Oranje jerrycan

De oranje bakens spelen al sinds de start van het hennepbestrijdingsproject een grote rol. De agrarisch ondernemer meldt zijn percelen aan bij de LLTB en plaatst in die percelen een oranje baken (jerrycan). Dit baken staat op een paal van minimaal 4 meter in het perceel op een afstand van 50 tot 100 meter zichtbaar vanaf de weg. Het baken wordt over het algemeen direct na de laatste onkruidbestrijding geplaatst.

Met dit oranje baken geeft de ondernemer aan dat hij meedoet aan het project en dat het perceel wordt gecontroleerd op de aanwezigheid van hennep. Het baken zorgt voor zichtbaarheid en herkenbaarheid. Niet alleen voor de politie vanaf de grond en vanuit de lucht, maar ook voor mogelijke henneptelers. Ondernemers die meedoen aan het project, zijn verplicht hun percelen te controleren op hennep en hun bevindingen te registreren. 

Daling van hennep op landbouwpercelen

De inzet van de oranje bakens en de controles door de agrariërs, provincie en politie werpen al enkele jaren hun vruchten af. ‘Het aantal gevonden hennepplanten is de laatste jaren gedaald. Maar er worden nog steeds hennepplanten gevonden en we kunnen deze vorm van criminaliteit niet zelf stoppen’, aldus Thijs Rompelberg. Ook in 2022 zijn er meldingen binnengekomen van hennep tussen de mais. Dit is de reden om de controles in 2023 weer op te starten. 

Meld verdachte situaties

Een belangrijke oproep, onder andere voor boeren en tuinders in het buitengebied: meld verdachte situaties! Zie je in het donker een auto rijden over de percelen, is er sprake van dumping van (drugs)afval of een andere verdachte situatie: bel 112. De politie kan zo snel in actie komen bij heterdaadsituaties. ‘Nu staat de illegale hennepteelt in the picture, maar meldingen over dumpingen in het buitengebied of inbraken in schuren komen ook nog steeds binnen bij de LLTB en politie. Blijf alert en maak er een melding van als er zich iets vreemds voordoet. Samen staan we sterk tegen criminaliteit op het platteland’, aldus de LLTB-voorzitter. 

Het bericht Hennep opsporen in mais- en aspergepercelen verscheen eerst op MLA Stories.

De foto’s tonen bloeiende agrarische ondernemingen, groot en innovatief, maar ook traditionele boerenbedrijven die moeten vechten voor hun bestaan. De foto’s tonen boeren familieportretten verschillende oogsten en de verzorging van dieren op de boerderij. Het boerenleven in de context van de landschappelijke omgeving. Agrarisch journalist Marc van der Sterren ondersteunde de uitvoerige beeldreportage met een tiental interviews.

Boeren en tuinders in Nederland staan voor nieuwe uitdagingen. Met het ene been staan ze in de wereldeconomie, met het andere in de traditie van het kleinschalige boerenbestaan. Veel agrarische bedrijven houden op te bestaan, andere gaan mee met de stroom en stappen over op intensivering en schaalvergroting om te overleven. De melkrobot, de voederrobot en andere vormen van mechanisering veranderen de werkzaamheden en leefwijze voor het boerengezin ingrijpend. Tegelijkertijd groeit de vraag naar biologische, gezonde landbouwproducten en wil de consument meer betrokkenheid bij de voedselproductie. Vooral de jonge generatie boeren zoekt naar een eigen plaats in deze ontwikkelingen. De oudere generatie kan vaak niet meer investeren in vernieuwingen of heeft geen opvolgers meer. In het maatschappelijke en politieke debat komt men op voor het dierenwelzijn, maar is er niet altijd oog voor de leefsituatie van de mensen achter het bedrijf: het boerenwelzijn.

Annie van Gemert kwam terecht bij verschillende generaties boeren. Vader en zoon die in een maatschap samenwerken. De jongere generatie die klaarstaat het bedrijf van de ouders over te nemen. De vijftigers en de zestigers die niet mee kunnen met de vernieuwingen en daar niet meer in investeren. Ze zijn gedwongen om met beperkte middelen en vaak met verouderde machines te werken óf te stoppen met hun bedrijf. De tachtigers die op kleinschalig niveau blijven werken als keuterboeren. Generaties volgen elkaar op, zijn in beweging, of ze nu hun heil zoeken in het vernieuwen van hun bedrijven of vasthouden aan tradities.

Voor de interviews in dit boek, geschreven door de onafhankelijk agrarisch journalist Marc van der Sterren, zijn tien boeren gekozen uit de fotoreeks. Ieder van hen staat voor een andere richting binnen de agrarische sector. Aan het woord komen jonge en oudere generaties, een enkele boerin, een vrouwelijke schaapsherder, een biologische boer, een meer filosofische boer, een pleitbezorger van circulaire landbouw. Zij vertellen over het zware werk om de kost te verdienen, over hun visie op en passie voor het vak, over de band met hun dieren. Ook kritiek op de beperkingen die de overheid boeren anno 2018 oplegt, komt voorbij. Maar vooral zijn het verhalen uit het dagelijks leven van mensen, met wie wij de natuurlijke band in de afgelopen decennia wat verloren lijken te hebben. En hoe opmerkelijk is het dat deze verhalen juist getuigen van een modern bestaan gebaseerd op oude tradities.

Annie van Gemert werkt aan documentaire fotoprojecten waarvan de foto’s in boekvorm gepubliceerd worden. Haar interesse richt zich op werelden die op het punt staan te verdwijnen of te veranderen. Gedreven door haar nieuwsgierigheid naar levens die zich grotendeels achter gesloten deuren afspelen maakte zij projecten over onder meer jongensachtige meisjes en meisjesachtige jongens, kloosters, grote gezinnen en schooluniformen. Kenmerkend voor haar aanpak is dat zij deze besloten werelden vaak jarenlang volgt en observeert. Foto’s van Van Gemert zijn met grote regelmaat in Nederland en België tentoongesteld. Voor de fotoserie Jongens en meisjes ontving zij in 2010 de 2e prijs in de World Press Photo in de categorie portretten, waarmee deze foto’s wereldwijd te zien waren.

Het boek ‘BOERENKRACHT- Generaties in beweging’ is verkrijgbaar in de boekhandel
of te bestellen via www.annievangemert.com

Het bericht Boerenkracht generaties in beweging verscheen eerst op MLA Stories.