HAMONT-ACHEL – De Achelse Kluis zal voor de eerste keer in haar geschiedenis het grote publiek de kans geven om een kijkje te komen nemen in het kloosterslot van de abdij.
De Sint-Benedictusabdij, beter bekend als de ‘Achelse Kluis’, ligt op de grens tussen Noord-Brabant (Nederland) en Noord-Limburg (België), in een ruim natuurgebied van akkers, bossen en heide, aan de oevers van de Warmbeek (B) / Tongelreep (NL). De open dagen (wandeling met gids) zijn op zondag 30 september en zondag 7 oktober van 10 tot 17 uur. De toegang is gratis. Aanmelding is niet nodig.
Trappistenavonden
Op dinsdag 25 en donderdag 27 september zijn er trappistenavonden in de kloosterrefter, telkens voor 92 deelnemers. De avond duurt van 18.00 tot 21.00 uur. De maaltijd bestaat uit brood en kaas van Westmalle. De kosten van € 20,- per persoon exclusief drank kunnen op de avond worden afgerekend. Er is uiteraard Achelse Trappist verkrijgbaar.
U kunt zich voor een trappistenavond inschrijven via email.
Een lange religieuze traditie
Het gebied rond de Achelse Kluis kent een lange religieuze traditie. Al in 1656 werd in de omgeving, op een perceel heidegrond tussen Zwartven en Kerkeven, een grenskapel gebouwd. Het was de natijd van de godsdienstoorlogen. Katholieken uit het naburige protestantse Nederland konden er hun erediensten houden. In 1686 stichtte Petrus van Eijnatten uit Eindhoven hier een gemeenschap van kluizenaars. Sinds die tijd is de ‘Achelse Kluis’ een centrum van gebed, beschouwing en christelijke cultuur.
Stichting abdij
Na een onderbreking als gevolg van de Franse Revolutie, namen de trappistenmonniken van Westmalle de religieuze draad weer op en stichtten in 1846 op deze plek de Sint-Benedictusabdij. De monniken leefden in de geest van de cisterciënzerorde, volgens de regel van Benedictus. De nieuwe gemeenschap groeide gestaag en stichtte op haar beurt dochterhuizen in Echt en Diepenveen (Nederland), in Rochefort (België) en in Kasanza (Democratische Republiek Congo).
Achels trappistenbier
Na de Tweede Wereldoorlog werd gestart met de bouw van een nieuwe abdij. Slechts twee van de vier geplande vleugels werden gerealiseerd. De gemeenschap telde toen om en bij de honderd monniken. Ze speelden jarenlang een voortrekkersrol op het gebied van landbouw en veeteelt en oefenden allerlei ambachtelijke activiteiten uit.
In 1989 werd het grootste deel van de landbouwgronden als natuur- en recreatiegebied verkocht aan het Nederlandse Staatsbosbeheer en het Vlaamse Gewest. De kleine monnikengemeenschap die vandaag is overgebleven, is nu voor haar inkomsten voornamelijk aangewezen op handelsactiviteiten, waaronder de verkoop van zelf gebrouwen Achels trappistenbier.
Fazenda da Esperança
In 2018 ruimen de monniken plaats in voor de leefgemeenschap ‘Fazenda da Esperança’ (boerderij van de hoop). De monniken blijven bij het klooster wonen. In de ‘boerderijen van de hoop’ worden mensen met een afhankelijkheidsproblematiek, maar die ‘clean’ zijn, geholpen om hun leven vanuit het evangelie weer op de rails te krijgen. Het is een gesloten leefgemeenschap met een dagindeling die even strikt is als in een klooster, met andere woorden: gemeenschapsleven, arbeid en gebed. De bewoners nemen een jaar lang afstand van familie en vrienden, maar ook van bijvoorbeeld multimedia, alcohol en nicotine.
