THORN – In Museum Thorn is vanaf 26 mei tot eind december een bijzondere tentoonstelling te zien met schilderijen, tekeningen en driedimensionaal werk van Midden- Limburgse kunstenaars, die in de periode tussen 1945 en 1960 waren verenigd in de Kunstkring Remunj ‘45.
De vrienden van Frans van den Berg
De titel van de tentoonstelling spreekt over de vrienden van Frans van den Berg. De kunstenaar Frans van den Berg, die vanaf 1940 (tot zijn overlijden in 1989) woonde en werkte in achtereenvolgens Wessem, Thorn, Kessel en opnieuw Thorn, maakte niet alleen deel uit van de Kunstkring Remunj ’45, van 1952 tot 1955 was hij bovendien bestuurslid. Voor de samenstellers van de expositie “De vrienden van… Frans van den Berg” fungeert de persoon Van den Berg als centrale figuur, die kunstenaars en kunstwerken uit de naoorlogse Midden-Limburgse regio in het hier en nu weer op één locatie samenbrengt en – in overdrachtelijke zin – ook opnieuw met elkaar confronteert.
Gevarieerd karakter
In de tentoonstelling is een 65-tal werken te zien van – naast Frans van den Berg – kunstenaars als Mathieu Boessen, Leo Franssen, Jules Rummens, Jan Tullemans, Piet Schoenmakers, Gard van Wegberg, Fons en Paul Windhausen en Dolf en René Wong. Sommigen van hen groeiden uit tot nationale en zelfs internationale coryfeeën, anderen moesten volstaan met provinciale of regionale bekendheid. Het bijeen gebrachte arsenaal aan werken heeft een gevarieerd karakter qua thematiek en techniek. Het betreft portretten, stillevens, stadsgezichten, landschappen en ook abstract werk. De aangewende technieken zijn ook verschillend: olieverfschilderijen worden geplaatst naast aquarellen, pentekeningen en een enkele gravure; werk in glas vindt een plaats naast driedimensionaal werk in brons.
Zoektocht naar vernieuwing
De tentoonstelling maakt duidelijk dat de naoorlogse kunstenaars in het Midden-Limburgse onmogelijk onder één noemer zijn te vangen. Zij zochten ieder naar eigen uitdrukkingsmiddelen en technieken. De ene vond die in een conventioneel realisme, de ander koos voor een expressieve weg en voor deze gold de zichtbare werkelijkheid niet als onomstotelijk richtsnoer; de ene werd bekend als een typische colorist, voor wie het gebruik van (felle) kleuren expressiemiddel bij uitstek was, de andere opteerde voor minder uitbundigheid en voor hem was het lijnenspel of de figuratie van het hoogste belang. Gemeenschappelijk echter was hun zoektocht naar vernieuwing, naar een verwerping van het zogenaamde ‘vooroorlogse traditionalisme’, waarin de Limburgse kunst zich zelfgenoegzaam conformeerde aan een grotendeels door de katholieke kerk opgelegde kunstzinnige norm van ‘monumentalisme’.
Unieke tentoonstelling
De tentoonstelling is uniek te noemen. Ze bevat een dwarsdoorsnede van wat de Midden-Limburgse naoorlogse kunst te bieden heeft. De kunstenaars zijn niet meer in deze groepering bij elkaar gebracht sinds 1960 en enkele van de werken die worden getoond zijn nog nooit in een expositie, voor een groter publiek, te zien geweest. Een liefhebber of belangstellende van de Limburgse kunst na de Tweede Wereldoorlog mag deze tentoonstelling niet missen, aldus de tentoonstellingsmakers van Stichting Frans van den Berg.
Vanaf 26 mei is de tentoonstelling te zien tijdens de openingstijden van Museum Thorn: maandag tot en met zondag, van 10.00 tot 17.00 uur.
