Onze vlag symboliseert dezer dagen een gevoel van nationale verbondenheid. Wij zijn allen één met de medewerkers in de zorg, de medici, laboranten en diegene die onze veiligheid bewaken. Een eerbetoon is er dan al heel snel.
Door Rob Timmermans
In vele soorten en sommige bereiken een groot publiek. Van zingende verplegers die lijdzaam moeten toezien hoe een persoon met corona de strijd moet staken, tot aan mensen die uit pure eerbied de vlag hijsen voor al die hardwerkende mensen in de zorgsector. Artsen, verplegers, broeders en vrijwilligers laten zich niet uit het veld slaan. Er wordt massaal gezongen en geklapt voor hen die nu zo hard tegen het virus strijden met hun kennis en kunde, dat het hun bijna teveel wordt. Blijf hen steunen, want zij zijn ook bij onze dierbaren die het wellicht niet halen.
Hen die ons ontvallen zijn
Helaas winnen veel mensen de strijd tegen het virus niet. Dat is de realiteit, maar ook de angst, de onzekerheid en al helemaal de werkelijkheid. De dagelijkse werkelijkheid. Een lange weg hebben we nog te gaan…
En hierbij zijn vele ons al ontvallen. Familieleden, vrienden of kennissen, jong en oud, fit en gezond of iets minder vitaal of zelfs ziek. Het virus is onverbiddelijk als het toeslaat. Velen hebben geluk, terwijl anderen geen schijn van kans hebben. Het virus speelt roulette met je leven, zoals we al in beelden die gemaakt zijn op de op de IC’s hebben gezien. Maar gelukkig zijn zij niet alleen op de IC’s wanneer het moment daar is. Zelfs in het heetst van de strijd of op iemands laatste uur staan er mensen hen bij. Letterlijk zij aan zij. Schouder aan schouder, dat staan wij.
Eerbetoon
Chris Tobben uit Ittervoort bedacht daarom dat ook de overledenen net zo’n mooi eerbetoon verdienen. Daarom hijst hij vandaag als symbool voor hen die nu een ster aan de hemel zijn, de Nederlandse driekleur, opdat zij nooit worden vergeten! Hun strijd om het allerhoogste goed dat een mens bezit, het leven, moet voor ons een drijfveer zijn, een bron van inspiratie, moed en doorzettingsvermogen.
