Een laatste sonnet voor Peter
Het voorzitterschap nam Peter zeer serieus
post werd uitvoerig bekeken en besproken
al nam Peter je ook graag bij de neus
een leider met zachte hand was ontloken
als fiere haan in het hoenderhok, zo gesproken
was een partner in crime een goede keus
met Ad werd die tijd voor Peter glorieus
helaas werd deze vriendschap voortijdig afgebroken
je liefde voor schrijven, het spelen met taal
elke bijeenkomst je gastvrije, warme onthaal
menig discussie maar vooral des te meer pret
je humorvolle noot, je rustige en lieve aard
herinneringen voor immer in ons midden bewaard
jij zou zeggen: “Eindelijk weer eens een sonnet”.
Terry van Lierop, januari 2019
Rust zacht Peter
