WEERT – Op 79-jarige leeftijd is afgelopen donderdagavond kunstenares Greet Boekholt overleden. De uitvaart vindt plaats a.s. dinsdag om 15.00 uur in de monumentale paterskerk in Weert. Aan deze kerk schonk Greet Boekholt een aantal kunstwerken waaronder het belangrijke werk de Matthäuspassion van Bach in 72 taferelen.
Greet Boekholt raakte al op twaalfjarige leeftijd gefascineerd geraakt door de Matthäuspassion van J. S. Bach. Van ieder ‘muzikaal nummer’ van de partituur heeft zij de voor haar meest beeldende tekstpassage uitgebeeld. In het kleurgebruik liet zij zich leiden door de vier stemsoorten (sopraan, alt, tenor en bas) en waar die stemmen samenkomen in duetten en koorstukken mengen zich de kleuren net zoals in de muziek. Naast de klassieke beeldtaal uit de christelijke traditie zijn beelden verwerkt die verwijzen naar situaties van onrecht, lijden en dood in verleden en heden: bijvoorbeeld Auschwitz en Westerbork naast een kind dat aan AIDS lijdt.
Greet Boekholt werd geboren in 1939 in het Brabantse peeldorp Rijkevoort in een gezin van vier kinderen. Haar vader was hoofdonderwijzer. De middelbare schoolopleiding genoot Greet Boekholt in Boxmeer. Na haar diploma HBS B heeft Greet kortstondig diverse opleidingen gevolgd. Al op jonge leeftijd was Greet al bezig met tekenen (ze tekenden veel “Toorop” schilderijen na…) en gedichten schrijven. De vader van Greet was een groot natuurliefhebber. Ze groeide als het ware op met de natuur. Ze ging regelmatig op pad met een oud-onderwijzeres: plantjes zoeken en tekenen, planten drogen en herbaria aanleggen etc. De jonge Greet was ook zeer maatschappelijk betrokken. Ze kwam veel in contact met arme gezinnen en werkte o.a. in diverse instellingen en in een woonwagenkamp. Op 23- jarige leeftijd kreeg zij een baan als illustrator/redacteur bij de jongerenbladen Okki en Taptoe in Haarlem. Na twee jaar kwam zij terecht bij uitgeverij Spectrum. In 1964 trouwde zij met wiskundeleraar Wim Boekholt. In 1970 werd Wim aangesteld als leraar bij de Philips van Horne SG in Weert. In het nabijgelegen Ospel kochten zij een oud, bouwvallig boerderijtje met een flink stuk grond. In de loop der jaren ontstond daar een “paradijselijke tuin met een gigantische hoeveelheid planten”. Greet Boekholt (als kunstenaar is zij autodidact…) was 14 jaar als docent verbonden aan de Stichting Vrije Uren, het huidige Rick. Ze heeft tevens talloze workshops gegeven voor o.a. boerinnenbonden, “8 mei” groepen, Amnesty International, gehandicapten en leerlingen van middelbare scholen. Veel van haar wandkleden hangen in talloze gebouwen in Nederland. In Weert is haar werk te vinden in o.a. de monumentale Paterskerk op de Biest, in verpleeghuis St. Martinus, in dokterspraktijken, in het gemeentehuis in Nederweert en haar laatste grote opdracht is te vinden in de vergaderzaal van Stichting Land van Horne.
De achtergronden van haar 1124 collages
Vanaf 1 januari 2002 startte Greet (elke dag!) met het fotograferen van alle planten in de tuin in Ospel. Van grassen tot kruiden, van bomen tot groenten. Op 21 december 2002 maakte zij de laatste foto van de laatste plant. Haar man stierf op 20 december. Een gebeurtenis die een stempel heeft gedrukt op haar artistieke werk. Het huis in Ospel verruilde Greet voor een woning in Weert, een huis op Patersveld in de wijk Fatima. Met de 1120 foto’s van de planten uit de Ospelse tuin wilde Greet iets doen. Als een soort eerbetoon aan haar overleden man Wim en, zoals zij onlangs in een krantenartikel werd geciteerd, als “een hommage aan de schepping, aan het leven, aan ons leven…”. Ze zag dit project ook als een belangrijk element in het rouwverwerkingsproces. Greet verzamelde minutieus allerlei wetenswaardigheden over al haar planten uit haar vroegere tuin in Ospel. Teksten, gedichten, biologische en botanische eigenschappen, wetenschappelijke feiten, afbeeldingen uit oude boeken, religieuze verhalen en allerlei symbolieken. Het werd al met al een indrukwekkende documentatie van 1120 afzonderlijke planten opgeborgen in mappen met een lengte van drie meter. Deze aspecten verwerkte zij in haar collages. Ze tekende, borduurde, kopieerde, plakte en schreef… In totaal heeft Greet Boekholt elf jaar gewerkt aan haar collages. Het wordt door kenners beschouwd als “middeleeuws monnikenwerk”. Voor Greet was het vooral haar levenswerk. In 2012 was er in haar huis een heftige waterschade. Meer dan driehonderd collages waren door het water aangetast. Kleuren vloeiden uit, aantekeningen met potlood werden nagenoeg onleesbaar.;Ze restaureerde de collages en de teksten werden getypt in plaats van geschreven met potlood. Greet: “Alhoewel ik het artistiek jammer vond is het voor de leesbaarheid in het boek een zegen gebleken. Bovendien kon ik meer informatie kwijt met betrekking tot elke plant.” Boek “Hortus Conclusus”
In april 2014 organiseerde zij samen met een aantal vrienden ( en financieel ondersteund door de Gemeente Weert) in het kader van de jaarlijkse Kunstinkijk op Eerste Paasdag een grote expositie in de Boostenzaal aan de Kazernelaan in Weert. De expositie werd een groot succes en werd bezocht door meer dan 2000 belangstellenden. Het was in de periode vlak voor de expositie dat het idee van een boek werd geboren. Een professionele fotograaf maakte foto’s van alle 1120 collages en een art-director maakte een dummy. Bezoekers kregen tijdens de tentoonstelling een duidelijk beeld van het boek waarvoor men kon intekenen. Op basis van de vier seizoenen selecteerde Greet honderd collages van “herkenbare, vertrouwde planten”. Bovendien zocht zij op internet én in haar eigen poëzieverzameling 90 bijpassende -bekende en onbekende- gedichten. Gedichten mét en zonder publicatierechten. Tien gedichten in het boek zijn overigens van haar eigen hand.Op elke rechter bladzijde van het boek “Hortus Conclusus” wordt een collage getoond; op de linker bladzijde steeds een bijpassend gedicht.
In maart 2017 presenteerde Greet Boekholt haar laatste tentoonstelling 60 collages over het wonderlijke verschijnsel: ‘Tweelingen, toen en nu. De lange rode draad van het lange leven…’ in de Paterskerk in Weert.
