Dao krieëg ich, zoeëmèr inìns, van Jan van Zjef (Geenen) ’n foto oonger de ouge van ‘ne stoeëmlokemetief dae op en nieër gevare hieët op ’t Beûlderlienke. Det zagte ze vreuger tieëge de spoeërlien di-j de Iêzere Riên geneumdj weurtj en di-j vanoet Bêls doeër Wieërt op Pruuses aan leep. Di-j ligktj d’r waal nog, mer luiptj neet mieër. D’r zeen luj di-j wille ze weer aant loupe kriêge. Daen trein teminste. Mer of det ’n slûm gedacht es? As vief-en-zestig-plusser kujje vanaaf Hamuntj vör alikke zieëve eurokes op en nieër nao d’n Anvaers of nog wi-jjer ajje wîltj. Ich wed, as de lien Wieërt-Hamuntj weer geoeëpendj weûrtj, dejje vör det bedraag nog neet ’s van Stasie-Wieërt nao Stasie-Hamuntj kotj, gezeen de geldjsomme di-j aan dieëze kant vanne breer motj nieërtélle um uch ’n paar kloeëtigge kielemaeterkes te laote transportieëre. Mer vanne ângere kant reizje dan waal dwaers doeër de woeste zandverstuvinge vanne Beûlderberg en langs d’n Tranchee. Mer oftj det waert es? Ich heb nao d’n oeërlog dae stoeëmtrein nog zeen ri-jje. En oppe stasie gezeen wi-jte dao stong te blaoke en te sisse. Joonges oet Beûl di-j opt kleezje zoote kwoome dao inne wîntjerdaag mej nao schoeël.
De Beûlderberg woore toen nog neet zoeë begruudj wi-j allewiel. D’r woore mieër zandverstuuvinge, di-j zich met de wîndj verplaatzje. De spoeërlien most aaf en tow met de schöp zandvreej gemaaktj waere. En dan deenk ich trök aan de aoje Tranchee. ’n Venneke met iêskaod groondwater, det ontstange waas toen’t Beulderlienke opgehuuëgd most waere. As wichter goonge vae dao dek soeëmers spuuële int water enne zand. Zwumme waas verboeëje, mer det dieëdje toch. Stiekum eur zwumboks aandoon achter ‘ne brieëmestroêk of int spoeërhuuske waater toen nog stong, want dao mocht neeme nao kieke. En as d’r toch eeme kieëk, begoszje te kake: “Gae hetj gekieëke, voelik!” Vae bivakkieërdje d’rouch met de verkenners, met Toeën van den Akker as pee-el (patrouilleleider) en Bartje Dechêne (oeëze wiskunde-lieëraar) as hopman. Ve moste eiges de tent opzette en ’n veurke stoeëke um aerpel inne heite asse te pòffe. De gaele zând knarzje uch tösse de tang ajje d’r in bieëtj. Mer ge dieëtj nèt oftj lekker waas. Ge zootj dao toendertiêd nog midde inne nateur, wieët vanne bewoeëndje wèrreltj aaf en det koszje vuurâl snachs mêrke. Herstikke doonkel waasj met ‘ne machtige sterrehieëmel zoeë-ajje ‘m awiel neet mieër kuntj bewoôngere vanwieëge umgaevingsleecht. D’r waas gein kebaal van autoos of vleegmesjiene, en toch koszje neet slape in eur têntje, want de peddemuuëk heële uch wakker en de zândvluuëj leëte uch dabbe vanne juuëk. Waat ’n mezaerie. Mer onvergaetelik miljaars schoeën!
© Frits Weerts / Bullseye Publishing
Boek Stamtäöfelke kopen
‘t Book es te koup beej de bookhândel (Bruna, Primera), de oetgaever Bullseye Publishing en beej Frits zelf (bestelle via e-mail) vör de priês van 24 eurokes.
