WEERT – Kunstenaar Gard van Wegberg (Weert, 1921-2020) wordt vandaag begraven in de Weerter Paterskerk. Van Wegberg, een van de oudste kunstenaars in Limburg, heeft tot op hoge leeftijd nog geschilderd. Zijn oeuvre is enorm. Naast de honderden schilderijen laat Gard van Wegberg ook veel andere beeldende vormen na. Zo maakte hij talloze plastieken, wandschilderingen, beelden en reliëfs in de publieke ruimte. Ook ontwierp Gard veel glas-in-lood ramen o.a. voor de kerk in Sevenum, de voormalige NMB bank in Weert en de voormalige lagere school op de Biest. Van Wegberg exposeerde meer dan 50 keer in binnen- en buitenland.
Onlangs, op 25 september, werd ‘De Fontein’, een meer dan 2 meter hoog -geglazuurd- kunstwerk onthuld bij het woonzorg-complex Hushoven aan de Rietstraat. Helaas was Gard niet in staat deze feestelijke onthulling bij te wonen.
Het kunstwerk was als -werkend- fontein in 1972 geplaatst bij Huize St. Jozeph in de binnenstad van Roermond. Omdat het complex onlangs is gesloopt en plaats maakt voor appartementen, moest het kunstwerk ontmanteld en verwijderd worden. Projectontwikkelaar De Bunte Vastgoed Zuid besloot in 2019 de fontein aan de familie van Wegberg te schenken. De familie heeft het kunstwerk op haar beurt, als dank voor de goede verzorging vanaf 2014, geschonken aan Land Van Horne.
Over Gard van Wegberg
Gard van Wegberg (1921) werd geboren als telg van een Weerter ondernemersfamilie. Hij kreeg een, door de oorlog voortijdig afgebroken, opleiding op het gymnasium bij de Franciscanen in het Brabantse Megen. Door toedoen van een docent kreeg belangstelling kreeg voor de schilderkunst van de Italiaanse Renaissance en de Vlaamse Primitieven.
Opleiding
Het lag aanvankelijk niet in de lijn van de verwachtingen dat Gard het kunstvak in zou gaan. Hij werkte enige jaren in de zaak van zijn vader en in een bedrijf bij een oom, maar de belangstelling voor de kunst was gewekt en zo kwam Gard terecht op het pas opgerichte Instituut voor de Beeldende Kunst in Roermond. Hij kreeg les van Piet Schoenmakers, Leo Franssen e.a. Naast schilderen bekwaamde hij zich ook in andere vormen van beeldend vormen. Dit resulteerde in veel monumentaal werk zoals wandschilderingen en beelden. Voor de basisschool in Horn bijvoorbeeld ontwierp hij een tegeltableau.
Buitenland
Uit die tijd, (de tweede helft van de jaren vijftig…), stammen ook de contacten met tal van andere jonge Limburgse kunstenaars zoals Weertenaar leeftijdsgenoot en studievriend Jan Tullemans, Frans van den Berg, en Jan Lücker.
Na zijn opleiding vestigt Gard zich als vrij kunstenaar en maakt reizen naar Noorwegen, Frankrijk, Noorwegen, Spanje en Italië. Vooral in Frankrijk verblijft hij soms meer dan een half jaar.
Zijn schilderijen uit die tijd tonen de invloed van de Franse impressionisten. Priesterschilder Jean Adams, bij wie Gard een aantal jaren in Ell heeft gewerkt (én ingewoond met zijn jonge gezin), werd geïnspireerd door Paul Cézanne. De bewondering sloeg over op Gard, die met zijn gezin een tijdlang ging wonen in de buurt van Aix-en-Provence, de plaats waar Cézanne geboren werd en jaren gewoond en gewerkt heeft.
Vrije vormtaal
Halverwege de jaren zestig ontwikkelt Gard een eigen stijl. Aanvankelijk kiest hij nog voor thema’s als religie, landschap, de mens, het stilleven e.d. maar geleidelijk aan worden zijn schilderijen abstracter.
Bedachtzaam naast uitbundig
Een non-figuratief schilderij stelt andere eisen dan een werk naar de natuur. Het vereist een voortdurend zoeken en experimenteren met materialen, lijn en kleur.
Aan de meeste schilderijen heeft Gard lang, soms wel maanden tot jaren, gewerkt.
De schilderijen ontstaan tijdens het werken eraan, een proces van bedachtzaamheid; ze zijn doorleefd en hebben een innerlijke diepte die bij langere beschouwing zichtbaar wordt.
Het creatieve talent van Gard van Wegberg uit zich in kunstwerken die opvallen door kleuren, lijnen, vormen en texturen, soms ingetogen, soms uitbundig maar altijd getuigend van een grote vitaliteit. Zijn schilderstijl kan men omschrijven als lyrisch abstract.
Het uiteindelijke resultaat is voor hem vaak even onvoorspelbaar en verrassend als voor de toeschouwer. Gard probeerde in kleuren zichtbaar te maken wat een musicus doet met klanken en een dichter met woorden. Dit laatste is niet zo vreemd omdat hij naast het schilderen ook altijd gedichten heeft geschreven.
Ieder schilderij heeft een titel maar als je als toeschouwer probeert die titel in het werk terug te vinden, is dat vergeefse moeite. Het zijn slechts verwijzingen naar situaties die de kunstenaar heeft beleefd, plekken waar de inspiratie ontstond.
Uiteindelijk moet het schilderij toch voor zichzelf spreken.
Zie: www.gardvanwegberg.nl
https://www.facebook.com/gardvanwegberg
