (1907-1995). Wim Bruekers kocht in 2011 de werf met kantoren. De werf biedt inmiddels een troosteloze aanblik. In februari 2017 meldt WeertdeGekste dat omwonenden zich zorgen maken omdat er nachtelijke activiteiten plaatsvinden. Er werden in een pand een aantal lege kunststof vaatjes en een pomp met slangen aangetroffen. Deze materialen waren eerder niet aanwezig en dat maakt de omstandigheden verdacht. In opdracht van de gemeente Weert werd het afval, met name electronica-onderdelen opgeruimd door een gespecialiseerd bedrijf.

Een woordvoerder van de gemeente Weert laat weten dat bij de laatste controle op 25 juli j.l. geen gevaarlijke stoffen zijn gevonden. Het is nu aan de curator wat er gaat gebeuren met de restanten van dit Weerter erfgoed. Op het terrein is zware industrie toegestaan.

Moeselpeelweg 8
In oktober 2016 ontdekte de gemeente Weert dat zo’n honderd vaten vloeibaar chemisch afval illegaal op het terrein waren gedumpt. Toen het afval, door Bruekers aangevoerd vanuit Maasbracht, bij door de gemeente afgedwongen opruimwerkzaamheden ging lekken, is het terrein op last van de gemeente afgesloten en gesaneerd, de kosten bedroegen maar liefst € 465.000,-. Het opruimen komt voor rekening van de gemeente Weert die er natuur wil ontwikkelen als onderdeel van de stadsrandzone Weert-Zuid.

Het bericht Faillissement afvalbaas Bruekers treft ook Weerter Scheepsbouwwerf verscheen eerst op MLA Stories.

Vanuit het startpunt Bistro Koos begeleiden de leden van de Jeugd Dorpsraad, samen met hun opa of  oma, of een andere markante Roojer, groepjes langs mooie en interessante plekken in het dorp.

Op iedere locatie wordt op passende wijze een klein stukje uit het verleden van Stramproy vertelt. Daarbij worden de deelnemers steeds getrakteerd op een traditioneel streekproduct. Locaties als de Maes-brouwerij en de Nijsmolen mogen natuurlijk niet ontbreken. Het laat zich raden welke lokale lekkernijen hier worden geserveerd.

Zo leert de jeugd van Stramproy hun eigen dorp beter kennen, met verhalen van hun eigen opa’s en oma’s. Een leerzame, maar vooral gezellige middag voor het hele gezin!

Vanaf 13.00 uur vertrekt er elk kwartier een groepje, en uiteindelijk komt iedereen op het Kerkplein terug, waar we worden getrakteerd op een ijsje, live muziek en een springkussen voor de allerkleinsten. Kortom: een gezellige middag voor het hele gezin.

Voor de allerkleinsten is van de route een speurtocht gemaakt.

Deelname is gratis en aanmelden kan via [email protected] tot 26 augustus. vol=vol! Wil je graag met een groep samen lopen, meld je dan samen aan.

Het bericht Hapjes Sapjes Tocht Stramproy verscheen eerst op MLA Stories.