Recept van de week: zalm met knolselderij en champignons

Even voorstellen

Naam Ivo van Dooren
Beroep Gynaecoloog
Geboren op 15 januari 1973 te Weert
Woont in Weert
Ouders Paul van Dooren en Ria van Dooren-Beelen
Getrouwd met Dorine van Dooren-Van Den Brink
Vader van Emma, Julian, Floris en Pieter
Studie Geneeskunde te Maastricht
Was Cassière
Trots op Gestopt met roken
Heeft Meerdere fitnesspogingen achter de rug bij diverse sportscholen
Hobby Eten, drinken en roeien
Waardeert Kaartjes zeer
Mooi Het werk van zijn vrouw

GEBOORTE VAN EEN KIND IS OOK VOOR MIJ ALS ARTS EEN BIJZONDERE GEBEURTENIs

Favoriete gerecht “Dit gerecht is een licht gerecht en bijzonder van smaak. Vooral fijn is dat het zo klaar is. Ik heb het getest op familie en vrienden. De uitslag van het onderzoek was goed. Zelfs mijn vier kinderen lusten dit gerecht.”
Geen doktersroman “Op Tweede Kerstdag in 1998 kreeg mijn vader op 49-jarige leeftijd een hersenbloeding. Mijn vader had vroege dienst en kreeg de hersenbloeding op het werk in het ziekenhuis. Hij heeft weken op de Intensive Care in coma gelegen. Gelukkig ontwaakte hij uit zijn coma en mocht hij naar de afdeling neurologie. Midden in de nacht ging het opeens niet goed met hem en ben ik gelijk naar hem toe gegaan. Daar heb ik mijn vrouw Dorine voor het eerst ontmoet. Zij had toevallig nachtdienst. In deze periode was ik co-assistent gynaecologie in dit ziekenhuis. Ik had haar nog nooit eerder gezien. Ik was zeer bezorgd om mijn vader. Ik hoopte dat hij het allemaal zou redden en voor hem ooit de fase van revalideren zou aanbreken. Als hij zou mogen revalideren, dan zou ik stoppen met roken. Op de dag dat de deuren voor hem open gingen van het revalidatiecentrum in Hoensbroek, heb ik definitief geen sigaret meer aangeraakt.”
Beroepskeuze? “Aanvankelijk trok me de interne geneeskunde het meest aan. Ik kwam er wel snel achter dat bij interne geneeskunde alles draait om bloeduitslagen. Het vak van een gynaecoloog is een mooie mix van beschouwende geneeskunde en operatieve geneeskunde. Ik zou het verschrikkelijk vinden als ik alleen maar achter een bureau zou zitten. Als gynaecoloog volg je je patiënten vaak hun hele leven. Mijn collega’s en ik proberen er altijd voor te zorgen dat patiënten iedere keer weer dezelfde arts krijgen. Wij maken door onze patiënten alle fasen van het leven mee. Daarmee bedoel ik de onderwerpen die een baby, een puber, een moeder en een oma raken. Mijn vak emotioneert ook. Je hebt namelijk met leven en dood te maken. Ook baby’s gaan dood. Helaas is dit cijfer niet op nul te krijgen. Dat laat je als arts niet koud en neem je even mee naar huis. Gelukkig maken wij ook mooie emoties mee. Een vrouw die vijf jaar lang geen kinderen kan krijgen en dan toch moeder wordt, daar word ik wel heel erg vrolijk van.”
Bijzondere verzameling “Ik bewaar elk geboortekaartje dat ik krijg. De geboorte van een kind is ook voor mij als arts een bijzondere gebeurtenis. Mijn geboortekaartjes zijn mijn reminders.”
De vrouwen van Dorine “Sinds ruim één jaar maakt mijn vrouw Dorine beeldende kunstwerken. Het thema van haar kunstwerken is altijd de vrouw. Ik vind haar werk objectief gezien mooi. Ik vind het knap dat zij heel subtiel de belijning van een lichaam kan weergeven of alleen al het silhouet weet te benadrukken. Daarnaast vind ik het grappig hoe zij omgaat met verhoudingen. Zoals bijvoorbeeld een hele slanke vrouw in een veel te grote hoepeljurk of een hele dikke balletdanseres.”
Ik trek nooit aan “Je heb mannen die boxershorts dragen en je hebt mannen die slips dragen. Ik ben een echte boxershort-zonder-printjes-man.”
Realityprogramma’s “Het medisch realityprogramma ‘Tussen Leven en Dood’ van Reinout Oerlemans was niet zorgvuldig gemaakt. Ruim twee weken registreerden 35 op afstand bestuurbare camera’s alles wat er op de spoedeisende hulp gebeurde in het VU Medisch Centrum. Er werden behandelingen en gesprekken geregistreerd, soms zonder dat daar toestemming voor werd gegeven. Het was de bedoeling dat patiënten alleen met vooraf gegeven toestemming gefilmd zouden worden. De realiteit is anders. Vaak werd de patiënt pas in de behandelkamer om toestemming gevraagd. Je komt niet zomaar op de Eerste Hulp en dan kun je niet met je volle verstand toestemming geven. Hier is zeer onzorgvuldig gehandeld. Dit is niet het geval bij verlosprogramma’s. Mensen kiezen er ver van tevoren en met hun volle verstand voor om deel te nemen aan zo’n programma. Dat is een compleet ander verhaal.”
Merci “Laatst kreeg ik van een patiënt een doos met chocolaatjes van Merci en een begeleidende kaart. Dat kan ik enorm waarderen. Het belangrijkste is dat mensen tevreden zijn. Dat ze de moeite nemen om voor mij chocolaatjes te halen en een kaartje te schrijven, geeft mij een goed gevoel.”
Heimelijk genoegen “De tweede la van mijn bureau ligt vol met Snickers, Marsen, Maria Biscuitjes, Fisherman’s Friends en de echte vol zoete Scheepsknopendrop van Oldtimers.”
Lievelingswinkel “Mijn lievelingswinkel is de wijnhandel Il-Leterb van Rolf Zincken. Mijn vrouw en ik drinken graag Italiaanse wijnen. Laatst verraste hij mij met een rode bubbel uit Veneto, de Capoforte Papanero. Een verrassend lekkere spumante.”
Hobby “Mijn eerste hobby is eten en drinken. Door mijn eerste hobby heb ik nu een tweede hobby namelijk roeien op mijn Concept2 Rower. Ik vind aan roeien helemaal niets aan. Ik roei twee keer per week, zodat ik aan mijn eerste hobby alle aandacht kan geven.”
Droom “Ik hoop dat mijn kinderen in goede gezondheid en met een mooie afgeronde opleiding de deur uitgaan.”
Levensmotto “Je moet je niet teveel zorgen maken om de kleine dingen die er niet toe doen. Alles komt goed!”